LOYA (Tamamlandı)

26.BÖLÜM

Selamın aleyküm bu kitabım ile 2020 Wattys yarışmasına katılıcam bu yüzden desteklerinizi bekliyorum. İyi okumalar🤗❤

Medyaya bakmayı unutmayın ☝

"Yine mi Aslan"

Bu ses ! Karan !
Yerimden aniden kalkıcakken Karan belimdeki kolu ile durmamı sağladı.

"Senin burada ne işin var Karan" dedim yüzümü ona dönerek. Sonra da üzerimdeki pikeyi çeneme kadar çektim. Üzerimde V yaka dar bir tişört vardı. Altımda ise eşofmanım. Ve saçım da açık!

Karan "Karımı özledim geldim ne var bunda Yavrum. Hem sen onu bırak da o Aslan da mı gece gece yanına yatıyor senin" dedi.

Ben öyle bir şey mi dedim ?

"Tabiki hayır! Bir anda o sandım o yüzden öyle dedim " dedim. Babam olsa böylê yapmaz konuşurdu.

Karan "Tamam neyse , hadi uyuyalım çok yorgunum " dedi.

Karana baktığımda gerçekten de yorgun gözüküyordu. Üzerindeki lacivert gömleğinin  ilk 3 düğmesini açmış kollarını direklerine kadar katlamıştı.

"Sabah birisi görürse " dedim.
Şimdi kalkıp gitmesini istemiyorum ama tekrar birisinin bizi böyle görme ihtimalini göze alamam.

Karan "Sabah erkenden giderim ben " dedi. Sonra da elini çekip sırt üstü uzandı.
Hastanedeki yaptığı gibi eli ile göğsünü gösterdi. Bir şey demeden dediğini yapıp kafamı göğsüne yasladım. Kollarını belime dolayınca bir eli ile saçımı okşadı.

Aslında ilk başta sormam gereken soruyu şimdi sordum.
"Eve nasıl girdin Karan" dedim.

Karan "Kocanı daha tanımıyorsun güzelim. Boşver bunları da uyuyalım " dedi.

Bende bir şey demeden şuanki halimin keyfini çıkartmaya karar verdim .
Uykum daha da ağırlaşmaya başlayınca Karan da hala saçımı okşuyordu. Gözlerimi ağır ağır kapatıp Karanın kokusunu son kez içime çektim...

*****

"Hadi uyan Mavişim ezan okudu, iki saatir sana sesleniyorum "

Babam başımda kalkmam içim ısrar ediyordu.
Ameliyat sonrası üzerimde ağır bir yük var gibi hissediyordum. Tüm gün uyuyasım geliyor. Başım arada bir ağrıyor ve dönüyor fakat ilaçlar iyi geliyor ama uyku yapıyor.

Yüzüme çektiğim pikeyi kaldırıp
"Tamam baba kalkıyorum " dedim.  Pek inanmamış gibi tek kaşını kaldırıp bana baktı. Sonra da elini uzatıp üzerimdeki pikeyi biraz daha açtı.

"Hadi namazını kıl sonra uyursun " dedi ve arkasını döndü. Bende bir şey demeden yerimden kalktım.

Babam odadan çıkınca namaz kılmak için abdest aldım. Karan bu odada yatalı 2 gün oldu. O günün sabahı uyanınca yanımda yoktu.  İş in Ankara ya gitti. Ben ameliyat olucam diye gidememişti. Bu sabah da geri geliyordu.
Açıkçası eve nasıl girdiğini hala sormadım. O sabah kalkıp kapıya bakmıştım zorlama var mı diye veya açık bir cam ama hiç bir şey yoktu.

Namaz sonrası üzerimi değişip yatağa girdim. Uyumak için gözlerimi kapattığımda çalan telefonun sesi ile içimden sabah sabah kim bu diyerek söylendim. Telefonu elime alınca gülümseyerek açtım.

"Selamın aleyküm güzelim, umarım uyandırmadım "
"Yok bende yeni namaz kılmıştım, sen geliyormusun"
"Evet birazdan uçağa binicem gelince akşam için hazırlan yemeğe çıkalım"