Torn Apart

Chapter Nine

Chapter nine

Nagulat ako sa sinabi niya at hindi nakagalaw. I could feel how hot my cheeks are. I bit my lower lip para pigilan ang nababadyang ngiti. Sa huli tumango na lang ako. He hugged me and kissed my forehead.

“Thank you. Maghihintay ako. I know that you are not still on the legal age but I want to assure you that I will wait for you.”

Kinuwento niya sa akin na crush niyu daw ako noong highschool pa siya at nasa grade six pa lang ako nun. Sinabi niya rin na minsan na niya akong pinansin at inisnob ko lang daw siya. I don’t even remember it.

Siguro mga random days lang na na magisa akong naglalakad sa plaza para umuwi.

Nakatulog ako ulit habang yakap niya ako. Nagising at hindi parin tumitila ang ulan. Wala na si Andrew sa tabi ko. Nakita ko siyang nakaupo at may pinagkakabalahan sa mesa. I looked at my watch. It’s already 5:30 pm at may defense kami bukas!

“Andrew, I think I need to go home na. May defense ako bukas.” Nilingon niya ako.

“I bought a soup. Kumain ka muna. And don’t worry, natext ko na si Auntie Ida na sabihan ang driver mo na sunduin ka.” Ngumuso ako at lumapit sa kanya. He gives me a spoon. Lapaz batchoy pala ‘to. Naubos namin agad dahil pareho kaming gutom at malamig dahil nga umulan.

Sinusuklay niya ang buhok ko habang bitbit ang bag ko nang may kumatok sa pinto. Tumayo si Andrew at binuksan iyon. May kinausap siya at nilingon niya naman ako. He closed the door then went to me. Kinuha niya ang bag ko at ang kanya dahil may klase pa siya.

“Andiyan na driver mo. Tara na.” Lumabas kami at nandoon na rin ang mga lalaki sa sala na naglalaro ng uno cards. Ingay nila.

Hinatid niya ako hanggang sa sasakyan namin at umalis na siya.

Masaya naman akong pagkauwi sa bahay at sinabi ko pa ito sa gc naming.

Famella:

Really? Sa boarding house nya? Walang may nangyari sa inyo?

Ako:

Wala natulog lang kami.

Angel:

Hala fokfok!

Ailen:

DALAWA NA TAYO MAY LOVE LIFE DITO. MAG CAPSLOCK KA NA RIN.

Ako:
Hindi pa kami.

Angel:
So may balak kang sagutin?

Ako:
Why not? Tsaka mag 18 pa daw ako.

Angel:

Next year na yun! Wow!  Patient. Iba din.

Famella:

Hina mo Xie, bakit walang may nangyari?!

Ako:

Kailangan pa ba yan?

Famella:

OO!

Ako:

Minor pa ako. Lol. Baka makasuhan pa siya.

Famella:

Hindi nyo naman ipaalam diba?

Angel:

Utak mo Summer Franz Emillia puro kamanyakan!

Famella:

Yuck! Huwag mong banggitin ang pangalan na yan!

Nagpatuloy lang kami sa pagyayabangan at natulog ako ng maaga para fresh ang brain para sa oral defense bukas. Before I sleep I left Andrew a message.