Kabanata XIV: Surprised
I smiled while staring the film. At ngayon, ibang kuryente ang naramdaman ko. Bago pa ako mag-isip ng kung ano-ano, dinikit ko na ang film sa wall ng nakangiti.
Panibagong nakakabagot na araw na naman. Wala na akong ibang magawa dito sa isla kung hindi ang mag picture at maligo sa dagat. Wala ng iba!
Eman is out today. May importante raw siyang client ngayon at exam din nila kaya dapat hindi ko na muna siya iistorbohin.
Since I'm bored, naisipan ko nalang sumama kina Mang Rafaelo mangisda.
"Sigurado ka ba, mam? baka hanapin ka po ni ser?" bakas sa tono ni Mang Rafaelo ang pag-aalinlangan sa pagsama ko.
"Maari po kaming gabihin" dugtong ng isang body guard na kasing edad ko lang.
Dismayo akong yumuko. Nakapaghanda na ako! Naka pajama akong blue at naka jacket na rin, bitbit ko na ang polaroid ko.
"Sige na nga. Pero hindi tayo magtatagal" ani Mang Rafaelo kaya napangiti ako.
"Salamat po!"
Excited akong tumakbo para masakay na sa bangka. Pagka tungtong ko pa lang, kumuha na agad ako ng litrato.
Umupo ako doon sa pinaka dulo ng bangka. Binuhay na nila ang makina at agad kong pinagsisihan na sumama ako sa kanila. Ang ingay ng makina, nakakabingi.
Panay ang kuha ko ng litrato.
Huminto kami hindi kalayuan. Sumisid na sila para ihanda ang net na gagamitin.
"Kuya! Pose!" sigaw ko at kinuhan ko sila ng litrato.
Mga dalawang oras kaming nandon bago sila decide na bumalik na dahil baka nag aalala na raw si Eman. I don't mind.
Pagka baba ko sa bangka, agad akong sinalubong ni Emilda.
Dumiretso ako sa kwarto ko at naligo na. Nagpa plano akong tulongan si Emilda sa pagluluto. I want to cook for Eman dahil mukhang frustrated siya ngayon.
Pagka labas ko, tinulongan ko agad si Emilda mag slice ng mga ingredients. Adobo ang gusto kong lutoin ngayon lalo na't napag alaman kong paborito iyon ni Eman.
I tried harder to make this perfect. Si Emilda ay nasa gilid ko lang na nag iinstruct sa akin.
Natapos ko ang pagluluto ko at nag ayos na para antayin nalang si Eman sa pag uwi niya. I surely hope he would love this.
Panay ang tingin ko sa wall clock, pasado alas otso na ng gabi pero hindi pa din umuuwi si Eman. Wala naman akong cellphone dito.
Nakailang inom na ako ng tubig dahil sa kaba, at frustration pero hindi padin siya dumadating.
Time check: 9:45 pm.
Napabuga nalang ako ng hangin.
I called the guards, and Emilda para kainin nalang ang niluto ko. Medyo nawalan na din ako ng gana kay itutulog ko nalang to.
"Mam. Ayaw mo ba kumain? Masarap pa naman tong luto mo!" masayang puna ng isang guard na kumakain doon. "Busog po ako. Enjoy" matamlay kong sambit at naglakad na paakyat sa kwarto.
I sighed heavily. Di ko inexpect na madidissapoint ako ng very light.
Hindi man lang siya nagsabi na uuwi ba siya o hindi. Sayang naman yung niluto ko para sa kanya. Sinadya ko talagang lutuan siya ngayon pero hindi man lang siya umuwi. Sino namang tanga ang sasaya dito, diba?
I faced myself in the mirror. I smiled a bit and whispered to myself "That's just a simple thing. Stop being so mababaw. Wala lang yon"
I wiped the tears na nagpapalabo sa mga mata ko. Ganito naba ako kababaw para masaktan doon?
Pinilit kong ngumiti, naglakad ako patungo sa aking bintana at dumungaw roon.
Maraming bituin, malamig ang simoy ng hangin at tanging ang hampas lang ng mga tubig sa dalampasigan ang tanging ingay na maririnig mo dito. Dinama ko ang preskong hangin at ngumiti. How peaceful this place is.
Itinulog ko nalang lahat ng naramdaman kong frustration.
....................
"Jesus Christ! Why are you so stupid?!" boses iyon ng babae.
Napabangon agad ako dahil doon. I fixed myself then go outside.
"I'll go to her room now----"
"Oh my God! Barbara!" mangiyak-ngiyak na nilapitan ako ni Shea. She hugged me very tight and wiped her tears away.
"I thought I lose you! You mother fucking idiot!" singhal niya. She's very emotional. She's crying hard. Natulala lang ako dahil doon, I never thought of her emotional as this.
"Why didn't you fucking inform me, you bitch! Sana ay may naitulong ako. My God, Barbara! I'm gonna die!" napa hilot ito sa kanyang sentido na mukhang problemado pa.
"You are going with me, okay? Eman knows my plan already. How can you fucking survive here? With no gadgets and all? Oh my God. Just really.. Uhmm. Shit!"
Napangiti nalang ako sa ni Shea. She really looks very worried.
