Being His Babysitter

Chapter 66: The Ending

Okay everyone before ko sisimulan ang epilogue,gusto munang magpasalamat sa mga readers na nag-intay ng updates,nag votes,nag comment ng 'UD PLS.' ng dahil sa inyo umabot ako rito,8months ago ng simulan ko tong story na'to without exact plot,ikanga diba mas exciting ang mga bagay na walang ka-plano plano ,so here i am typing the epilogue and thankful sa lahat.Andami kong struggles na na-encounter bilang writer pero di ako sumuko, actually nandun din ako sa point na gusto ko nang umayaw dahil nakakapagod na pero ng dahil sa writers na nag encourage sakin, nagpatuloy ako,siguro kong isa-isahin ko sila baka umabot to ng 3000+ words HAHA.

OKAY,Let's start!

Chapter  66: The Ending

Diko alam kong mabilis na ba ang takbo ng sasakyan namin o sadyang masyado nang malalim yung iniisip ko.

"Alexies,wala na ba tong mas ikaka-bilis?" atat na tanong ko dahil sa pag aalala ko.

"Love,kailangan nating mag-ingat baka tayo pa ang nadisgrasya neto at di na natin mahanap si Luna" kasalukuyan kaming naka-sakay sa sasakyan namin dahil sa pag mamadali ay van ang nagamit ni alexies.

"Natatakot ako na baka anong mangyari sa anak natin" hinawakan nya yung kamay ko at ngumiti ng pilit.

"Wag kang mag-alala matalino si Luna kaya nyang alagaan ang sarili ng pansamantala"

"Pero Bata pa rin yun,di natin alam kong dinukot ba sya oh ano"

"Itanong nalang natin yan sa pulis,naka-usap ko si yaya celly sabi nya nandun daw ang mga pulis"

Agad kong nakita si Kate na hawak ang kamay ng isa sa kambal pero diko makita kong sino dahil naka talikod sila.

"Oh nandito na sila" rinig kong sabi ng isang officer kaya dun ako mismong lumapit.

"Ano pong update sir?"

"Sabi ng nag pakilalang YAYA ng bata ay saglit lang daw ang batang lumabas para gumamit ng banyo pero di na daw nya nakitang bumalik sa klase ang anak nyo" dun ko nasapo yung noo ko,diko alam kong galit ba o takot yung nararamdaman ko siguro halo-halo na.

Lumapit sakin si Alexies saka ako hinarap at niyakap.Diko na napigilang manginig na umiyak dahil sa labis na pag-aalala ko.

Luna anak,nasan ka naba?

"Hanapin nyo na sya!" dahil desperada na na ako,inutusan ko na ang pulis na mag simulang maghanap.

"Pasensya na po maam,di namin pwedeng gawin yun kung dipa umaabot ng 24hrs. ang pagka-wala"

"Tf,jusq. naman po ano namang kalokohan to,bata po yung nawawala ,hindi aso,BATA PO,BATA!!!!" napahagulgol nalang ako dahil habang patagal ng patagal ang oras mas lalong nadadagdagan yung kaba ko na baka ano ng ginagawa ng dumukot kay Luna.

Pag-uwi namin sa bahay agad akong napa-upo sa couch at huminga ng malalim.

Dapat di ako mag padala sa nararamdaman ko ,di ako makakapag isip ng maayos kung aalahanin ko ng sobra yung anak ko.Matalino si Luna kahit bata pa ay di nya ipapahamak yung sarili nya.

Sana lang.....

"Sa tingin nyo sino ang may kagagawan nito"  Dun ko inangat yung ulo ko nang marinig ko boses ni Alexies.
"alam nating lahat na kidnap ang nangyari dahil pinagmasdan ko ang buong lugar kanina,iisa lang ang pwedeng daanan ng Kidnapper at yun ay ang main gate,posibleng nag panggap syang staff or crew ng Paaralan,di sya pwedeng makapasok kong hindi sya related sa principal or di kaya ay nagpanggap na may anak sya sa loob pero ang totoong pakay nya ay ang bata" palaisipang sabi ni Alexies at saka kami binigyan ng tig-iisang baso ng tubig.