Արևն այնքան դժվար էր դուրս գալիս, ինչպես Լիկան իր մղձավանջներից։ Սարսափելին այն էր, որ նա զարթուցիչ չէր դրել, իսկ երբ բաց արեց աչքերը արդեն ժամը առավոտյան 7-ն էր։
- Այսօր դաս չկա։ Ես քնեցի։
Ու աչքերը փակեց ու քնեց ։
Աչքերը բացեց, երբ զգաց, որ ինչ-որ մեկը քայլում է իր սենյակում։ Նրա քեռին երբեք չէր մտնի առանց հարցնելու, ով կարող էր լինել, հենց դա էլ ստիպեց նրան բաց անել աչքերը։
- Աստված իմ, Նարեկ։ Ի՞նչ գործ ունես այստեղ։
- Շատ սիրուն ես քնած ժամանակ։
Հետս չես վիճում։
- Ես քեզ հետ վիճե՞լ եմ երբևէ։
- Ինչքա՜ն լավն ես։ Կպատմես քո մասին։
- Նարե՞կ, միգուցե դուրս գաս հագնվեմ ու գամ, ու ընդհանրապես, ինչպե՞ս է քեռիս քեզ թողել գալ իմ սենյակ։
- Եթե անկեղծ քեռիդ տանը չէր ու չգիտեր, որ քնած ես։ Երբ դուռը թխկացրեցի, իր մեքենան կանգնեց ինձ ներս հրավիրեց, ինքը ավտոտնակից բան վերցրեց ու գնաց։
- Ա՜խ, քեռի-քեռի։ Լավ, դուրս արի սենյակիցս։Լիկան դժվարությամբ կարողացավ ոտքի կանգնել, գլուխը շատ էր ցավում։
- Խմելու բան կուզե՞ս։
- Ժամը 12-ն է։ Որ այս ժամին խմեմ, բա երեկոյան ինչ անեմ։
- Ինչքա՜ն եմ քնել։ Բա ինչի՞ ես եկել։
- Որովհետև դասի չես եկել, չես գրել, չես զանգել։
- Բա ինչպե՞ս գտար, որտեղ եմ ես, միգուցե մեր տանը լինեի։
- Հեռախոսիդ GPS-ով։
- Միշտ անուշադիր եմ եղել։ Մոռանում եմ անջատել հեռախոսս։
- Ինչի՞։
- Դե այդպես է պետք։
- Ծննդիս գալու՞ ես։
- Իհարկե։
- Իսկ ի՞նչ նվեր ես տալու։
- Իսկ ի՞նչ նվեր ես ուզում։
- Դե կասեմ ծննդիս օրը, որ չմերժես։
- Հուսով եմ ինձ լավ ես ճանաչում։
- Լիկա' ռոմանտիկ պահեր փչացնելու վարպետ։
- Ահա։
- Բայց ոչ ինձ հետ, ճի՞շտ եմ,- ու սկսեց առաջ գալ։
- Չէ։
- Լավ հասկացա, դու անուղղելի ես։ Բայց իմն ես։
- Ահա։ Իսկ հիմա արի գնանք մի տեղ։
- Ու՞ր։
- Ուր ուզենք։ Ճանապարհին կորոշենք։Նրանք գնացին սրճարան։ Այնքան մարդ կար սրճարանում, որ Լիկայի շունչը կտրվում էր։ Նրա դիմացի սեղանին նստած էին 3 տղա, ովքեր շատ էին նայում Լիկային, ինչը չէր տեսնում Նարեկը։
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Արյունոտ Երազանք
RomanceԻնչպես կվարվեիք, եթե ընտրություն լիներ Ձեր երազանքի ու սիրելիի միջև։ Ո՞րը կընտրեիք։ Եկեք տեսնենք, թե ինչու ընտրության առաջ կկանգնի և որ տարբերակը կընտրի հերոսուհին։