BEAUTIFUL MESS (AS #1) Completed [REVISING]

Kabanata 4

Surprise

Messy office and pure balloons greeted me. Black, gold and pink balloons are scattered on the floor. Some are still hanging from the ceiling.

My eyes went to the big window with a curtain and letters.

What the heck?

"B-Babe." I looked in the direction of the speaker.

His white longsleeve is folded up to his arm and his hair is a bit messy, my forehead furrowed.

"What are they?" I asked while pointing at the balloons.

Tumikhim siya at tinanguan ang mga nasa loob, sa isang iglap ay kaming dalawa natira sa loob hindi ko inaalis ang tingin ko sa kaniya.

Para siyang nahuli na may ginagawang masama sa itsura niya ngayon.

"Babe." naglakad siya papalapit sa akin, huminto siya ng ilang dipa.

"Anong meron dito?" tanong ko at tinginan ang buong opisina.

"I was going to surprise you in case, I was the one who was surprised when you arrived." the mixture on his face became serious and took one step away.

Surprise? Si Tristan mang sosorpresa?

"Anong surprise?"

"Sinong nagsabi na nandito ako?" he ask first.

"Sila tita...?" I answer confused.

"At pumunta ka naman?" he muttered and place his hand on my waist.

"Of course." asik ko at tinaliman ko siya ng tingin nang maalala ang ginawa niya.

"Teka nga, " I whispered and pushed him but he did not move, I looked deeper at him.

"Do you think I forgot that you didn't show up yesterday? If I hadn't called you I wouldn't have known you weren't coming. Alam mo bang hindi ako kumain dahil hinintay kita. And you didn't answer my calls." sinuntok ko ang dibdib niya.

"Ang sabi mo nasa meeting ka, bakit importante ba 'yon?" he nodded. "Mas importante pa sa akin?"

"Of course not, you're the most important for me." he said smiling and wiped the dripping tears from my cheeks.

"I hate you." naiiyak na usal ko.

He sushed me. "I know you don't."

Wala lang ba sa kaniya yung nangyari kahapon? Hindi siya sumipot sa usapan namin. Take note, siya pa ang nag-aya.

"I didn't really have a meeting yesterday." natigil ako at tumingin sa kanya.

"Sinabi kong may meeting ako para excuse, eto talaga yung inasikaso ko." paliwanag niya, ang tinutukoy ay mga nagkalat sa sahig. "At saka yung hindi ko pagsagot sa mga tawag mo, hindi mo alam kung anong pag pigil ko sa aking sarili na hindi sagutin ang tawag mo."

"Gusto ko sanang replyan yung text mo na hindi karin magpaparamdam kapag hindi ako sumagot sa tawag mo." natawa kaming pareho. "Pero sayang naman yung effort, ilan taon ko rin itong pinagplanuhan at alam ko naman na hindi mo gagawin 'yon."

Iyan ang alam mo, malalaman mo yung alam ko kapag inulit po pa 'yon. Hindi ko na 'yon sinabi at tinanguan na lang siya.

Pero, sandali. Ano yung mga sinabi niya? Anong ibig niyang sabihin?

"Anong plano ang sinasabi mo?" kapagkuwan ay tanong ko.

Tumikhim siya at biglang sumeryoso, hinapit niya ang bewang ko.

Tinitigan niya ako at ngumiti na parang may naisip siya na siya lang ang nakakaalam.

Bumaba ang tingin niya sa labi ko at kinagat ang namumula niyang labi.