CHAPTER 22- Let Me Be The One

25 3 0
                                    

After a long lost pedal I am already here in my favorite spot! Malinis ang damo dito, nakakapagtaka lang talaga na ako lang ang tao dito. Well, pati si Kyllie speaking of Kyllie.

"Aray shit shit,sakit!" sigaw ng kung sino sa taas ng puno, hindi na'ko nagulat ng si Kyllie yun.

"Bakit?" curious na tanong ko, gulat sya ng mapatingin saakin.

"Bigay ka number! nakagat ko dila ko,faster!." sa gulat ko ng sumigaw sya napabanggit ako ng numerong di ko sinasadyang banggitin,

"Number 11!" I shouted too, nagbilang sya sa daliri nya, ngumisi sya saakin ng pagkatapos nya magbiliang,

"Iniisip mo na'ko bago ka napatingin sakin,ano?" he smirk, pinamulahan ako ng pisngi.

Charot! baka nga nangitim ako lalo. Sana all namumula pisngi.

"Ang kapal naman ng mukha mo!" sambit ko sakanya, even he's right,pero di ko aaminin yun duh. Never lol.

"Oo ah, deny ka pa halata naman." pagpipilit nya, Tumahimik nalang ako baka mahuli nya ako lalo.

"May pagkain ka ba dyan?" tanong nya,nagsisimulang bumaba sa puno. Di ko pa din sya pinapansin, nung saktong nasa tapat ko sya nag kamali sya ng pagbaba. Umilag ako, baka kasi masama ako sa pagkahulog nya.

"Ah shit sakit." hinihimas nya ang likod nya habang ako ay nag pipigil ng tawa, nakapikit pa din sya. Nakita kong nakasabit damit nya sa sanga ng puno, I can't help but to laugh.

"Yung damit ko wag mo hilain,Kyrill!" at mas napatawa ako ng sabihin nya yon, akala nya ata hinihila ko yun.

"Tawa pa" ng naimulat nya na ang mata nya, nakita nya kung paano ako humalakhak.

"You're funny" I said,still laughing.

"Nah, I'm Kylle Ace lol." pambabara nya, but I still laughed.

"Wag hilain pala ah!" I teased him. Gosh! He made my day!

"Nyenyenye." when he said that my heart suddenly  beats so fast. Fuck,what's wrong with you? my dearest heart?.

"Huy tulala ka dyan, ayie crush mo na'ko noh?" mayabang na tanong nya, hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sakanya. That word was not healthy to my heart.

"Ewww" nandidiring sambit ko.

I choose to ignore what did my heart melts a while ago.

"Tara kain tayo?" biglang yaya nya, i smirk.

"May pagkain ka?" I asked,happily.

"Wala,ayan oh nasa bag mo hihi." hagikhik nya ulol parang bakla.

"Bakla!" biglang sigaw ko that made him smirk.

"Kung sa mga librong nababasa mo na kapag sinabihan ng bakla ay hahalikan ka,well asa ka naman na gagawin ko sayo yun, in your dreams ." mahabang sambit nya. Smirking.

"Yuck! that's gross so as you." I said and started to it, kunwaring nangangati ang lalamunan ko, para painggitin sya.

"Nangangati lalamunan ko,gosh!" I teased may papikit pikit pa yan dude.

"Ako din, ang kati nga." napamulat ako ng sabihin nya iyon. And damn! tama nga hinala ko. Kumuha nanaman sya ng pagkain ko! Hindi man lang nag paalam ang ugok.

"May virus siguro pagkin mo ano? kumakati lalamunan kasi natin." pang aasar nya, I gave him an endlessly glare.

"Nyenyenyenye." pikon na sambit ko, He stiffined.

Did he feel the same way!?

"S..top..It..don't say..th..at w..ord...again.." nahihirapang sambit nito.

Reality Hit Me [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon