အသည္းေလးတို႔အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ဂ်ံဳအင္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္သား
မတ္တပ္ရပ္ေနတုန္း ထိုးရပ္လာတဲ့ကားတစီးေပၚက
လူတေယာက္ဆင္းလာတာေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္ ဆံပင္
ေတြၾကားလက္ထည့္ ထိုးဖြကာ ဘာလဲသေဘာႏွင့္ ထို
လူအားေမးဆတ္ျပလိုက္ေလ၏ ။ ထိုလူကခ်န္းေယာလ္
က ေခါင္းငံု႔အ႐ိုအေသေပးၿပီးကာမွ လာရင္းအေၾကာင္း
ကို ေျပာျပလာသည္ ။
" အဖြားကအေခၚလႊတ္လိုက္လို႔ပါ အကိုေလး အခုရက္
ပိုင္း အဖြားက ေနသိပ္မေကာင္းျဖစ္ေနပါတယ္ "
"အခုလား အခုလာေခၚတာမလား ဂ်ံဳအင္ ငါသြားလိုက္
ဦးမယ္ ေဟ့ေကာင္ ျပန္လာခဲ့မယ္ "
အဖြားကိုခ်စ္တဲ့ပတ္ခ်န္းေယာလ္ပဲမို႔ ခ်က္ခ်င္းကားေပၚ
ကိုပါသြားေတာ့သည္ ။ ဂ်ံဳအင္ သိရသေလာက္ေတာ့
ခ်န္းေယာလ္ဘဝမွာ အေရးပါသူ သူ႔အဖြားတစ္ေယာက္
သာ႐ွိသည္ ။အခုအေျခအေနအရေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လို႔
ေျပာလ္ုိ႔ရႏ္ုိင္လိမ့္မည္ထင္ ။ အကို ့ကို ပတ္ခ်န္းေယာလ္
တေယာက္ သူ႔ဘဝထဲ အေရးပါတဲ့လူတေယာက္အျဖစ္
ထည့္သြင္းေနၿပီလား ။
ငါ့အကိုကို တစ္ဘဝလံုးစာအတြက္ တန္ဖိုးထားေပးရင္
သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ခ်န္းေယာလ္ ။
ျခံဝင္းက်ယ္ႀကီးထဲကားထိုးရပ္သြားနဲ႔ ခ်န္းေယာလ္ ျပာ
ျပာသလဲ ေျပးဆင္းကာ အိမ္ထဲကို အေျပးတပိုင္းနဲ႔ ေျပး
ဝင္သြားလိုက္သည္ ။ ဧည့္ခန္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာ ေျခခ်ိတ္
ထိုင္ေနတဲ့ အေဖျဖစ္သူကိုေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ဘဲ အ
ေပၚထပ္အခန္းက အဖြားဆီကိုသာ ဦးတည္ေနေလ၏ ။
" အဖြား ! "
"ေျမး!ေရာက္လာၿပီလား "
အခန္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္ကာ ဝင္ဝင္ခ်င္းပဲကုတင္ေပၚမွာ
ထိုင္ေနၿပီး ေဆာ့ဂြၽန္နဲ႔စကားေျပာရယ္ေမာေနတဲ့ အဖြား
ကို သူေတြ႔လိုက္တာေၾကာင့္ အေျခအေနကို သေဘာ
ေပါက္သြားေတာ့သည္ ။
" အဖြားကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို လိမ္ၿပီးေခၚျပန္ၿပီ "
အိမ္မကပ္တဲ့ ပတ္ခ်န္းေယာလ္ကို အိမ္အျမန္ျပန္လာ
ဖို႔ ေခၚနည္းက တနည္းသာ႐ွိသည္။အဖြား ေနမေကာင္း
ဘူးလို႔သာ တခြန္းေျပာလိုက္ ေျခတံ႐ွည္ႀကီးနဲ႔ အျမန္
ေျပးလာေတြ႔ေပလိမ့္မည္ ။ ငယ္ငယ္ကထဲက အဖြားနဲ႔ပဲ
ေနလာခဲ့တဲ့ ခ်န္းေယာလ္က အေဖ့က္ုိေတာင္ အဖြား
ေလာက္ မခ်စ္ ။
