Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını, Yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı....
Lavin Karayurt.... Kendini işine vermiş kuzeni ve annesi ile yaşayan biri.... Şehit babası sayesinde oldukça özgüvenli ve cesur biri.... Pastanesinde mutlu bir h...
Sabah ezanı ile gözlerimi açtım. Bu gün mahkeme günü. Yataktan yastığım ile vedalaşıp lavaboya gittim. Tekrar odama girip sabah namazımı eda ettim. İçeriden gelen seslere bakılırsa Annem ve Aslan da uyanmış. Tabi Oğuz her zamanki gibi yatıyordur. Dün teyzemler geri gittiler . Bir dahaki gelişleri kına gecesine olucaktı. Nişan sonrası imam nikahı kıyılmıştı. Hêrşêy çok çabuk olmuştu.
Odadan çıkıp mutfağa girdim. Aslan masada oturmuş annemin masaya koyduklarından gizlice alıyordu. Annem de çayı demiyordu. İkisinin de yanağına birer öpücük bırakıp artık evli olan taze damadı uyandırmaya gittim. Her zamanki gibi odadan girince uyuyordu.
Yatağının bir kenarına oturup "Oğuzzz, damat beyyy" diyerek seslendim.
"Kızım ben artık evliyim bırakda az daha yatıyım" diyerek pikeyi üstüne çekti.
Yastığı tek hamle ile başının altından çekince kafası düştü. "Evli olman uzun süre yatıcağın manasına gelmiyor. Düğünden sonra istediğin kadar yatarsın hadi kalk " diyerek yastığı yüzüne fırlatıp odadan çıktım. Tabi Oğuzun arkamdan bağırış seslerine kulak vêrmêdên .
Mutfağa tekrar girip güzel bir kahvaltı yaptık. Aslan ve ben Oğuz ile dalga geçtik tabi kahvaltı boyunca. Odama girip üzerimi değiştirdim. Tek bacağı açık olan bir tulum giydim. Siyah şal ve siyah çantamı da alıp belime siyah kemeri taktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıkıp mutfakta olan annemin yanına gidip bu gün geç geliceğimi söyledim. Mahkeme akşam üstü 4 de olucakmış. O yüzden geç gelebilirdim. Bu gün Oğuz ve Bahar ev bakmak için gidicekler. Aslan da arkadaşları ile buluşma ayarlamış. Her ne kadar seni ben götürüyüm diye ısrar etse de kabul etmedim.
Evden onlar ile vedalaşıp çıktım. Bu gün Hayale gittim. Uzun zamandır gitmemiştim . Orası ile çoğunlukla Oğuz ilgileniyor. Bu gün de gidip işler ile benim ilgilenmem gerekiyor. Gelen bir kaç düğün pastası siparişi varmış. Onlar içinde yardım istediler.
Kısa bir yolculuk sonrası pastanenin önüne arabayı park edip içeriye girdim. Burada çalışan Betül Baharın kuzeni ve bizden 3 yaş küçük. Daha bölümü bitirememesine rağmen gayet başarılı biri. Betül ile mutfağa geçip işe koyulduk. Tabi Betül hareketli şarkılar açmış bir yandan oynuyor bir yandan da işini yapıyordu. Onun bu haline gülerken işime devam ettim. Yaklaşık 2 saatir mutfakta idik. Buradan çıkıp kısa bir yemek molası verdik. Ardından tekrar mutfağa tabi. Köşede duran telefonun çaldığını gördüm. Radyoyu kapatıp Betül e sus diye işaret ettim. Bilmediğim bir numara arıyordu.
"Efendim" diyerek açtım. "Deminden beri arıyorum niye açılmıyor bu telefon Allah aşkına " diye bağırdı. Bir dakika bu ses .... Karan!
"Duymamışım. Hem benim numaramın sizde ne işi var " dedim. Betül bana o kim diye işaret etti. Ona elim ile dur diye işaret ettim.
Karan derin bir nefes aldı. Sakinleşmeye çalışıyordu sanırım "Neredesin "dedi. Niye soruyor bu ? "Pastanedeyim " dedim umursamaz bir tavırla. "Hayır burada yoksun! " dedi. Burada derken ?
