Torn Apart

Chapter Twenty Nine

Gaya nga ng sabi niya ay sinundo niya ako. May binili na rin siyang burger para sa'kin at milktea. Tahimik lang kami sa sasakyan habang pauwi at minsan kapag naaabutan ng stop light ay sinusubuan ko siya ng burger.

"Sarap?" I asked.

"Ikaw? Oo." Hinampas ko siya. Napakamanyak talaga.

Nag ring ang phone ko sa isang tawag. Tinignan ko 'to at isang unknown number ang naka register. I answered it.

"Hello? Who is this?"

"Si Sherlock Holmes 'to. May krimen kang ginawa." I laughed. Napatingin naman sa'kin si Andrew. I gave him a peace sign.

"Adam! Are your here in the Philippines?" I heard him chuckled.

"I'm in Manila pa. I have a big project here,  that's why. Uuwi ako diyan soon."

Nanlaki ang mata ko.

"Uy may pasalubong ba 'ko?  Kailan?" I looked at Andrew again. He clenched his jaw. Lumalabas din ang ugat sa kamay niya while he's holding the steering wheel. His stare was fixed in front.

"Secret. Sige na bye. May gagawin pa 'ko."

I giggled knowing that Adam is here! My friend!

"You're excited." It wasn't a question. I glanced at Andrew. Nandito na pala kami sa tapat ng building ng condo.

"Yeah. Ipakilala kita sa kanya. I'm sure you will get along!" Excited ko sabi. Bored lang niya akong tinignan at nauna siyang lumabas sa sasakyan.

Napanguso ako.

This brute! Napakaseloso!

***
I was shocked to see Caliber looking at the door of the unit. His holding the both strap of his bag, while looking at the doorbell. When he felt us he looked at us and he ran to Andrew.

"Kuya! Si Mama nakalimutan akong sunduin! Kanina pa 'ko dito, e hindi ko naman maabot ang doorbell!" Inis niyang sumbong kay Andrew.

"Nakatulog ata si Mama. Gutom ka na ba?" Tumango ang bata at napatingin sa 'kin. I smiled at him but he just ignored me. Suplado.

Mataas nga ang doorbell at hindi talaga maabot ni Caliber. Andrew pressed his pass code at na open. Pumasok siya dala si Caliber. Sumunod ako.

I scanned his condo and it's bigger than mine. May apat na kwarto samantala yung akin ay dalawa lang. Naupo lang ako sa sala at nilibot ang mata.

Nasa kitchen na si Andrew at nagluluto ng miryenda para kay Caliber. May lumabas sa isang kwarto. Mama niya. Mukhang nagulat pa siya na nakita ako.

"Oh, hija? Nandito si Andrew?" She asked.  She's dressed at may tote bag na dala. "Ah, susunduin ko si Caleb. Nakatulog ako baka kanina pa 'yon naghihintay sa 'kin." Tumawa siya. Tumayo ko for a sign of respect.

"Ah he's here na po. Naabutan po siya namin niya Andrew sa labas, sa kusina po siya ngayon."

"Hala? Talaga? Nako!" Dali dali siyang pumunta sa kusina sumunod naman ako.

She went to caliber who is now sitting at the table. Lumingon si Andrew sa Mama niya.

"Ma, continue this. May gagawin pa kami ni Keanna." I raised my brow. Really? May gagawin?

"Ay sige. Pasensya na 'nak. Hayys. Nakatulog kasi ako. " Kinuha ni tita ang sandok kay Andrew.

"Kuya? Girlfriend mo? Eh nasaan naman si ate Mira? The airforce like you. Sabi mo girlfriend mo din."

Kumabog ang dibdib ko sa narinig kay Caliber.

Andrew looked at my way but I turned my gaze into something else. Pretending I did not hear what Caleb just said. I turn my back and I silently went out of his unit.