Hindrance of Dreams (Montague Series #2)

Dream 32

Fiancé

There are days that I wish I would not wake up so I couldn't feel the emptiness in my heart. That I won't feel something missing inside me despite of the success I achieved. I dreamed this but my dream seemed to be worth living when he came.

I am not just a career woman type. I want a career and I want happiness. Sometimes success don't give you happiness. It sometimes lead us to live dreaming something ordinary. And I wish, he isn't a fairytale. So he could be my ordinary.

"Ah! Tangina. Ang sakit ng ulo ko."

Para itong mabibiyak sa sakit. Puta! Naisahan ako ng mga lintik na yun a. Tumungo ako sa banyo para maghilamos at magsipilyo. Nakakairita ang amoy ng bibig ko. Amoy alak na panis.

"Drink this up. It'll make you sober."

"Amp--bakit ka nandito?"

He place the the food tray on my bed. Umagang umaga sira na ang araw ko.

"Why do you always appear whenever I am? Yung totoo, Stan. May gusto ka ba sa akin?"

Akala koy maiilang man lang siya o kaya ay tumawa but he remained serious. Hindi siya kumibo at tinulak ang tray sa akin.

"Eat." Aniya.

Hinila ko ang kumot. "Why are you here again? Maaga pa tsaka wala ka bang sariling bahay? You keep appearing everywhere."

Bigla nalang siyang tumayo at tinalikuran ako.

"Hoy Stanley!"

"Natuto ka nga pero siya parin."

Nanuyo ang lalamunan ko ng umalis siya at sinara ang pinto. I hate myself for thinking hopeless. All I thought last night is I was with a stranger but nakng. I was with Stanley again.

"Yuck. Yuck Venice. Quit thinking!"

Ipinilig ko ang ulo ko. Malabo. Napayakap ako sa sarili ko sa mga haka-hakang nabuo. Lord Jesus, wala naman po sanang gusto sa akin si Stan.

Matapos kong kumain at makaligo ay napagpasyahan ko munang mag ikot-ikot sa labas ng bahay. It was a refreshing morning to sober up. Everytime alcohol hits me, I began to hallucinate someone. Everyone becomes that someone. And it's a kind of nightmare I've been living for years.

"Nakakaawa ka, Venice."

I sat on the bermuda grass. This Ralph Lauren dress that Sharah gave is very comfty. Mabuti nalang hindi nanunusok ang bermuda sa puwet ko. Iba ang gusto kong tumusok.

"Ma'am Venice, pinapatawag po kayo sa loob."

"Okay."

Naabutan ko sa sala si Dad at si Kuya Xander kasama si Stan.

"Halika anak. May pag uusapan tayo." Dad smiled at me.

Grabeng pagpigil kong wag umirap sa Doctor na may malapad na ngiti sa akin. Sa bawat sandali na kasama ko siya binabalot ako ng kilabot.

"Close your legs." Ani ni Kuya Xander.

"Huh?"

"Your panty is peeking. Color pink."

Everyone stifle their laugh. Isinarado ko agad ang binti ko. Tama lang ba na sampalin ko siya?

"Tang--"

"Itigil niyo na yan." Pigil ni Dad. "May pag uusapan tayo na mas mahalaga sa kulay ng panty ni Venice."

"Dad!"