SARMAŞIK

BÖLÜM I-VI

Onu arkamda bırakıp basamaklardan indim. Aşağıdaki parka birileri düşmesin diye yapılan korkuluğa vardığımda gözlerimden yaşlar boşanmaya başladı. Yapmam gerekeni yapmak hiçbir zaman bu kadar ağır, can yakıcı olmamıştı. Hiçbir zaman bir hataya bu kadar sonunu düşünmeden yaklaşmamıştım. Ama geldiğimiz noktada hatalı olanda günahkâr olanda bendim. Ardımdan gelen adım seslerine rağmen ona dönmezken sadece uzaktaki ışıklara bakmakla yetindim. Onun istediği her şeyi yapabilirdim. Lakin bunun, yaptığım şeyin canımı yaktığını, ağladığımı ona gösteremedim. Onun canını yakmışken, bir kez de en nefret ettiği şeyi yapıp ağlayarak canını yakamaz, kalbini kıramazdım.

"Öyle bir şey olmayacak." Kolumdan aniden tutup beni kendine çevirdiğinde onaylamaması gereken bir şey dememiştim. Onun için en iyi nasıl olacaksa onu yapmak istemiş ama yine becerememiştim. Ona döndüğüm anda gözyaşlarımı görmüş olması ise yapabileceğim en kötü şeylerden birine daha imza attığımı gösteriyordu. "Beni aldatmış olman fikrine bile dayanamıyorum. Bu gerçekle nasıl yaşayacağımı da bilmiyorum. Ama çok iyi bildiğim bir şey var. Buna bir şekilde alışmak zorundayım. Sen olmadan yapamayacağımı biliyorum. Sensiz yaşadığım bir zaman yok. Hayatıma girdiğin andan itibaren seni kendimden uzak tutamayacağımı biliyordum. Öyle ya da böyle benden uzak olmana katlanamam. Bir şekilde bunu atlatacağım. Uzun bir zamanda da olsa bir gün atlatacağım."

Beni kolları arasına çektiğinde hiçbir şey eskisi gibi değildi. Sarılışı bile daha uzak olmasına rağmen beni affetmeyi istediğini anladım. Bu hemen olmayacaktı ama bir gün bunu yapabilmek için benden uzak kalmayacaktı. Beni yine yakınında, kalbinde tutacaktı. Beni her şeye rağmen, ona yaptığım şeye rağmen bırakmayacaktı. Onun tarafından ne kadar sevildiğim konusunda asla yanılmadığımı anlarken onu hak etmediğime emindim. Hayatımızı tek bir hamle ile paramparça etmeme rağmen o hayatımızı kaldırıp atmayacaktı. Parçalanmış olmamıza rağmen yeniden bir arada tutacaktı. Ve ben onu bana rağmen sevdiği için her gün daha çok sevecektim. Onu hak etmek için, onu her daim mutlu etmek için her şeyi yapacak, yapmaktan çekinmeyecektim. Sonsuza kadar ise yaptığım hatayı da, bana verilen şansı da asla unutmayacak, yeni bir hata yapmayacaktım. Ama o günlerde hayata güven olmayacağını da insanları tekrar ve tekrar sınamaktan çekinmeyeceğini de bilmiyordum. Ya da ihtimalleri düşünmek istemediğim için buna inanıyordum.

Cihangir'den dönmemizin ardından saatin sandığım kadar geç olmadığını öğrendim. Kerem beni eve bırakırken pek konuşmadık. Ne konuşacağımızı da bilmiyordum. Sihirli bir değnek değmiş gibi her şeyin bir anda eskisi gibi olamayacağını biliyordum. O bana ikinci bir şans vermişken onun daha fazlası için zorlayamazdım. O nasıl isterse öyle olacak, onun bana olan sevgisine herhangi bir istekte bulunmayacaktım. Her şey çok yeniyken bunu yapmış olması bile onun için çok ağırdı. Onunda benimde zamandan başka hiçbir şeye ihtiyacımız yoktu. Süslü cümlelere, gerçeği yansıtmayan sahte sohbetlere dayanamazdık. Zaman içinde her şey yeniden kurulduğunda bu anlar çok geride kalacaktı.

Evde Necla Sultan ile karşılaşmak Kerem ile konuşmamdan sonra eskisi kadar zor değildi. O da ben de sinirliydik ve ne dediğimizin farkında değildik. Saat gece yarısını yaklaşırken eve girdiğimde Kerem'in onu geleceğimden haberdar ettiğini anladım. Büyük salonda her zaman oturduğu koltuktan beni gördüğünde kalkmıştı. Dün gece nerede olduğumu da tüm gün hasta olduğumu da bildiğinden ilgilendiği tek şey sağlığım oldu. Ondan özür dilememin ardındansa Nisa'yı nasıl öğrendiğimi bilmek istedi. Ben de ona çatı katında ne bulduğumdan ve dedemle konuşmamızdan bahsettim. Tahminlerim hakkında gerçeklerden uzak olduğuma, beni önümüzdeki telaşlar atlatıldığında her şeyi anlatacağına ikna etti. Onun ya da dedemin geçmişini sorgulayacak değildim. Hepimiz hatalarla ve doğrularla hayatlar yaşarken, daha yeni bir hata yapmışken kimseyi sorgulayamazdık. Ama onu dinleyecektim. Sadece o anlatmak istediğinde dinleyecek ve sonrasında beni ilgilendirmeyen mevzuyu sonsuza kadar unutacaktım.