Kabanata VIII

9 2 0
                                    

Kabanata VIII: Scared

We ate dinner together peacefully. Hindi ako umiimik, ganoon din siya. Maybe he realized I'm not comfortable with him.

His house is fine not as big as a mansion but it is still fine. It has many vintage paintings and sculptures. His house is definetly inspired by an Ancestral Spanish house.

He didn't let me wash dishes. Nahihiya ako. Sobra sobra na ang tinulong niya sa akin. Kahit sa simpleng pag gawa lang sana ng chores, ayaw niya.

"Your things is in my room. Doon ka tutuloy. My room is huge, we can stay together if you want" sabi niya na di man lang ako nililingon dahil naka harap siya sa TV.

Agad akong umiling. Of course I won't be sleeping with him! Jesus!

"There are 4 rooms naman, Eman. I can stay there" rason ko.

Hindi naman siya umimik kaya tinahak ko nalang ang hagdan papunta sa kwarto niya.

Nag lakad ako sa hallway at hinanap ang kwarto niya. May dalawang kwarto kang madadaan galing sa hagdanan. May space between sa apat na kwarto and the space contain his medals, his family picture (with his step-dad) may picture din sila ni Engineer Mendez na posible, ang totoong tatay niya. I know Eng. Mendez kasi known siya pagdating sa bussiness. He's rich. He's intelligent. He is one of the Engineer who built the largest museum in the whole world at si Engineer rin ang isa sa mga mahuhusay na enhinyero sa Pilipinas pati abroad kaya kilala ko siya.

Nilagpasan ko lang ang mga iyon at dumiretso na sa pinakadulo. Sa taas ng pinto ay may spanish word na "Etoy Aqui" ang nakalagay. That means "I'm here".

Pinihit ko ang door knob at sinalubong agad ako ng aftershave na mint. Napaka refreshing ng kwarto niya. Plain lang. Hindi masyado makalat. Walang masyadong desinyo. May malaking mukha niya sa itaas ng head board. Naka tuxedo siya ng blue doon sa picture.

Kinuha ko ang mga gamit ko at naglakad palabas.

Dinungaw ko si Eman na nakahilig at tutok na tutok padin sa TV.

"Hey..."

Nilingon niya agad ako at agad siyang naglakad papunta sa akin.

"Where can I stay?" magalang kong tanong at nilapag na muna ang dala ko, mabigat e.

"Dito" nilahad niya sa akin ang pinaka unang kwarto at binuksan niya iyon.

The room is quite pretty and huge! May sarili itong TV at malaki rin ang walk-in closet. Umupo ako sa kama at dinama ang lambot nimo.

Pumasok si Eman nang naka topless. Oh my God. The airconditioner's tempature is at 28 but I really felt heated!

Iniwas ko ang mapanuri kong mata 'tsaka dumiretso sa bintana ng kwarto. Dumungaw ako doon at tumingala. Mukhang uulan pa dahil walang bituin.

"Call me if you need anything, malapit lang ang ating silid" paalam niya at naglakad na palayo.

Naligo ako at naghanap ng pwedeng suotin. Eman brought me so many over-sized shirts at pants. Ano to? Anong akala niya sa akin? Sing laki niya? If I wear this, this will looks like a dress dahil sa laki nito.

At dahil wala naman akong choice, sinuot ko nalang ang itim na malaking t-shirt.

Humiga na ako sa kama. Hindi ko maipikit ang mata ko. Marami akonh iniisip.

Kamusta na kaya ang pamilya ko? Daddy is probably can't sleep now. Hindi kasi siya nakakatulog kapag wala ako sa bahay or si Sylvia ba o si Kuya Blast. Hindi mapapanatag ang kaluluwa niya kahit nasa outting lang kami.

Alas dos y media na pala ng madaling araw. Hindi pa din ako makatulog.

Napatalon ako ng kumulog. Sobrang lakas na kulog. Ugh! Damn it! Takot ako sa ganito!

Binaon ko ang mukha ko sa kumot. Pinilit kong makatulog pero ayaw.

Sunod-sunod na kumulog at halos mabingi naman ako sa sarili kong sigaw. Hindi ko kakayanin to!

Pipikit na sana ako ng biglang kumidlat.

Bumangon ako at nagmadaling tumakbo papunta sa kwarto ni Eman.

I didn't knock. Dumiretso ako at umupo sa sofa niya habang hinihilamos ang mukha.

Napaiyak ako doon. I really hate it. Bata pa lang ako ay ayaw ko na talaga sa mga kulog at kidlat.

Napansin kong wala si Eman kaya nanatili nalang akong naka upo sa sofa niya. Naka off na ang lampshade kaya dim blue na ang lights sa kwarto niya.

Kumulog ulit kaya napasigaw na naman ako.

Agad na lumabasa si Eman galing sa CR niya. He's topless. Basang-basa ang buhok niya at tanging towel lamang ang bumabalot sa kanyang pang-ibaba.

"Damn it! Are you good?" nag aalala niyang tanong bago binuhay ang ilaw sa kwarto niya.

Mas lalo kong nakita ang mukha, katawan, kabuuan niya. He's wet.

"I-I'm scared" bulong ko.

Umupo siya tabi sa akin kaya amoy na amoy ko ang shower gel niya.

"You probably are"

Humarap siya sa akin. Napansin niya atang namamasa ang mata ko kaya agad niya akong hinila. Niyakap niya ako, my face rested in his chest while he's hugging me tightly.

"'Wag kang mag-alala. I am here. Stay here"

Debts of Truth Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon