Reality Hit Me [COMPLETED]

Chapter 23- Scared.

____

Sa dulo ng kanta, nag sabay na kami. Pero ang pinag kaiba lang ay nakapikit sya,habang ako ay nakatingin  lang sa kanya.

Just turn around and walk away you don't have to live like this~
But if you love me still then stay~
Don't keep me waiting for that final kiss~
we can work together through this test or we can work through this apart...
i just need to get this off my chest that you will always,
have my heart🎶🎵
Let me be the one~~

The pain in his voice, I can feel it.

Let me be the one to break it up.
So you won't have to make excuses.
We don't need to find a set up where~
Someone win and someone losses
We just have to say our love was true.
But has now become a lie~~
So I'm tellin' you i love you one last time....

Why do you have to sing like this? Why?

And goodbye🎶🎵

Triple ang sakit sa pagbigkas nya ng huling lyrics ng kanta, nagpanggap akong nakatingin sa langit ng ibukas nya ang mata nya.

Uulan pa ata ng di oras.

"Ligo tayo ulan!!!" masiglang sabi nya, I happily nodded. Trying to forget what I witness a while ago.

"Tara, baka mabasa yang gitara mo.Teka san mo pala kinuha yan?" naguguluhang tanong ko, he smiled and pointed the tree. May TreeHouse pala dun. Woah.

ngayon ko lang na-see.

"Ikaw gumawa!?" I asked, andun pa din ang tingin.Nakakamangha.

"Yas, ako pa ba?" he boastfully said, umakyat muli sya sa puno at pinasok ang gitara.

Hindi pa sya nakakababa ng bumuhos na ang ulan.

"Ganun na ba kapangit boses ko para umulan ng ganito?" tanong ko sa sarili ko.

"Bat parang gulat na gulat ka pa?" he teased, basa na'ko.

"Mama mo gulat" pilosopong sambit ko.

"Halos lagi kang nandito, nakapunta kana ba sa dagat na yun?" He asked, ngayon ko lang ulit napagmasdan ang dagat na yun,

"Hindi pa." sambit ko, telling the truth.

"Punta tayo dyan kapag di na umuulan." he surely said.

"K,po." maikling sambit ko, we laughed.

"Gaya gaya." he replied,

"Hatdog." walang kwentang sabi ko.

"Hatdoggier.Hatdoggiest." pagpapatuloy nya, dadagdagan ko pa ulit sana ang sinabi nya ng hilain nya ako.

Sana all may kuryenteng dumadaloy sa katawan mo kapag hinawakan ka ng lalaking halos lagi mong kasama.

"Let's enjoy this day with this heavy rain na ikaw ang dahilan!" he happily said, hinampas ko sya.

"Aray! bakit totoo naman ah?" tumakbo sya ng sinabi nya yun. At parang sa mga teleserye, hinabol ko sya.

Sana sa paghahabol kong ito may mapala ako, sana sa huli hindi ako ang masasaktan.

Ang bilis naman pong tumakbo! Kainis!

"Yuck weak!" he teased.

Napunta kami sa buhanginan kung saan mas makikita ang dagat na sobra ang ganda.