War of Love (La Suena Series 3)

Kabanata 30

Kabanata 30

"Rosealie!"

"My goodness!"

I turned my head sideways and saw Zoey and Iris nearing. Hinintay ko silang makalapit. Umupo sa tabi ko si Iris na mukhang pulang-pula na ang pisngi. On the other hand, Zoey remained standing in front of us.

"Nagpaalam kang mag-restroom pero hindi ka na bumalik. Nasabi ko tuloy kay Iris-"

"Nag-alala nga ako na baka mamaya sumama ka na sa lalaki at nakipag-chukchakan-"

Namilog ang mga mata kong nilingon si Iris. "Chukchakan?"

She sighed heavily. "You know, sex thing..."

Napaawang ang labi ko at napatango nang matanto ang ibig sabihin.

"Why would I do that?" tanong ko at binaba ang tingin sa hubad na isang paa.

"Oh! What happened to you?" si Zoey na nakatingin din sa paa ko.

"Natapilok lang..." sambit ko.

I looked around to see if that man has already arrive. Hindi ko man masyadong natignan nang maayos ang itsura niya pero alam kong makikilala ko siya sa pananamit at galaw.

"Bakit ka ba kasi lumabas?" si Iris na ngayon ay nakahilig sa balikat ko at nakapikit.

"The dancefloor was very crowded. It's... suffocating," I gulped.

"Saan naman galing yang denim jacket mo?" si Zoey na nakapansin sa denim jacket na nakapatong sa balikat ko.

Natulala ako at hindi alam ang isasagot. Hindi ko alam kung bakit hesitant akong sumagot when in fact, pwede ko namang sabihin na binigay sa akin ng nakilalang lalaki sa bar. Ganoon ako dati pero hindi ko alam kung bakit hindi ko kayang magsalita.

Zoey grabbed my wrist and pulled me a bit when she realized I wasn't going to answer. "Come on, let's go back! Hindi man lang ako nakapagpaalam nang maayos sa kasayawan ko!"

Hindi ko alam ang isasagot ko dahil kahit gusto kong bumalik sa loob ay may hinihintay akong bumalik. Paano kung bumalik iyon at wala na ako?

Tss. So what, Rose? Hindi mo naman kilala ang lalaki.

I just feel like I know him. The way he walk, speak with deep and cold tone, and the way he cares seems to be so ubiquitous.

Again, I surveyed the place to see that man's traces. I craned my neck when I saw a man walking while holding a paper bag. At first, he didn't notice me because his eye level was at the girl nearing him. The girl waved at him and he just nodded.

"Halika! Malapit na rin tayong umuwi, oh!" pangungulit ni Zoey kaya napatayo talaga ako.

Yumuko si Iris at pinulot ang pares ng stilleto ko. "Is your foot okay?"

"Ah..." saka ako lumingon sa bandang gilid at naabutan ang lalaki. He was standing there, watching me. "Hindi pa, e,"

"You're being maarte again, Rosealie. Wear it!" si Iris na ngayon ay sinusuot na sa akin ang isang pares ng stilletos ko.

I rested my hand on her shoulder as a support. Nang masuot na niya ay tumayo at hinawakan ang braso ko.

"Let's go," si Zoey na nauna nang maglakad.