Gözlerimi açtığımda başımda hemşire dikilmiş serumuma ağrı kesici enjekte ettiğini gördüm. Sözcükler ağzımdan çıkmak için cebelleşiyorlardı... Sonunda Hemşireye "Bana ne olduğuna dair bir kaç bir şey sorabilmiştim..
Ani bir kriz geçirdiğimi sonrasında dikişlerimin açılmasıyla kan kaybından neredeyse öleceğimi söyledi. Ama artık iyiymişim! Eğer sorun çıkartmazsam daha çabuk iyileşeceğimi söylediler...
3 ay sonra iyileşmiş ve hastahaneden taburcu olmuştum. Ayaklandığım da yaptığım ilk şey Chenin kaldığı odaya gitmek oldu. Odasından içeriye girdiğim de orada başka bir genç adamın yattığını görmüştüm ve
Sen: Afedersiniz? Ben Kim Jongdae ye bakmıştım. Onun bu odada kaldığını söylediler. Demiş ardından öyle birinin bu odada kalmadığını belki de benim yanlış odaya girdiğimi düşündüler. Genç çocuğa teşekkür edip geçmiş olsun dileklerimde bulunduktan sonra odadan çıkmıştım. Ve daha önce benimle ilgilenen hemşirenin onun nerede kaldığına dair bir bilgisi olabileceğini düşünerekten yanına gittim. Ve Chenin 1 hafta bu hastahaneden taburcu ettiklerini söyledi. Ama nasıl?? Chen benden habersiz evin az ilersindeki markete bile gitmezken nasıl olurda dip odamda kalırken hiç birşey söylemeden çeker giderdi. Ona hem kırılmış hem kızmıştım... Neyse hastahanenin oradan bir taksiye atlayıp evin yolunu tutmuştum. Eve vardığım da Chene seslenmiş yanıt alamayınca teker teker odaları dolaşmış ama ona dair hiç bir iz bulamamıştım. Ama iyi de bu adam nereye kaybolmuştu. Yoksa başına kötü bir şeyler mi gelmişti. Hemen o kötü düşünceleri zihnimden atmış biraz mantıklı düşünmeye çalışmıştım ki o an Chenin hafıza kaybı yaşadığını hatırlamıştım. Telefona sarıldığım gibi polisleri arayıp kayıp ihbarında bulunmuştum. Kaybolan şahsın eşgali için merkeze davet edildim. Ve merkeze gittiğim de ifade verip bir fotoğrafını bırakmıştım ve oradaki memurların biz bulunca size haber vereceğiz şimdilik evinizde kalın ve bekleleyin demişlerdi... Bende onları dinleyip evime gelmiş ve çaresizce Chenden haber bekliyordum. 2 saat sonra telefonum çalmış ve heyecanla yanıt vermiştim.. Memur heyecanını ses tonundan gizleyememiş ve Size iyi haberlerimiz var! Kayıp olan şahsı bulup merkezimize getirdik. Sizde gelip görebilirsiniz artık demişti. Ve
Sen: Ohh! Şükürler olsun yaşıyor! Deyip derin bir iç çekmiştim ve telefonun ardında bekleyen memura teşekkür ederim hemen geliyorum deyip arabama atlamış ve bir an önce merkeze varmanın heyecanını yaşıyordum...
Devamı gelecek....
