"Bazı bitişlere nokta koyulmaz."
Sorgusuz sualsiz yaptığım birçok şey de hata ederdim hep. Kafanın dikine gitmek diyorduk biz buna. En çok yaptığım hatalardan birisiydi bu. Sormadan etmeden kendi düşüncelerimle hareket etmeyi severdim.
Elbet bir yerde toslardım tabii ki. Her yanlışın ardından bir daha böyle olmayacak desem de yine aynısı olurdu. Ben iflah olmaz bir kızdım.
Sorgusuz sualsiz düşünmek vardı bir de . Sormadan etmeden kendi yöntemlerinle kafanda kurduğuna inanmak deriz. Evet bunu da çok iyi becerenlerden birisiydim.
Yaklaşık bir ay. Yaklaşık bir ay önce en son onunla görüntülü konuşmuştum. O yüzük olayından sonra ister istemez görüntülü konuşamıyordum. Başka bir şey çıkmasından korktum hep.
Aslında salaklık bendeydi. Neden o an sormamıştım ki? Elbet bir açıklaması olurdu. Melih'in durduk yere oraya yüzüğünü atacağını düşünmüyordum. Belki de düşmüştü ve bulamamıştı.
Ama işte bunlar sadece benim düşüncelerimdi. Salak gibi sormamıştım işte.
Bendeki soğukluğun o da farkındaydı. Telefonda konuşurken aklıma o yüzük geliyor ve kendimi geri çekiyordum. Ama burada suçlu olan kesinlikle bendim.
"Senin sıran." Derin bir nefes aldım. Hocamız bana önlüğü uzattığında yavaşça giyindim.
Bugün yaz stajımın ilk günüydü. Bugün güzel düşünmem gerekti. Karamsar olmanın vakti değildi.
"İlk hastan seni bekliyor." Hocaya gülümseyip odaya doğru ilerledim. İçeri girdiğimde genç yaşlarda bir kızla karşılaştım. Beni görünce gülümseye çalıştı fakat korktuğu her hâlinden belliydi.
Ah kim diş tedavisinden korkmaz ki?
"Merhabalar!" Dedim büyük bir neşeyle.
Kural 1, hastanla yakın bir samimiyet kur ki korkmasın.
"Merhaba." Dedi yarım yamalak
"Şikayetimiz nedir?" Dedim ve tabureye oturdum.
"Arka üstte ki dişim çok ağrıyor." Ona doğru yaklaştım ve ağzımdaki maskeyi yukarı çektim.
"Aç bakalım ağzını." Dedikten sonra üstündeki ışığı yakıp ağzına doğru ilerlettim. Orada bir çürük vardı.
Kanal tedavisi olması gerekiyordu fakat dişi apse yapmıştı. İlaç kullanmadan kanal tedavisi yapamazdım.
"Anlaşılan dişimiz biraz yaramazlık yapmış. Bir ilaç yazacağım. Ama ondan önce doktorumuzu çağırmam gerek." Dedim ve oradan ayrılıp hocamı buldum.
"Hocam iki dakika gelir misiniz?" Yüzüme baktı ve gözlüklerini takıp beni takip etmeye başladı.
Hastanın yanına geldiğimizde beklemeden konuştum.
"Arka sol üstte ki dişi apse yapmış, ilaç yazmamız gerek hocam" bir şey demedi ve önce dişe baktı.
"Evet, bir antibiyotik yaz." Diye onay verdikten sonra yanımdan ayrıldı.
Pekâla iyi gidiyordum.
Hocamın dediğini yapıp hastama bir tane antibiyotik yazdım.
"İlacı bir hafta kullandıktan sonra randevu alıp gel, kanal tedavisi yapılsın." Dedim ve samimi olmasını umarak genişçe gülümsedim. Başıyla onayladıktan sonra o da gülümseyişime karşılık verip çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORAKİ HİZMETÇİ
Spiritual© Telif hakkı yazara aittir. "Neden ismin Mihrimah değilde Mihrima?" Bu sorduğu soruyla birlikte kafamı sağ tarafa çevirdim. Şaşırmıştım açıkçası. Hele de bu Melih olunca normaldi yani. Ben ona o da karanlığın hüküm sürdüğü, sadece ayın varlığını gö...
