O soğuk ve karlı gecede Brezilyanın en leş sokakları bile beyaza bürünmüş. Sokakların her köşesinde müşterisini bekleyen saatliğine 500 dolara memnun eden orospulardan eser yoktu. Sahi! Hepsi günahlarından arınmak için papazlarına danışıp günahlarından arınmışlarmıydı. Aman bundan banane! Biz asıl konumuza gelelim...Günlerden Çarşamba Aylardan Şubattı! Saat 02:39 sularıydı. Ekranda ki hava durumu - 4ü gösteriyordu. Kar öyle hızlı yağıyordu ki gözgözü görmüyordu!! Kazayı yaptığımız Saat tam 02:46 yı gösteriyordu. Bunu nereden mi biliyordum! Nereden bile ektim canım tabiki de rolex marka kol saatimden!! Saat mekanik olduğu için hareketsiz kaldığı zaman saat kendini durdururdu. Hiç bir şekilde faaliyet göstermezdi. İşte kazayı yaptığımızda saat de ozaman durmuştu...
Chen arabanın kapısından 1m kadar yola sürüklenmiş yüz üstü yatıyordu. Ben ise aracın ön camından fırlamış 3 km sürüklendikten sonra bir kamyonetin çarpmasıyla altında ezilmekten son anda kurtulmusum. Doktorlar yaşamamın bir mucize olduğunu söylemişlerdi.. O kazadan kurtulmak imkansızın da imkansızıymış. Benim şansım varmış. Ön camdan fırladığım sırada camlar göğüs izahımdan karnıma kadar kesip geçmiş. Doktorlarımın beni hayata döndürmek için çok çabaladıklarını duymuştum en son! Ameliyatım 12 saat sürmüş. Yaşamam gerçekten bir Mucize!!
Kendime geldikten sonra ağrımı sızımı düşünmemiş Chenin nerede olduğunu sormuş ve onu görmek için ayağa bile kalkmaya çalışmışım. Doktorlar bu sefer beni sakinleştirmek için ugraşmışlar Aradan çıkan hemşire
Merak etmeyin O iyi! Sizin bir an önce iyileşmenizi istiyor?! Lütfen zorluk çıkarmayın deyip beni rahatlatmaya çalışıyordu ama hiç rahatlamamıştım aksine çok gerilmiştim.. Ben hala doktorlarla kakışmaya devam ediyordum ki! Tam o sırada odadan içeriye doğru Chen girmişti ve
Chen: Ne bu kargaşa?? Tüm hastaneyi ayağa kaldırdınız burada ki hastaları rahatsız etmeye hakkınız yok! Deyip bagırıp çağırıp bir kaç saniye sonra gitmişti. Nasıl ya! Chen gözümün içine baka baka beni nasıl tanıyamaz!! Doktoruma dönüp Onun nesi var diye sorduğumda Hafızasını kaybettiğini söyledi. O an beni kimsenin sakinleştirmesine gerek kalmamıştı... Çünkü ben o kakışma esnasında dikişlerimi açmışım ve o an anlamamış kan kaybetmeye başlamış ve fazla dayanamayıp bayılmışım..
Devamı geliyor.