Chapter 47:Forgiveness

91 12 0
                                    

Chapter 47:Forgiveness

"Diba sya yung lalaki na nanggulo sa sport fiest?"

"Ano kaba hindi sya ang dahilan,si claire"

"Ssshhh ang tatabil ng dila nyo"

"Bakit ba sya nagtransfer dito?"

"Ewan ko"

Agad syang naglakad sa harap ko at umupo.

"Hey wag kang tumitig,nagseselos ako" napangisi nalang ako dahil ikinikilos ng katabi ko.

"Tss.Wag kang magselos,ito nga katabi ko yung pinagseselosan mo pero ikaw pa din naman" tukoy ko kay chase na tahimik na nakikinig.

"Talaga ba?" at humarap naman sya sakin.

"Haiist.....Ewan ko sayo,makinig ka nalang"

"Excuse me po,kayo po ba si Alexies Quijada?" napalingon kami sa babaeng nagsalita sa likod namin.

Mukang junior ata to.

"Oo,bakit?"

"May nagpapabigay po sa inyo" napatingin ako sa chocolate at letter na inabot ng babae.

"Kanino to galing?"

"Sa classmate ko po" ngiting tagumpay naman etong tumakbo pababa.

"Una na ako" paglalakad ko akala ko pipigilan nya ko pero wala syang ginawa.

Arghh......

Napapa-padyak nalang ako sa inis dahil kay ice man.

Tss....Porket Gwapo

"Akala nya kung sino sya,akala nya kung sinong------aray!!!!!" napa daing ako sa sakit dahil sa pagkakabangga ko.

aray.....tao ba yung nakabangga ko parang di naman...

"Tingnan mo nga naman ang pagkikita natin,deja vu" natatawang sabi nya kaya napairap ako.

"Wag nang maraming dada ,tulungan mo nalang ako"at inabot naman nya ang kamay nya.

"Oh perfect,yung place nung una tayong nagkita,same ngayon" natatawang sabi nya habang naglalakad kami sa hallway.


"Kaya nga,ano palang ginagawa mo't nag transfer ka dito?" tanong ko.

"uhm,sabihin nalang natin na di pinanigan ng tadhana"

"Tss"

Kate POV

Argh,san na ba kase tong si claire ayan tuloy ako pang nautusan kumuha ng maraming libro.

"Yan lang ba lahat?" tanong ng estudyanteng nagbabantay sa library.

"Kung maka LANG ka naman parang maliit lang,ang bigat kaya" pagmamalidta ko kaya natawa sya.

"Anong ningiti-ngiti mo dyan tulungan moko kaya dito" habang pilit na binubuhat yung mabibigat na libro.

"Hindi pwede,walang magbabantay" iling-iling na sabi nya kaya kahit hirap ay lumabas na ako.

Arghh......Ang bigat

Napatingin ako sa mga lalaking nagtatakbuhan sa kinaroonan ko kaya huminto ako pero nasagi nila ako.

Ayan tuloy nagkalat yung mga libro.Pisteng mga estudyante yun ah.

Napatingin ako sa tumulong sakin na agad kong ikina tungo ko naman.

Being His Babysitter Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon