" ေယာက္ဖ! တူတူသြားမယ္ "
ဂ်ံဳအင္ရဲ႕လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လိုက္တဲ့ ခ်န္းေယာလ္ ။
ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ ဂ်ံဳအင္ကို ေယာက္ဖခ်င္းထပ္ေန
ေအာင္ ထပ္တလဲလဲေခၚေနရတာကို သေဘာက်ႏွစ္
ၿခိဳက္ေနတာပါပဲ ။ ဂ်ံဳအင္ကို ဂ်ံဳအင္ လို႔ေတာင္ မေခၚ
ေတာ့ ေယာက္ဖ လို႔ပဲ တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေနေတာ့၏။
ဂ်ံဳအင္တေယာက္ကေတာ့ ဒါကို နားၾကားျပင္းကပ္ေနပါ
ၿပီ ။ တခါတေလဆို ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုသံေတြ ဆူညံသြား
တတ္သည္ ။ လက္႐ွိက ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာမို႔ ဂ်ံဳအင္ ဆဲဆိုခ်င္တာေတာင္ ပါးစပ္ပိတ္ အသံတိတ္ေနရသည္
ေၾကာင့္သာ ။
" ေယာလ္ ေဆာတီး ခ်န္းေယာလ္ "
ခ်န္းေယာလ္တေယာက္ ငယ္ထိပ္ေႁမြေပါက္သည့္ႏွယ္။
သူ႔ကို ေယာလ္ လို႔ေခၚတတ္တဲ့ သူ႔ရည္းစားေဟာင္းထဲ
က တေယာက္ ' ဂ်ယ္ေယာင္း ' ။ သူမက တကၠသိုလ္
မွာ နာမည္ႀကီး မိန္းမလွေလးတေယာက္ ။ ေျပာရမယ္.ဆို ပတ္ခ်န္းေယာလ္ အသဲခြဲတာခံလိုက္ရတဲ့ မိန္းမလွ
ေလးေပါ့ ။ သူမက အခုထိ ခ်န္းေယာလ္ကို စြဲစြဲလမ္း
လမ္း႐ွိ္ေနတုန္း ။ အခုထိေတာင္ အေခၚအေဝၚကို မ
ေျပာင္းလဲႏိုင္ေသးတာကိုပဲ ၾကည့္ပါလား ။
" ဂ်ံဳအင္ ! "
အား ! ဒါ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ တကယ္ အႀကီးအက်ယ္ ပြဲ
ႀကီးပဲ ။ ဘတ္ဟြၽန္းက ညီျဖစ္တဲ့ဂ်ံဳအင္ကို လွမ္းေခၚၿပီး
အနားကို ေရာက္ခ်လာေတာ့ ပတ္ခ်န္းေယာလ္ တစ္
ေယာက္ ျပာယာခတ္ၿပီး အားကိုးတႀကီးနဲ႔ ဂ်ံဳအင္ရဲ႕
လက္ေမာင္းကို အတင္းလွမ္းဖက္တြယ္တယ္ ။အားကိုး
ရတဲ့ ေယာက္ဖက သူ႔လက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး အကို
ျဖစ္သူ ဘတ္ဟြၽန္းကို ဝမ္းသာအားရ ျပံဳးျပလိုက္ေလ၏။
" ေမေမက ဒီတပါတ္မုန္႔ဖိုးေမ့ၿပီး မေပးလိုက္ရလို႔တဲ့"
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ဘတ္ဟြၽန္းကသူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ကိုထုတ္
ၿပီး ပိုက္ဆံေတြ ထုတ္ေပးေနတုန္း ဂ်ယ္ေယာင္းဆိုတဲ့
မိန္းကေလးကလဲ ခ်န္းေယာလ္အနား ႐ွိလို႔ေန၏ ။
" ဂ်ယ္ေယာင္း ေယာလ္ကိုျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူးလား"
ခ်န္းေယာလ္ အၾကပ္႐ိုက္ေနတဲ့႐ုပ္ႀကီးနဲ႔ ဘတ္ဟြၽန္းကို
လဲ မသိမသာ မ်က္လံုးေစြၾကည့္ၿပီး ဂ်ံဳအင္ကိုလဲ တံ
ေတာင္နဲ႔ အတင္းတြတ္ေတာ့သည္ ။ သူသေဘာက
ေယာက္ဖေရ ကူပါဦးေပါ့ ။ သို႔ေပမဲ့ ဂ်ံဳအင္ေလးဟာ
ခ်န္းေယာလ္ေျပာေနက် အက်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္က
ေလး မဟုတ္ဘူးလား ။
