"Beni nikâh günümüzde, nikâh masamızda yanlız bıraktın. Ve ben sadece bekledim. Ama ne oldu biliyor musun,sen gelmedin ve ben o gün, o masada öldüm Kim Seok Jin..."
Bunları bu kadar sakin ama acılı söylemesi canımı çok yakıyordu. Ben,beni seven karş...
Aşağıdan gelen bağırışlar ile uyandım. Sabahlığımı giydim ve merdivenlerden inmeye başladım. Hala başım dönüyordu ve arada görüşüm bulanıklaşıyordu.
Alt kata düz inen ve aşağıya gösteren merdivenlerin başına geldiğimde onu gördüm...
Bir kaç gün önce dövülmüş gibiydi. Ağlıyordu ama ben ondan daha çok ağladım...
Abim, yakasına yapışıp bağırdı
"Ben seni geçen gün dövmedim mi?! Kardeşimin karşına çıkma demedik mi sana?!" Demek onunla görüşmüşler. "Jinyoung oppa sessiz ol Jisoo unnie uyanmasın!" Dedi Lisa.
Ben sessizce ağlayarak ne olacağını bekliyordum.
"Bana bak Seokjin! Benim tek kızım var ve o benim için çok değerli! Onun ne hale geldiğini annesi olarak ben gördüm! Senin gibi birinin kızımı kırmasına, üzmesine izin vermem ben! Bir kez hata yaptım ve kızımı üzdün! Ama bir kez daha izin vermem! Defol git buradan!" Dedi annem de.
"Bayan Kim, bende yaptığım için üzgünüm ama..." Dedi sonunda konuşabilen Jin.
"Ama ne ama?!" Diye kükredi babam. "Ama Jisoo'nun yaptıkları ona yaklaşmama engel oluyor..." Benim yaptıklarım? Hangi yaptıklarım? Bir sürü şey yaptım... Ama mecburdum.
Nereden öğrendi, nasıl yanlış bilgiler aldı bir fikrim yok ama bildiğim bir şey var. Kalbimin öldüğü...
"Ne yapmışım ben?!" Dedim sonunda sessizliğimi bozarak. Herkes şaşkınca bana dönmüştü. Kızlar koşarak yanıma geldi.
Jin'in gözlerinde bir sürü duygu vardı. Korku, üzüntü,hayal kırıklığı, pişmanlık, tükenmişlik
Ona doğru ilerledim. Tam karşısında durdum.
Jin anlatımı
"Ne yapmışım ben? Etrafındaki,benim için tehlikeli kişileri uzaklaştırmam mı? Beni öldürmeye çalışan birini mahvetmek mi? Sana zarar veren birini bitirmem mi? Sana aşık olmam mı? Seni korumam mı? Hangisi sen söyle?!
Evet ben korkunç biriyim! Bu yüzden senden defalarca yardım istedim! Biliyorum çünkü, beni düzeltebilecek tek kişi sensin! Ama sen her defasında o yardım isteğimi göremedin! Bana yardım etmedin ve sen hariç herkese karşı korkunç biri oldum! Sen hariç herkese gösterdim! Ama birşey yapmadım da, sadece zarar verenleri ortadan kaldırdım!
Benden uzak dur tamam mı?! Çünkü bundan sonra ben eski Jisoo değilim! Sende dahil herkese karşı korkunç biriyim! Ama bana zarar vermeyenlere hala daha birşey yapmayacağım! Ama şansa bak ki sen bana zarar verenler arasına katıldın..." Ağlıyordu, ağlıyordum.
Göz yaşlarını sildi ama gözleri hala doluydu ve gülümsüyordu.
Tekrar konuşmaya başladı
"Beni nikâh günümüzde, nikâh masamızda yanlız bıraktın. Ve ben sadece bekledim. Ama ne oldu biliyor musun,sen gelmedin ve ben o gün, o masada öldüm Kim Seok Jin..."
Bunları bu kadar sakin ama acılı söylemesi canımı çok yakıyordu. Ben,beni seven karşımdaki kadının kalbini kendim sökmüştüm, ben Kim Jisoo'nun bana olan aşkını kendim öldürmüştüm...
Ama o an ne yaptığımı da bilememiştim. Deli gibi pişmanım. Hızlıca kapıya doğru ilerledi. Biz ise sadece arkasından bakmıştık. Ama ben bir söz vermiştim o zaman O kalbi onarmak için herşeyi yapmaya hazırım artık. Benden istediği yardıma karşılık vereceğim...
İhihihihihihih
Size spoi bıraktım bölümde diğer bölüm için 🙄🙄
Hatta geçmiş ile alakalı spoi de var 🙄
Ben şimdi bölüm yazmaya gidiyorum. Benntek günde 3 bölüm falan yazıyorum da dndjhdjsks
💜💜💜💜💜
Instagram: lee__ha__ri__
25 oy 40 yorum
Ana bölümümüz için 40 yorum istiyorum baak dkfkdbdk
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Size bölümden jisoo'nun bir halini bırakıyorum göz yaşlarını sildiği ve güldüğü yer.
