အလုပ္အကိုင္မ႐ွိတိုင္း အသည္းရဲ႕အိမ္ကို တံခါးမ႐ွိ ၊
ဓားမ႐ွိ သူဝင္ထြက္သြားလာေနတာ အသည္းရဲ႕မိဘ
ေတြေတာင္ ရိပ္မိေနၿပီလားမသိႏိုင္ ။ ဒါေပမဲ့လဲ သူက
ေတာ့ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနတာမ်ိဳးလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးမ႐ွိ
ေသးဘူး ။ ေက်ာင္းမွာ ေတြ႔ေနရတာေၾကာင့္ ညေနပိုင္း
ဆို လြမ္းေနတတ္ျပန္တာမ်ိဳး မ်က္ႏွာေလးျမင္ရေအာင္
အျမဲတမ္း သြားသြားေနတတ္သည္။
ထံုးစံအတိုင္း သူ ကားေမာင္းၿပီး အသည္းရဲ႕အိမ္ကို
ေရာက္သြားေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာ ေဆာင့္
ေၾကာင့္ထိုင္းၿပီး မ်က္ႏွာပုပ္ပုပ္သိုးသိုးနဲ႔ စာၾကည့္ေနတဲ့
ေယာက္ဖကိုျမင္ေတာ့ သူ ရယ္ပစ္ခ်င္စိတ္ကို လက္တစ္
ဖက္နဲ႔ပိတ္ရင္း အျမန္ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္ ။ အနီးအ
နားမွာ စာအုပ္ဖတ္ရင္း ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ ေယာကၡမႀကီး
ေၾကာင့္ သူ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းၿမိဳသိပ္လိုက္ရတယ္၊
ေယာက္ဖေလးကေတာ့ ဖင္ကုတ္ ၊ ေခါင္းကုတ္ လုပ္ေန
ၿပီး လက္ထဲက စာအုပ္ကို ရန္သူသဖြယ္ၾကည့္ေလ၏ ။
" သားေတာင္ ေရာက္လာၿပီလား သားသူငယ္ခ်င္းကို
ေတာ့ အန္တီကိုယ္တိုင္ေစာင့္ၿပီး စာၾကည့္ခိုင္းေနရၿပီ "
ေယာကၡမႀကီးကို ျပံဳးျပႏူတ္ဆက္လိုက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚမွာ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး စာအုပ္တအုပ္နဲ႔ ကမၻာပ်က္ေန
တဲ့ ေယာက္ဖေလာင္းကိုေတာ့ သူ ျပံဳးစ္ိစိ႐ုပ္နဲ႔ သြား
ေလွာင္လိုက္တယ္ ။ ဆိုးတာက ေယာက္ဖေလာင္းက
လဲ ေခသူမဟုတ္ ။ မသိမသာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္သလိုနဲ႔
သူ႔ကို လက္ခလယ္ေထာင္ျပလိုက္ျခင္းပင္ ။
ေဟ့ေကာင္ မင္း မ႐ိုင္းပဲေနလို႔မရဘူးလား ငါ မင္းကို
မ႐ိုင္းဘူးေလ ။
သူလဲ ၿငိမ္ခံတတ္သူမဟုတ္ ။ ပါးစပ္လႈပ္ရံု ဆဲလိုက္
တယ္ ။ ေယာက္ဖကလဲ ပါးစပ္လႈပ္ရံု ျပန္ဆဲတယ္ ။ အခု သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေဘးမွာလူႀကီးတေယာက္လံုး႐ွိ
ေနျပန္တာေတာင္ ပါးစပ္နဲ႔ ရန္ပြဲျဖစ္ေနၾကေသးတယ္။
အန္တီေရ! ဒီႏွစ္ေယာက္လံုးကို အိမ္ေပၚတင္ထားရရင္
ဘယ္အထိ ဆိုးဆိုးရြားရြားေတြ ျဖစ္လာမွာလဲ ။သူတို႔က
အခုထိ အသံတိတ္နဲ႔ ရန္ပြဲျဖစ္ေနၾကတုန္းပဲ ။ အသံသာ
ထြက္ေနရင္ သူတို႔ပါးစပ္ေတြက Rap ရြတ္ေနသလိုပဲ၊
