DAMLA' DAN
Düğünün sonuna doğru küçük Yu Na' mız İlayda teyzesinin kucağında uyuya kalmıştı. Düğün bittiği zaman da İlayda onu almamıza izin vermemiş Chen ile kendi evlerinde kalmasının sorun olmayacağını söylemişti. Rm, Chen' e de sorunca Chen gülümseyerek '' Tabi ki sorun olmaz '' demişti. Bizde içimiz rahat bir şekilde evimize gelmiştik. Her şeyin başladığı o yere...
Her gün girdiğim evime bu sefer gelinlikle ve Nam Joon' un kucağında girmiştim. Nikahımız kıyılmasına rağmen hala evlendiğimize hem de sorun olmadan evlendiğimize inanamıyordum. Nam Joon, ben kucağındayken:
-Sen kilo mu aldın Damla' m?
Gülümsedim:
-Almış olabilirim ama gelinlik yüzünden de olabilir.
Nam Joon gülümseyip alnımdan öptü:
-Olsun, sen ne kadar kilo alırsan al ben seni her türlü taşırım.
-Yaa bak seen! Ama bunu tombiş olduğum zaman da hatırlatırım, söyleyeyim.
- O kadar kilo almayacağını adım gibi biliyorum Damla.
Haklıydı ama hiç hamileliğime şahit olmamıştı. Hatırlıyorum da Yu Na' ya hamile kaldığımda aşırı yemek yediğim için normal bir hamile kadına göre biraz daha fazla kilo almıştım. Doktorlar çok kilolu olduğum için bebeği de kendimi de tehlike atacağımdan korkmuştu. Ama çok şükür o kiloma rağmen kızımı sağlıcakla kucağıma almıştım. Tabi doğumdan sonra o kiloları vermek için az uğraşmamıştım. Ne günlerdi...
Nam Joon beni yatağa bırakırken:
-Çok mutlusun, ondan bu kadar harika gülümsüyorsun değil mi?
-Elbette mutluyum ama asıl güldüğüm şey başka.
Yanıma otururken :
-Neymiş o?
-Yu Na' yı doğurduktan sonra kilo vermek için deli gibi spor yapmış, deli gibi rejime girmiştim. Birden o anlar aklıma geldi.
-Hamileyken çok mu kilo almıştın?
-Evet olması gerekenden de fazla.
Yanaklarımı tutup yüzümü okşamaya başladı.
-O günleri görmek için sabırsızlanıyorum, sevgilim.
Gülümseyip gözlerimi kapattım. Çoktan hayalin gerçek oldu sevgilim.
Sanırım artık ona söylemenin zamanı gelmişti. Gözlerimi açıp Nam Joon' un gözlerinin içine baktım.
-Nam Joon...
Gözleri dudaklarıma kayarken:
-Hı?
- Ben hamileyim...
-Hı hı, deyip dudaklarıma yaklaşmaya devam etti. Gözlerimi kapatıp o anın gelmesini bekledim fakat Nam Joon dudaklarını dudaklarıma değdirecekti ki, az önce söylediğim şeyin farkına varıp benden uzaklaştı.
-N-Ne?
İnanması için aynı kelimeleri tekrarladım.
-Hamileyim Nam Joon, bizim bir bebeğimiz daha olacak.
Gözleri mutluluktan ışıl ışıl parlamaya başladı.
-S-sen ciddi misin?
Gülümseyip başımı onaylar anlamda salladım.
-N-ne zamandır b-biliyorsun?
- Geçen hafta rahatsızlığımdan dolayı doktora gitmiştim, o zamandan beri. (Nam Joon' a söylemenin verdiği rahatlıkla derin bir nefes alıp verdim) Karnımda bize ait üç haftalık bir bebek var sevgilim. Ben, üç haftalık hamileyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BULUT PARÇASI (Tamamlandı)
Fanfiction"Narin gözlerine değen çiğ damlalarını, Dün seçtiğim bir bulut parçasına koyacağım. Sevgilim, kalbin bir ihtimal kurursa eğer Kesinlikle onu budayıp tekrar sulayacağım. " ~○~ İlayda ve Dilara iki yıl önce ailelerini bir trafik kazasında kaybetmeler...
