Please Love me( Book 1)

chapter fourty

Play multimedia para mafeel nyo..hehe

********

"Patricia!Are you ready?"

"Yes! my, I'm coming!"

Papunta kami ngaun sa bahay ng mga Martinez! It's Tito Enrique and Tita Ingrid's wedding anniversary.Hindi pa din ako mapakali, I'ts been a month nang huli kong nakita si Enzo.Minsan naiisip kong hindi talaga kami para sa isa't isa. When I got back at sinabi niyang mahal niya ako, I told myself that was the best and the happiest day of my life.Pero never crossed my mind na may ganito pa palang gulo.Nawawalan nako ng pag-asa.Nasaan ka Enzo?

Ayoko naman sumama kay mommy. But, hindi naman masama na magbakasakali ako diba?Hindi masamang umasa ko na baka nandoon siya. Kahit nga silang magulang niya hindi alam kung nasan siya.

"Tricia, wear these."

Pinapasuot niya sakin yung mga natanggap kong jewelries kay Enzo. I'm not sure kung sa kanya talaga galing yun pero sino pa ba pwedeng magbigay noon saken?

"Ang ganda.."sabi ko sa sarili ko. Eversince kase na natanggap ko 'yon, I never tried to wear it. Ngaun lang, napapangiti ako.Ang galing talaga ni Enzo, He knows what I want.

Earings, Necklace, at Bracelet made of diamond pero strawberry ang design.Baliw talaga si Enzo, ngaun ko lang napag tagpi ang mga bagay that Enzo really loves me talaga. Being protective over me, being teritorial, at ang silent war nila Zion.Those days were crazy days, ngaun ko lang sasabihin na naging masaya ako with them. Sobra! The friendship I'd have with them taught me a lot.The kulitan moment, the harutan, the sakitan moment. I must say naging matugampay ako sa lahat. Chaka me. Not with my lovelife! Nasaan ka ba kase Enzo?

Nakarating kami sa bahay nila Enzo.May konting kaba akong nararamdaman pero I need to be strong, I need to find out kung nasaan siya. Kailangan kong malaman kung may hinihintay pa ako.

" Tricia, you look so gorgeous iha." bati saken ng mommh ni Enzo habang sila naman ni mommy ay nag beso beso.Hindi ko mapigilan ang sarili kong luminga linga. Napansin siguro ni Tita Ingrid ang paghaba ng leeg ko at parang giraffe na lilinga linga dito.

"He's not here iha.." sabi ni Tita Ingrid. Pero ang pinagtataka ko ay kung baket walang bakas ng pag aalala sa mukha niya.

Nagpaalam ako para pumunta sa comfort room,  naiihi ako sa inis. I can't fucking find that moron! Err! Dahil sa sobrang aligaga ko ngaun ko lang napagtanto na parang ang weird. Nasa garden kase kami ngaun pero baket ang dameng pulang sky lanter sa bawat upuan? Hay, kaloka talaga ang mga matatanda, pumi-PBB teens pa ang peg.

"Urrgghh!"sabi ko habang naiinis sa sarili. "Kung ayaw mo magpakita di wag!" galet na talaga ako.

Paglabas ko ng CR ay patay ang ilaw?Weird ulet!pundido ba ang ilaw?Naputulan ba ng kuryente?No!Martinez putol ang kuryente?The most ridiculous thing I've ever said.Nakakatakot naman baka mamaya ay sumindi ang ilaw at isang kumpol ng zombies ang makaharap ko.Geez!

Nagdiretso ako ng lakad papuntang garden pero wala pa din ilaw,nang nakatapak ako sa garden ay nagulat ako ng nagdim ang lights at may spot light na nakatapat saken?Yung totoo?nasa 'Wow Mali' ba ako?Na-statwa ako ng narinig ko ang boses niya!Alam ko it's Enzo!Wala sa tono eh!

Sir I bit nervous bout being here today

Still not sure what I'm going to say

So bear with me please if I take too much of your time

See in these boxes are ring for your oldest

She's my everything I know that I notice