CHAPTER NINE!

30 3 0
                                    

THAT GUY AGAIN

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

THAT GUY AGAIN.

___

Friday!

Friday na at sa estudyante na katulad ko ay isa ito sa hinihintay kong araw. Friday means last day sa school. And then weekends nanaman gosh!.

Sana uwian na agad,jusme.

"Para kang tangang nakatulala dyan,lol." Jean said, di ko nalang pinanasin, ang bored! gosh.

It's already 9 a.m? pero bakit wala pa sila Jem? Niah? and Carms? what happened to them? I sit beside Jean and started to ask.

"Di sila papasok?" tanong ko, may kakaiba din ngayon kay Jean. Mas sumobra katahimikan nya, Is there something wrong?

"Hindi daw, di man lang nagyaya ang mga loko." singhal nya, I did look at his eyes to confirm if what's bothering him.

I don't need to ask him, kasi alam nya nang hindi ko sya titigilan kapag di nya sinabi problema nya. Nahalata nya din kasi na nakatingin ako sa mga mata nya. In that way, he already knows what I mean,

He sighed,a deeply one.

"Ang sakit Kyri." pag uumpisa nya. "I didn't know that it would be this hard when I fell in love with her, Akala ko kasi we have the same feelings, because the way she cares for me, the way she smile when we're talking, akala ko basehan na yun. But damn, kinaumagahan nagising ako na--na magkaibigan pala kami. Katulad mo na ganun kung alagaan ako, katulad mo na ganun ngumiti kapag kausap moko, kasi nga mag kaibigan kami.Magkaibigan nga pala kami." His voice started to cracked but he manage not to stutter. "Hindi ko sadya,Kyri. Hindi ko sinasadya na higit pa sa kaibigan ang maramdaman ko sakanya. Sabi nya we're just friend. Pero bakit di nya ako hayaan na ipakita kung ano ba talaga ang kaya kong ibigay? Can she just atleast gave me a chance? a chance to prove my feelings for her?" nahihirapang tanong nya, kawawa naman ang kaibigan ko. Kaya ayokong magmahal eh.

"Maybe she already did. Maybe she already did gave you a chance pero wala talaga?" I said, telling my opinion.

"I don't know,maybe she does. It's really hurt. It's really hurt falling inlove with your bestfriend." He said, stating the fact.

If I only have a way to lessen the pain you feel,I am willing to find it. If I only have.

"You know what? I think you already did accept that. Na hanggang mag kaibigan lang kayo, pero ang hindi mo matanggap ay yung pag kahulog mo sakanya." I said. "You need to always accept the fact. Accept it and try to move forward. But I know that it will never been easy. You need time,time to heal." tatango tangong sambit ko pa.

"Gusto ko ng maalis itong walang kwentang nararamdaman ko sakanya,Kyri. Gustong gusto ko na,pero paano?" nahihirapang ani nito.

"You can't just command your feelings to just fade away,Jean. Magkukusa yan. Kusa mong naramdaman na higit pa sa kaibigan ang turing mo sakanya. By that, kusa din maalis yang nararamdaman mo sakanya. Pero hindi yan maalis kung hindi mo buong pusong tatanggapin ang katotohanan. You need to accept first tapos unti untiin mong mag move forward,naiintindihan mo ba ako?" Tanong ko.He nodded. "But you need to help your self. Kailangan mong dumistansya sakanya. Stop thinking of her. Alam ko di maiiwasan yun,pero kapag tinulungan mo sarili mo magagawa mo yun. Wag ka mag madali,kasi kapag nag madali ka,malaki ang chance na bumalik yang nararamdaman mo.Don't rush thinga dude,it takes time. So be patient." mahabang pag papayo ko.

"I will. Thank you,Kyri." Sinserong sambit nya.

"Always,dude" sambit ko and tap his shoulder.

"Andyan na si Ma'am, balik kana sa upuan mo lol" utos nya, I rolled my eyes.

***

Pagkatapos ng mahabang discussion,finally malaya na ako.

Tapos na! Uwian na! oh my gosh!

"Una na ako, Jean. Cheer up!" The last word I said to Jean and ran away.

Bago umuwi sa bahay napagdesisyunan kong pumunta sa paborito kong lugar. Ginawa kong unan ang bag ko,and lay down to the grass.

I look up and and started to stare at the sky.

"Woah, you never fails to make me amazed,skies." Bulong ko sa sarili ko, I opened my camera and started to capture every side of skies. Damn pretty cool.

I logged in my account and starting to type a caption for my post, I click my album named 'Skies,love'.

'-Keep making me smile and amazed,skies.💛'

I click the 'post' and waited for a few seconds para mapost na

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

I click the 'post' and waited for a few seconds para mapost na. After seconds of waiting na post na sya. Tinago ko na aking cellphone and started to stared at the sky again.

Why do you need to be this pretty cool,skies?

"Gusto mo?" biglang may sumulpot na parang kabute sa gilid ko, no other than Kyllie. Inaalok nya ako sa softdrinks and cheesecake,gosh.

Sana all may softdrinks at cheesecake.Sana all.

"Gusto ko sana, pero galing naman sa mouth mo kaya wag na." maarteng sambit ko.

Teka,kelan pa ako natutong tumanggi sa softdrinks? gosh!

"Edi wag, sungit" bulong pa nya.

Teka?! di nya ba ako pipilitin? what the heck.

"Di mo man lang ako pipilitin?" huli na ng masabi ko ang gusto kong sabihin ng nakita kong paubos na ang kaninang inaalok nya lang.

"Mama mo pilitin" walang kwentang sambit nya.

So annoying naman this fucking guy.

"Ganda talaga!" tanging pagpupuri nalang sa magandang tanawin ang ginawa ko since I got here.

Kung sa libro, at may katabi kang lalaki habang parehas kayong nakatanaw sa palubog na araw sasabihan ka ng 'You're more beautiful than that view.' ano naman kaya sa reality?.

Mukhang masasagot ang tanong ko ng sandaling magsalita ang taong nasa tabi ko.

"Ang pangit nga lang ng tumititig" pambabara nya, what the fuck?

Sa reality naman, may walang kwentang tao na babarahin at babarahin ka til' you got annoyed,fuck.

"Mas pangit ka,wag papatalo." Di papatalong sambit ko. He laughed . May pagkabully din pala. amputa.

"Hakdog, Hakdogger,Hakdoggiest" puro nalang walang kwenta ang lumalabas sa bibig nya,tsh.

"Balakadyan, babye na!" I said at tumayo na. And just like what I've always doing, hindi ko na hinintay ang sagot nya.

___

REALIZATIONS.

----I realized that Imaginations was been always be better when it comes to the things we badly want to happen.


_END OF CHAPTER NINE_

Reality Hit Me [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon