ဂ်ံဳအင္တေယာက္ ဘာစိတ္ကူးေတြေပါက္သလဲမသိ
ခ်န္းေယာလ္ပုခံုးကိုေျပးဖက္ၿပီး စပ္ၿဖီးၿဖီး႐ုပ္နဲ႔ ၾကည့္
လာေတာ့ ၾကက္သီးထရသူက ပတ္ခ်န္းေယာလ္ပင္ ။
မဟုတ္မွ ဘာပြဲေတြ႐ႈံးထားလို႔ အေႂကြးဆပ္ခိုင္းမွာ
ေတာ့ မလုပ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ ။ ေျပာမရဘူး ဒီ
ေကာင္က ေယာက္ဖဆိုၿပီး ႏိုင္စားေနတာ ။ သူ႔ဒဏ္ကို
လိမ့္ပိန္႔ခံေနရတာလဲ မလြယ္လွ ။ ကိုယ့္မုန္႔ဖိုးေလး
ေတြက ဂ်ံဳအင္ေနာက္ကို ပါပါသြားတာ မနည္းလွေတာ့။
" ေဟ့ေကာင္ ! ဒီည အျပင္ထြက္ရေအာင္ "
ညဘက္အျပင္ထြက္ဖို႔ အေဖာ္လာစပ္တဲ့ ဂ်ံဳအင္ရဲ႕လက္
ကို ပုခံုးေပၚကေန ဖယ္ခ်လိုက္ၿပီး ျပံဳးစိစိ႐ုပ္နဲ႔ လက္ခါ
ျပလိုက္ေတာ့ လူကို အတင္းတြန္းထုတ္ပစ္ေတာ့သည္။
" ေဆာတီးပဲ ေယာက္ဖ အသည္းေလးနဲ႔ အျပင္သြား
ဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ "
" ေသာက္ခြက္ကိုက က်က္သေရမ႐ွိဘူး "
ဂ်ံဳအင္တေယာက္လဲ ခင္မင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းႀကီးကရည္း
စားရသြားၿပီးေနာက္ အေဖာ္မဲ့လာတဲ့ရက္ေတြက မ်ား
လာေနၿပီ ။ ဆိုးေဖာ္ဆိုးဖက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းႀကီး
က အခုေတာ့ ၿငိမ္ကုတ္သြားတာမ်ား ႃသခ်ေလာက္
စရာ ။ အကိုက တခြန္းဆို တခြန္း ၿငိမ္သြားလိုက္တာ
မ်ား ဒါက ပတ္ခ်န္းေယာလ္မ်ားလားလို႔ မ်က္လံုးကို
ပြတ္သပ္ၿပီး မနည္းၾကည့္ယူရတဲ့အျဖစ္ေရာက္ေနၿပီ ။
" တကိုယ္တည္း လူပ်ိဳႀကီးလုပ္ေတာ့မလို႔လား ဂ်ံဳအင္"
" မင္း ပါးစပ္ကို ပိတ္ထား ေခြးေကာင္ "
ပတ္ခ်န္းေယာလ္ဆိုသည္မွာလဲ ဂ်ံဳအင္ကိုဆို မစရ မေနႏိုင္သူမို႔ သြားသြားစျပန္သည္ ။ စိတ္ဆိုးတႀကီးနဲ႔
ျပန္ေအာ္ဆဲမယ္ဆိုတာကို သိသိႀကီးနဲ႔ သြားအၿဖီးသား
နဲ႔ အဆဲခံအဆိုခံ သြားသြားစတာက သူ႔အားဆဲသည္ကို
ပန္းနဲ႔ပစ္ေပါက္ေနသည့္ႏွယ္ ။ ရည္းစားမ႐ွိတဲ့ ဂ်ံဳအင္
ကို သြားသြားစရတာ ေပ်ာ္ဖို႔လဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္၊
" ဗ်ိဳ႕! ေကာင္မေလး မရေသးတဲ့ လူပ်ိဳႀကီး "
" ေဆာတီးပဲ ခ်န္းေယာလ္! မ်က္လံုးေလး တဖက္ကို
မွိတ္ျပလိုက္ရံုနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ တပံုႀကီးပါလာႏိုင္
တဲ့ ငါပါကြ "
