Kabanata XXIII: Angry
Nagising ako dahil sa halik ni Eman sa aking noo.
Napabalikwas ako ng mapag tantong sobrang awkward ng nanyari kagabi! And the hell?! I'm wearing a big shirt with panty now. Dinamitan niya ako? Wtf?
"Sigh. Antagal mo gisingin" nakatawang bulong niya.
Tinago ko ang mukha ko sa kumot dahil sa sobrang hiya.
Tumawa ito ng malakas at pilit na tinanggal ang kamay ko sa comforter.
Hindi parin ako nag patinag. What the freaking fuck did we do last night? Ugh! Shit!
"Come on. Show me your face" nakatawang pagpupumilit niya sa akin.
"Lumayo ka nga!" sigaw ko.
Tumigil ito at agad ding lumayo. He smiled at me weakly. I just rolled my eyes then sighed.
Tatayo na sana ako pero napaupo ulit ako dahil sa sakit na nararamdaman ko. Masakit ang pagitan ng aking mga hita.
Inalo agad ako ni Eman.
"Dito ka lang, mag luluto lang ako" paalam niya at agad tumalikod.
Napasapo ako sa aking noo! Ang tanga ko! Bakit ako mag lalakad? Syempre sasakit talaga ito dahil sa nangyari kagabi. Nako naman! Lupa, lamunin mo na ako!
Dahan-dahan akong nag lakad papuntang cr dito sa kwarto ni Eman. Maliligo lang ako.
Nakatulala ako habang ang tubig galing sa shower ay dumadaloy sa aking katawan.
Napakagat ako sa aking labi, I loved what we did. That was very unbelievable. His hard maleness inside of me is driving me crazy. I almost cried in pleasure last night! What the fucking fuck?
Kumuha ako ng damit sa maleta ko.
I blow dried my hair and sit back again to his bed. I smell like him, ginamit ko kasi ang kanyang shower gel.
Hinintay ko lang si Eman dito sa kwarto.
Tumunog ang kanyang cellphone, mukhang may tumatawag.
Hinayaan ko nalang iyon mag ring, ayaw ko namang pakialaman si Emanuel dahil baka ay kliyente niya iyon.
Kasalukuyan ko ng sinusuklay ang aking buhok ngayon ng bumukas ang pinto, si Eman dala ang pagkain namin.
Isa isa niya itong nilipat sa bed table, pinagpagan niya pa ang kanyang sarili bago umupo sa harap ko. Tinitigan niya ako bago ngumiti.
"Eat now, silly girl" sambit nito ng naka ngiti.
Hindi na ako nag salita dahil baka saan na naman umabot ang usapan namin. Ayaw ko ng malagay sa isang awkward na situation!
Tahimik akong kumakain, habang napapansin ko namang si Eman ay paminsan-minsang sumusulyap sa akin. Ano ba talaga ang gustong mangyari ng lalaki ito?
"Bakit mo ako iniiwasan, Barbara?" heto na naman tayo sa kanyang seryoso at baritonong boses.
"Huh? I'm not" nakayukong sagot ko saka pinag tuonan ng pansin ang aking pagkain.
Inabot niya ang kamay ko at hinaplos ito. "Sinagot mo na ako, let's be open please. May problema ba?" puno ng pag susumamo ang kanyang boses.
Umiling-iling ako.
"Is this all about the last night?" diretsong tanong niya. Napaangat ako ng tingin dahil dito.
"Of course not! I loved it! Okay?!" nauutal na paliwanag ko.
Agad ng lumitaw ang kanyang mala multong ngiti. Napaiwas ako ng mapag tanto ang kabobohang sinabi ko! I'm acting very strange!!
Tumunog ang cellphone niya, buti nalang para ma iba yung usapan.
"Okay, Casey. Just wait for me there" narinig kong tugon ni Eman sa kabilang linya.
"I love you, Emanuel Zzrick" malanding tawa ang kadugtong nun.
Pinutol agad ni Eman ang linya.
Tumayo ako at umalis sa harap niya.
Fuck! Bakit ko ibinigay sa kanya ang aking pagka babae at lahat lahat? May iba naman pala siya, at si Casey pa iyon! How could that bitch!!
Maingat akong umapak sa hagdan. Agad na hinawakan ni Eman ang aking braso. Hindi ko siya nilingon.
"That is just nothing..." paliwanag niya pa.
"B-Bitawan mo ako! Manloloko ka!" pag bawi ko sa kanya ng aking braso.
Hindi ko na ininda ang sakit na nararamdaman ko, binilisan ko ang pag apak ko.
Hinabol ako ni Eman hanggang sa narating ko na ang sofa. Umupo ako doon ng padabog.
"Hindi ko gusto si Casey. Maniwala ka"
"Lumayo ka sa akin!"
Huminga ng malalim si Eman bago bumaling sa akin.
"She's just my employee. Please" pagpapaliwanag niya sa akin.
"I'm sorry. Patawarin mo ako. I'll fire her immediately"
"Manloloko ka!" sigaw ko.
Lumuhod siya sa harap ko. Tumayo ako at nag lakad palabas.
"I'm sorry"
Hinarap ko siya at sinampal. Pati ako nagulat dahil sa ginawa ko.
"Mag hiwalay na tayo. Hindi pa naman nag tu-24 hours yung relasyon natin!"
Niyakap niya ako ng mahigpit. "Walang namamagitan sa amin. Believe me, baby...." bulong niya.
"No! That bitch said I love you! Hindi pwedeng walang namagitan sa inyo. Hindi mo ako maloloko. Mag hiwalay na tayo kalimutan mo na lahat!" galit na galit kong sabi sa kanya.
"Including we did last night?" nanunuyang tanong niya.
"Of course. We just fucked! Its not a big deal!" sigaw ko.
"That was not fucking. It was about making love, Barbara" parang kulog ang boses niya. Puno ito ng galit.
"Wag kang magsasalita ng ganyan. I can't let you what you want. We made love, I entered you. And you are fucking mine, Barbara!" sigaw niya sa akin.
Galit na hinampas ko ang dibdib niya. Umiyak ako dahil sa sobrang galit at frustration.
