Chapter 27- Veather's

10 2 0
                                    

I roamed my eyes around. Nasa isang kwarto ako at nanghihina. I don't know where I am exactly until I saw that what I'm wearing. It's a hospital gown.

Shit. Sacē's waiting for me.

I want to leave but I can't move my body. Na realize ko din na may naka kabit sa bibig ko.

What the actual fuck happened to me?

Dumating si tita Glam.

"Oh my God! Oh my God! Therese! Gising na siya." Tita Glam exclaimed as soon as she saw me and immediately went outside. Nakita ko naman kaagad na pumasok si mom.

"Son, I can't believe this. Naririnig mo ba ako?" She hugged me slightly at nahihirapan akong tumango. Hindi ako makapagsalita dahil sa nakakabit sa bibig ko. Sobrang bigat ng pakiramdam ko na para bang ilang araw akong hindi bumangon.

"Teka lang anak, tatawagin ko muna ang daddy mo." She said and went outside.

After a few minutes ay dumating si dad at agad akong niyakap.

"Son, you're alive!" He exclaimed. He did some tests at tinanggal na ang nakakabit sa bibig ko. Dad told me that I was in a car accident but I can't even remember it.

They suggested for me to relax at huwag daw munang pilitin ang sarili kong magsalita. I did what they said but I can't stop thinking of Sacē.

Shit. Yung singsing.

"Y-yung...s-singsing." Utal utal kong sabi. Mukhang naintindihan naman ito ni dad.

"She's already wearing it. Dadating na siya maya-maya. Just rest for now. Okay?" He gave me an assuring smile.

All that I remembered is I was driving to go to her. Kakabili ko lang nung singsing nun dahil nga magpro-propose dapat ako sa kanya at pupunta na dapat ako sa coffee shop. That's all I remember. Hindi ko maalalang naaksidente ako.

Biglang sumakit ang ulo ko at nakita naman ni dad ekspresyon ng mukha ko kaya nag-aalala niya akong tinignan.

"Huwag mo munang pilitin maalala ang nangyari. Rest your mind for awhile." I did what he said at bigla akong nakaramdam ng antok. I slept.

Nagising ako dahil parang may mabigat na nakadagan sa akin at may tumutulong tubig sa may bandang uluhan ko.

"S-sace." I can't help but to smile kahit nanghihina ako nung nakita ko ang mukha niya.

"Veyn! Akala ko hindi kana magigising. Gago ka! Pinaghintay mo ako ng matagal." Hinampas niya ako ng mahina habang umiiyak siya.

"Anak, naman! Kagigising lang nung tao. Huwag mo naman hampasin kaagad." Suway sa kanya ni tita Glam.

"Siya naman kasi mama eh! Hindi siya gumising ng 2 years." Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya.

2 years? 2 years akong hindi nagising?

"T-two years?" I asked in a low voice. Napatungo siya at umiyak nanaman.

Fuck. I wasted another 2 fucking years? Damn it.

I noticed that she's so pale at may nakapulupot na scarf sa ulo niya. Muslim naba siya?

"M-muslim?" I asked. Nawala ang ngiti sa mga labi niya saglit pero nginitian niya naman ako ulit.

Breathing for NicotineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon