Hear me out!(Completed)

Chapter 20

Linggo ngayon.

Pero sana linggo na lang sana habang buhay kasi I wanna stay in bed.

Napakasarap sa pakiramdam ang lakas ng pagbuhos ng ulan.

Nakakawala ng stress.
At nakakawala ng problema.

Nakatingala lang ako sa kisame.
Trip ng gwapong tulad ko. Pero sa reality, Natuturn off sakin ang mundo! Dahil sa ugali ko.

"Boss! Aba gising ka na!"nakakailang katok palang si Steven pero nayayamot na agad ako.

Napabuntong hininga ako at di siya sinagot.
"Boss!! Dali na. Anong oras na! Pati may naghahanap sayo!!"

"Tskk. Go to my concern! I don't care!"

"Tskk karin. Alam mo bang 3 hours na siyang naghihintay??"
Napabangon na ako.

At binuksan ang pinto.
At nakapoker face na tiningnan si Steven. At nakita ko si Tom na naglilinis ng bahay.

"Nasa may veranda siya boss!"sabi sakin ni Tom.

"Sana makonsensya ka naman boss, pinag intay mo yung babae"

Harmony.

"Like I care!"
Pumasok ako sa kwarto ulit at binuksan ang cabinet. I wear the black  shirt with a skull.

"Lintsugas ka,boss. Puntahan mo na! Di pa yun nakakain ng tanghalian e!"

"Ako? Kumain ba ako kagabi? Kaninang umaga? Ngayong tanghali? Nagreklamo ba ako?"

Umalis na ako sa harap niya at pumunta sa veranda.

"M-Miller. Hi. "

"Bakit ka nandito?"

"Kasi..... ahm... I wanna make things clear.--"pinakinggan ko na lang siya."Parte pa ba ako ng buhay mo?"

Tiningnan ko siya sa mata. She look so happy.

Pero binalewala ko.
"Yap!"

"T-Talaga? Haha. Akala ko hindi. So, kalimutan na lang natin yung nangyari kagabi?"

"Yap!"

"Great so. Wait--"pigil niya sakin dahil tumalikod na ako sa kanya."Wag mo na akong bayaran. I give it all for your friend so kusang loob yun"

Napatawa ako.
"If money is a wastes for you. I can't say that I do to! Babayaran parin kita if gusto mong bumalik parin tayo sa dati!"

"Miller! Hindi mo ba talaga ako nagets? Kasi kung oo, maiintindihan mo ko na kung sinong kaibigan mo ay kaibigan ko na rin! Miller,Pera lang yun. May makukunan ako"

"Gets kita,Harmony. Pero ako ang hindi mo maintindihan. Hindi ako nanghihinayang sa pera mo pero hindi ako mapakali na pati yung responsibilidad ko sinalo mo. May pera rin ako pero hindi marami, pinaghihirapan ko yun,Harmony"

I saw she clench her teeth.
"I am sorry,Miller. Sorry kung pakealamera ako. Aalis na ako. Ibigay mo na lang sa pamilya mo ang ibabayad  mo sa akin"
Lalampasan na sana niya ako ng harangin ko siya at yakapin.

Ayaw kong umiiyak ang nasa harapan ko. Ako yung naapektuhan.

Niyakap niya ako pabalik.

"Hindi ka na ba galit sakin?"
Wika niya sakin bago ko siya inalalayan makaupo.
"Miller?"

"Hindi maalis sakin yun pero hindi ko magawang magalit sayo"
Sagot ko sa tanong niya.

"Malapit na ang birthday ko. Pumunta na kayo ng mga kaibigan mo,ha"
Masayang sabi niya.