War of Love (La Suena Series 3)

Kabanata 15

Kabanata 15

Sabado ng hapon iyon nang magpasya akong maglakad-lakad. Of course, I didn't plan on going to that falls again. Mahirap na kung ibang militar ang makakita sa akin. Maghahanap lang ako ng ibang mapupuntahan. Gusto ko sanang pumunta kina Theo kaso nagsabi siya sa akin kahapon na may proyekto raw silang gagawin at baka hindi siya makauwi nang maaga. Kaya eto ako ngayon, maghahanap ng mapaglilibangang bago.

"Si Rosealie!"

Natigil ako sa paglalakad nang marinig ang pangalan. Nilingon ko ang mga lalaking papasok sa isang mamahaling kainan. Mga ka-batch ko siguro ito. Tatlo sila at mukhang magkakaklase.

I smiled at them. "Hi!"

Nagtawanan sila. "Halika! Kain tayo!"

Umiling ako. "Aalis ako. You should enjoy your food here," nang makalapit ako.

"Importanteng lakad ba 'yan?" tanong ng pinakamatangkad sa kanila.

I sighed and shook my head. "Nope. Naghahanap lang ng lugar na pwedeng mapaglibangan,"

"Oh!" sambit ng isa. "Makakapaghintay naman 'yan. Maaga pa naman. Samahan mo kami rito,"

I chuckled. I was about say a word when a handsome guy came in with a frappe. His hair was brushed up, thin red lips, bad boy look, wearing a black pants with a plain white shirt under a light blue washed denim jacket and brown boots. Ang itsura niya'y parang artista. In short, siya 'yong tipo ko ng lalaki.

Ilang buwan na akong tumigil sa pakikipag-fling dahil inakala kong walang mga lalaking ganito sa probinsya. I was wrong. Naisip ko tuloy kung sa Maynila siya baka maraming kumuha sa kanya bilang artista o 'di kaya ay modelo.

"Hi!" I greeted him, sweetly.

The side of his thin red lips rose for a playful smile. Yes. Badboy. He walked towards me.

"Hi," baritono ang kanyang boses. Naglahad siya ng kamay. "Rhyss Panganiban,"

I gracefully shook his hand. "Rose-,"

"Rosealie Clementine Alcantara," he cut me off.

Sandaling nalaglag ang panga ko pero agad ding nakabawi. "You know me well, huh?" may kakaiba sa tono ko.

Mas lalo siyang nangisi. "Of course. You're the daughter of Benedicto Alcantara, a good businessman from Maynila,"

I smirked. "How did you know my father? Are you a stalker or what?" natawa ako.

He chuckled at that. "My family is a friend of Alcantaras. I'm glad to see you again after all those years,"

Tinagilid ko ang ulo ko. "What do you mean by that?"

Ngumiti siya at hinaplos ang mukha ko. "You don't remember me, huh?" He licked his lips. "Nanligaw ako sayo no'ng bata palang tayo,"

Tumawa ako sa sinabi niya. "What? You're bluffing! How could you court me when I grew up in Manila and you're stuck here?"

He crouched a bit and whispered as he reached my ear. "No'ng nagbakasyon kayo rito. You said you'd say yes once you come back. I waited for a year. Nalaman kong bumalik ka pero hindi pa siguro nag-iisang araw bumalik na kayo nang Maynila,"

Nagsalubong ang kilay ko at napatingin sa mga kasama niya. Nakatingin lang din sila sa akin at mukhang naguguluhan.

"What?" was all I could say.

Tumayo siya nang tuwid at hinarap ako. "You threw your big toy to a poor girl because you hate associating with lower class,"