Torn Apart

Chapter Twenty Eight

Famella instructed me about the pills. Tumango tango lang ako. Pagkatapos nun, ay bumaba na rin ako.

Tinanong pa ako ni Andrew kong saan ako pupunta at sinabi ko na sa bangko. He knew what I'm going to do because he groaned.

"Di na kailangan. Libre ko na."

"No. Magbabayad ako."

Pagdating ko sa bangko ay nagtransfer agad ako ng pera sa account niya. Bwisit mamumulubi ako nito. Half muna ang inihulog ko dahil baka maubusan ako. Hindi pa ako nagtatrabaho!

Pagbalik ko sa sasakyan ay may pagkain na siyang inorder. Sabi niya sa condo ko na lang daw kakainin. Nanliit ang mata ko sa kanya.

"What?" He laughed.

"Sa condo mo na lang kaya." I suggested.

"No. Nandoon si Mama at Papa." He answered then he started the engine.

"So ang ngayon? Sabay tayong kumain sa kanila!" Excited kunwari kong sabi. Baka kasi kong ano na naman ang gagawin namin.

"I said, no. Gusto kitang ma solo." Holy fuck!

"Sa park? Picnic?" I suggested again trying to convince him. But I guess he wasn't even convinced. Nagpatuloy lang ang pagtatalo namin hanggang makarating kami sa condo building namin.

"Hmm, please? Sa condo mo? I want to see Caliber." Nag puppy eyes ako sa kanya habang hinahawakan ang braso niya.

"Sa school yun kaya si Mama at Papa lang ang nandiyan." Napasimangot ako at hindi na nagsalita hanggang papasok sa elevator.

Nang nakarating kami sa tamang floor ay inakbayan na niya ako. Nakarating kami sa tapat ng pinto ng unit niya, pumiglas ako at pipindot na sana ako sa doorbell pero mabilis siya at nahawakan ang baywang ko at inilayo.

Pinindot niya ang passcode sa lock ko at pumasok kami sa unit ko. Dumiretso siya sa dining table ko at inilapag doon ang binili niyang pagkain.

Hinarap niya ako nakapamaywang. "I want to spend time with you. I'm going back to our headquartersby next week."

"Sure.." Bored kong sagot at lumapit sa mesa at naupo. Tumabi siya sa'kin.

"You won't miss me? Hmm?" He sniffed my hair. Inilabas ko ang pagkain sa paper bag. Chicken at may spaghetti din. May sundae pa nga.

"I will. But I understand it's your work. And next week din ata bridal shower ni Ailen, so I won't get bored." I glanced at him. Nanliit naman ang mata niya sa 'kin.

"Saan naman yan?" Nagkibit balikat ako.

"I forgot."

Kumain naman kami ng tahimik at tinatampal ko ang kamay niya kong sinusubukan niya akong susubuan . It's cringy.

"By the way. The things that I've gave you. Nandiyan pa rin ba?" He asked out of nowhere.  I didn't bring the things he gave to me. His gifts was still in my house. Siguro sa cabinet lang 'yon. Album lang ang dinala ko sa London at dinala ko rin pabalik.

"Bakit?" I asked. He just shrugged.

"I wonder if you keep them."

I nodded. "It's still there. Ang album na binigay mo sa 'kin dinala ko pabalik." Nanlaki ang mata niya.

"Seriously? You keep them? I thought you're going to throw them away."

"I'm a sentimental type of person. Kahit ano pa 'yan basta bigay ng mga mahal sa buhay ko, I will treasure and cherish it. Even if it's worthless, but to me it has value." He held my hand ang kissed it. Napataas naman ang kilay ko.