Present...
"I'm fine." Sabi ko.
"Can we talk?" Tumingin ako sa kanya.
"About what?" I asked without looking at him.
"Us." Anong about sa amin?
Matagal na kaming walang ugnayan. We're not even friends tapos ngayon maypa 'Us' pa siyang nalaman. Dun siya sa US maghanap ng mga babae niya.
"I'm busy." Sabi ko at saktong bumukas ang elevator kaya naman tuloy-tuloy ako sa paglabas. I didn't even gave him a glance.
I don't want to be rude but I just can't look at him.
Akala ko sa susunod na pagkikita namin wala na siyang epekto sakin. Akala ko lang pala.
Siguro dahil hindi ko naman in-expect na ngayon yung 'susunod' na yun.
I immediately went to my Bentley and was about to go inside pero hinarangan niya ako.
"Are you still mad at me?" He asked.
"No." I honestly said.
Yes, he hurt me bigtime! But I never got mad at him. Maybe my love for him was greater and bakit naman ako magagalit? Hindi naman naging kami. Ako lang 'tong tangang nag assume at naghabol. There's no cheating incident.
"Tell me the truth. Tatanggapin ko naman." He said and looked at me intently. This time, I dared to look at him. It was years ago anyway so why would I still be affected?
Oh shit. It's a prank.
Affected pa rin pala ako. May kumirot eh. Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya. Papanindigan ko 'to. Ayaw kong makita niyang affected pa din ako ng slight.
"I am telling you the truth, Veyn." Sabi ko.
"Ako pa rin ba?" Napa-awang ang labi ko.
Gago ba 'to? Pagkatapos ng limang taon tatanungin niya ako ng ganyang tanong?
"For pete's sake, Veyn! That was 5 years ago. I was just a teenager who knows nothing before." Sabi ko at tumawa but he remained serious kaya tumikhim ako.
"May bago na ba?" He asked.
Bakit napaka speeding niya masyado? Parang hindi lang limang taon ang nagdaan ah?
"Walang bago pero marami na ang nagbago. Isa na dun ay ang hindi na ikaw. Now, if you'll excuse me, may date pa ako." I said and opened the door of my car. Hindi naman din siya nagreklamo.
Nung nag drive ako paalis ay nakita ko sa side-mirror na nandun pa din siya. Naghihintay ata ng grasya galing sa taas. Paano naman siya makakatanggap nun eh Atheist siya? Charot. Ang bitter ko masyado.
Inalis kona lang siya sa isipan ko. Nung nakadating ako sa mall ay bumusangot ako. Kasama ni Xean si Kuya Nard.
"Punyeta naman. Sabi ko tayong dalawa lang bakit kasama mo yan?" I asked at tinuro si kuya Nard.
"Parang hindi mo ako kapatid ah?" Sabi ko.
"Exactly! You're my brother. Sa 22 years ko dito sa lupa, mukha mo lang palagi ang nakikita ko. Sawang-sawa na ako." Sabi ko at humalukipkip.
"Hey, don't away my future baby." Sabi ni Xean at umangkla kay Kuya.
"Sinama-sama mo pa yan, wala naman kayong label!" Pangungutya ko.
"Atleast kami, may fling life. Ikaw, wala." Sabi ni kuya Nard. I rolled my eyes.
"Walang damayan ng lovelife, please. Lugi ako." We all laughed.
BINABASA MO ANG
Breathing for Nicotine
General Fiction-Medicus Series No. 1- Sacē Furry Lacosta is a person who cannot feel pain, literally. Physical pain isn't her enemy, but her self is. She's not only numb outside, but also on the inside. She's broken and lost until help come on its way, Nystagmus...
