Tambay Pogi: Leo (Leonardo Del Monte)

Chapter Twenty Four

Chapter 24

"Minsan ka na bang nagduda sa isang tao? Paano kung yung taong iyon ay ang mahal mo? Mananaig ba ang pagmamahal? O ang tiwalang maaaring masira?

-Author

Lara


Pagkatapos ay inilabas ko na ang pinagkainan.

Pasado alas kwatro na nang lumabas siya ng kwarto ko. Nasa may bakery ako at nagtitinda nang lumapit siya sa akin. May dala siyang bola at nakasumbrero siya ng itim. Nakasando lang din siya ng pula. Yung tank top.

Tapos ay sumandal siya sa stante.


"Miss, pabili ng Gatorade," saka siya nag-abot ng 50 pesos.


Si Leo yung tipo ng may-ari na kapag kumuh ng sariling produkto o tinda ay binabayaran. Hindi raw kasi makikita ang income kung pati sarili ay ililibre.


Inabutan ko siya ng isang maliit na Gatorade at saka ko siya sinuklian.


"Uminom ka rin ng isa. Idagdag mo ito," saka niya iniabot ang 10 pesos.


"Hindi ako nauuhaw," sabi ko.


"Pero kailangan mo iyan," pilit niya.


"Okay," saka ko kinuha iyon at kumuha ng isa sa ref.


"Basketball lang kami. Ikaw na rin magsara mamaya," sabay saludo niya.


Mukha na ba akong misis?


"Anong oras ka uuwi?" tanong ko.


"Tunog misis ah!" aniya.


"Bago magdilim andito na ako," sagot niya.


"Okay," ako.


"Labyu," sabay kumindat at ngumuso pa sa akin.


Umirap lang ako at ngumiti siya.


Huh. Pa-cute pa ang isang ito.
NANG matapos na kaming magsara ay nagtungo na rin ako sa kwarto para magpahinga saglit para mamaya ay magshower.


Pagkapahinga ay kumuha ako ng damit pamalit at nagtungo sa banyo. Pagkatapos ay nagtungo na ako sa kwarto para magbihis. Pagkabihis ay pumunta na ako sa loob ng bahay para tulungan si Aling Lusing.

Dumaan ako sa harap ng bahay kaya napadaan ako sa sala. Naabutan ko si Leo na umiinom ng tubig at nakaupo sa sala. Pawisan siya at halata ito sa basa niyang buhok.


"Oh, maaga akong umuwi ah," bungad niya.


"Buti naman," dinaanan ko lang siya.

"Timpla mo naman ako ng kape," utos niya.


"Okay," sagot ko.


Abah. Astang mister ang gago ah.


"Hi Aling Lusing ano pong lulutuin natin?" bungad ko.


"Hindi ko nga alam kung sinigang na baboy o nilaga na lang?" tanong niya.

"Sinigang na lang po," ako.


"Oh siya hija, ipagtimpla mo muna yung mahal mo," nakangiti siya sa akin.

"Aling Lusing naman oh," nakangiti rin ako.


Ipinagtimpla ko na siya ng kape saka ito dinala sa kanya.


"Upo ka na muna sa tabi ko oh," malumanay ang boses niya.


"Tutulungan ko si Aling Lusing magluto," tanggi ko.


"Kahit punasan mo lang pawis ko sa likod. Sige na, maaga pa naman eh," tumalikod pa siya tapos ihinagis sa mukha ko yung basang sando niyang ginamit sa pagbabasketball.


uuhhhmmmmmm. Langhap Pawis.


"Ang bastos naman," reklamo ko.


"Eheh. Sige na, punasan mo na," utos niya.


Kinuha ko ang sando niyang ihinagis sa akin saka ako umupo sa likod niya.


Ang lagkit lagkit niya lang dahil sa pawis.

Nang mapunasan ko ang likod niya ay tumagilid siya at ipinapunas pa ang tagiliran hanggang kili kili.


Lumapit ako ng bahagya para amuyin iyon.

Hagalpak naman siya ng tawa nang mas isubsob niya ako doon.


"Uuhhhmmmm. Asim naman," reklamo ko.



"Sige na. Balik ka na sa kusina. Pagluto mo na kami. Labyuuuu," ngumuso siya sa akin sabay kindat.



Huh. Feeling mister talaga itong isang ito. Pero syempre, nagugustuhan ko naman siya sa ganoong estado.

Nagsimula na kami magluto ni Aling Lusing ng sinigang na baboy. Isa isa na ring dumarating ang mga tao sa bahay.


Mag-aalas otso na nang maghapunan kami. Pinasabay na kami ni ma'am sa hapunan para isahan na lang.



"Ako na lang ho ang maghuhugas," sinadyang inantay ni Leo na matapos ang lahat kumain kahit na nauna pa siyang matapos.


"Sumisipag ang anak ko ah," wika ni ma'am.


"Sasamahan naman po ako ni Lara," siya.


At dinamay pa ako.


"Baka may review pa siya. Hayaan mo na siyang magpahinga," si ma'am.


"Wala naman po. Ayos lang po," ako.


Nag-uurong na kami ng pinagkainan at isa isang dinala ang mga ito sa lababo.

Ako na ang nagsabon at siya ang magbabanlaw. Nasa likod ko lang siya habang nagsasabon ako.


"Ano, mamaya ulit?" tanong niya.


"Hindi na pwede," ako.


"Pwede lang," siya.


"Pagod ako," ako.


"Nagpahinga naman tayo kanina diba?" siya.


"Leo, just to be clear ha, hindi tayo mag-asawa kaya hindi pwede iyon," humarap ako sa kanya.


"Eh di sasabihin ko na bukas sa kanila na asawa na kita," nakataas pa ang paa niya.


"Hindi kasi ganun iyon," ako saka ako nagpatuloy sa paglalaba.


"Bakit yung ibang babae, kahit di pa nila asawa nagpapabigay na," komento niya.


"Sorry pero hindi ako ibang babae," lumingon ako ng bahagya.


"Sige na kasi mahal," saka siya lumapit sa likod ko at hinahalikan ang balikat ko.


"Leo, huwag mo akong lawayan. Ang dumi dumi mo pa at amoy pawis," reklamo ko.


Hindi pa kasi siya naliligo mula pa kanina.

"Gustong gusto mo nga akong pinagpapawisan eh," niyakap niya ako mula sa likuran ko ng mahigpit.


"Leo, baka may makakita dito," reklamo ko.


Damang dama ko lang yung pawisan niyang katawan sa likod ko.


"Wala na iyan. Sige na kasi, payag ka na," pinadadaan niya ang ilong niya sa leeg ko.

Nagdudulot ito ng kakaibang sensasyon sa akin dahilan para mapatigil ako sa ginagawa ko.


"Sige na mahal oh, pakiusap," pagmamakaawa niya.


Mahal? Yun ang tawag niya sa akin kapag mga ganitong time.

"Leo naman eh," ako.


"Oo na ba?" tanong niya.


"Basta isa na lang," tumingin ako sa kanya.


"Tatlo," siya.


Abah at talagang tatlo pa ang kaya?


"Dalawa," ako.


"Sige. Maliligo na ako," excited siyang tumakbo.


"Hooyy, hindi pa tapos ang hugasin," sigaw ko.

Saka siya bumalik.


"Dalian na kasi diyan," saka niya inagaw sa akin ang pagsasabon.


Talagang minadali niya ang paghuhugas para lang doon.


Pagkatapos maghugas ay saka niya ako hinalikan sa labi, sa mismong lababo.


"Wait wait, maligo ka na muna," reklamo ko.


"Sige, magkita na lang tayo dito mamaya," siya.


Seryoso ba talaga siya?

Nagmadali na siyang tumakbo papuntang kwarto niya para kumuha ng bihisan.

Ako naman ay pumunta na rin sa kwarto ko at kinuha ang sabunan ko para maghugas ng mukha at magtoothbrush.

Parang naging excited na rin ako sa kung ano na naman ang magaganap sa pagitan naming dalawa.


Ewan ko kung tama pa ito pero sana ay tama ang desisyon kong magpatangay na lang sa mga gusto niya.


Pagkatapos ay nagpabango ako. Nagpulbos at saka ako lumabas ng kwarto. Pasado alas nwebe na ng gabi.

Ako na lang ang tao sa sala. Patay na rin ang ilaw. Dahan dahan akong naglakad patungong kusina at nakit ko si Leo na nakaupo sa may tapat ng lamesa. Umiinom ng tubig. Naka puting tank top sando siya at nakaboxer shorts ng itim.

Uminom pa siya ng tubig nang makita niya ako.


"Ahm, ano, " hindi ko masabi ang gusto kong sabihin.


Gusto ko sanang sabihin na, sana ay last na muna ito. Dahil baka mabuntis ako, dahil baka malaman ng mga tao sa bahay ang pinag gagawa naming dalawa.

"Mauna ka na sa kwarto. Susunod na ako," seryoso ang mukha niya.


Paano ba ito? Tumalikod ako sa kanya saka nagtungo na lang sa kwarto niya.


Nanibago ako sa kwarto niya. Pero kahapon lang talaga ay halos makabisado ko na ang lahat ng bagay na nandito dahil sa mga oras na hindi ako nakatingin sa kanya ay sa paligid ako humuhugot ng lakas.


Naupo ako sa gilid ng kama at saka tuluyan nang nahiga.


Dahan dahang bumukas ang pinto at nakit kong siya ang lumapit.


Nakatitig lang siya sa akin at ako rin naman sa kanya.


May bago lang sa kanyang mga mata. Parang hindi lang puro pagnanasa ang nandoon. Parang may halo na itong sobrang pagmamahal.

Dahan dahan siyang lumapit sa akin at mula sa aking likuran ay yumakap siya at unti unti niya akong ihinarap sa kanya.


"Ang ano mang nangyayari sa atin ay hindi ko lang iyon basta basta trip," hinawi niya ang hibla ng buhok ko na nasa mukha ko.


"Leo," mahinang bulong ko.


"Ssshh," inilagay niya ang hinlalaki niya sa labi ko.

"Mahal kita ha?" dagdag niya.


"Gusto ko nang magkapamilya Lara. Gusto ko, sayo ko matatagpuan yung pangarap na iyon," saka niya ako hinalikan sa noo ko.


Ramdam ko ang sinseridad niya.


"Leo," bulong ko.


"Hhhmmmm," siya.


"Mahal kita Leo," mahina kong sabi.


"Mahal na mahal kita Lara," saka niya muling sinakop ang mga labi ko.


"Hindi ko alam kung bakit sa isang iglap, mahal na ako ng dati kong minamahal sa malayuan," napapangiti ako matapos ang halikan naming dalawa.

"Hindi ko alam. Baka ginayuma mo ako. Baka lang may hinalo ka sa pagkain ko kaya nainlab ako sayo ng ganito," saka niya ako niyakap ng mahigpit.


"Ayaw kong may nakakasama kang iba sa school niyo na lalaki. Pati yung Adrian na iyon bawal mo siyang kinakausap. Sa akin ka lang. Diba nga sabi ng parents ko, mamanugangin ka nila? Kaya umast kang asawa ko mula ngayon," saka siya nagtanim ng mga mumunting halik sa iba't ibang parte ng mukha ko.

"Leo," bulong ko.


"sshhhhh. Mahal ang itawag mo sa akin. Mahal," siya.


"Mahal," ako.


"Uuhhmm," humigpit ang yakap niya sa akin.


"Matulog na tayo," ako.


"Mukhang tumatakas ka sa usapan," mahina ang boses niya.


"Inaantok na ako," sabi ko.


"Dadalawa pa tayo ng exercise mahal," inaantok na rin ang boses niya.


"Isa na lang," tawad ko.

"Dalawa," siya.


"Simulan na natin para matapos na," saka ako pumatong sa kanya.


"Hep hep. Excited? Sabi mo pagod ka. Ako na lang ang tatrabaho," saka niya binaliktad ang sitwasyon.


Nasa ilalim niya na ako. Hindi ko alintana ang bigat niya dahil mas mahalaga sa akin ang mangyayari.


"Huwag masyadong harsh please," request ko.


"Mahal kita. Syempre gagawin ko yung best ko para masatisfy ka," saka niya unti unting tinanggal ang damit ko.

Nagtanggal na rin siya ng damit at nahuli ko ang mga nag-aalab niyang mata na nakatingin lang sa akin.


Sa isang iglap ay isinagawa na namin ang nararapat.


Nasa pagitan niya ako at naka angkla ang mga paa ko sa likuran niya.

Ramdam ko ang paninigas ng mga hita niya na ngayon ay naghahanda sa nalalapit na pwersa ng nag-aalburotong Hukbalahap.


"Mahal," nakatingin siya sa mga mata ko.


"M-mahal, sige na, handa na ako," ako.


"Mahal, sa akin ka lang," patuloy pa rin siya sa paggalaw.


"Mahal, ako na lang please. Sa akin ka na lang gaganito," saka ako kumapit ng mahigpit sa likuran niya.


"Oo mahal. I-ikaw lang po. Ikaw lang...uhmmm," daing niya.


Mas humigpit ang pagkakakapit ko sa kanya at ngayon ay mas bumilis pa siya.


Hanggang sa sabay naming maabot ang sukdulan.


Nanginig siya na dahilan ng mahigpit na pagkakakapit ko sa likuran niya.


Magkahalo ang pawis naming dalawa. Niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan sa labi ko.

"Hhaahhhh," nagpakawala siya ng mahabang hininga nang matapos ang halikan naming dalawa.


Taas baba ang parehas naming dibdib ngayon at napangiti pa siya nang tumingin sa akin.


"Hahhh. May isa pa mahal," saka niya muling sinakop ang labi ko.


Lagi akong inaamaze ng lalaking ito. Lagi siyang may baon para sa akin. Lagi siyang malakas para sa akin. Lagi siyang handa para sa akin. At pakiramdam ko, lagi lang akong safe sa kanya sa tuwing yayakap ko at niyayakap niya ako. Mahal ko siya at iyon ang dahilan kung bakit ko ito nararamdaman.

Binigla niya ako sa muling paggalaw niya na dahilan para mas mapakapit ako sa kanya.


At sa isang saglit lang ay nakarating na kami sa ikalawang yugto ng aming pagniniig.


Ngayon ay yakap ko ang taong pinakamamahal ko ngayon mula sa kanyang pawisang tagiliran. Nakaunan ako sa kanyang braso at yakap niya ako mula sa kanyang kamay.

Kalmado na ang paghinga naming dalawa at kapwa kami naghahanap ng antok.

"Mahal," mahina niyang bulong.


"Uuhhmmmm," mas sumiksik ako sa kanya.


"Matulog na tayo," saka niya hinimas ang buhok ko at hinalikan ako sa noo.


KINABUKASAN ay maaga kaming nagising at tinulungan niya akong magluto ng almusal. Siya na rin ang naghatid sa akin.


Masaya akong nagtungo sa klase ko at naisaulo ang lahat ng mga leksyon dahil pakiramdam ko ay iyon na ang pinakamahabang 5 hours na tulog ko.

Leo


NANG maihatid ko na siya sa kanyang eskwelahan ay dumeretso na rin ako sa bakery.


Naupo ako sa may counter.

Bigla kong naalala ang mga kita namin ng isang linggo na hindi ko pa nailalagay sa bangko.


Mahigit 50,000 pesos iyon na pinaghalong kita mula sa customers at mga nagpapadeliver sa mga sari sari stores.

Binuksan ko ang drawer sa pinakababa at nagulat ako nang gulu gulo ito.


Ang sobreng naglalaman ng pera ay nabuksan at nabawasan na rin ang laman nito ng halos kalahati.


Bigla akong pinagpawisan ng malamig dahil hindi na iyon biro.


Tinawag ko ang lahat ng mga tauhan at lahat sila ay mukhang nagulat sa nangyari.


"Sino ang huling nagsara ng bakery?" tanong ko.


Lahat sila ay iisa ang sagot.


Si Lara.



Imposible ito. Hindi ito totoo.




Pasensya na kayo late update ako. Sobrang pagod ko kasi sa paghuhugas at pagliligpit s naganap na handaan hehe. Subukan kong sundan itong chapter na ito mamaya.

Enjoy.