Replay {DUTCH}

Hoofdstuk 7

Het is middernacht en ik heb nog geen oog dicht gedaan. Ik heb buikpijn en voel me heel nerveus.  Nog een paar uurtjes en dan kon ik opstaan. Oftewel, nog een paar uurtjes voor me uitstaren

Het is 8:00 uur en ik kan echt niet langer blijven liggen. Ik ga rechtop zitten en mijn blik gaat meteen naar het servetje dat ik van Thomas heb gekregen. Alweer gaat er een storm van gedachtes door me heen. Je durft het toch niet. Waarom heb je hem nog niet gebeld? Waar wacht je nog op? Je bent echt een mietje. Doe het gewoon! Ik wordt langzaam een beetje duizelig en ga weer liggen, maar na vijf minuten ben ik het zat en ga ik weer rechtop zitten. Mijn gedachten weer helemaal hun eigen gang. Zonder na te denken pak ik mijn mobiel en typ het nummer in, omdat ik zo vaak naar het servetje gekeken heb ken ik het nummer uit mijn hoofd.

Ik hou mijn telefoon tegen mijn oor en hoor de telefoon afgaan. De zenuwen gieren door mijn lijf.

Na enkele seconden wordt de telefoon opgenomen. "Hallo" hoor ik iemand aan de andere kant van de lijn zeggen. "Met wie spreek ik?" "M...me...met Isa de Wit." "Oh hallo Isa!" Hoor ik iemand enthousiast zeggen. "Ik ben het, Thomas." de zenuwen nemen toe. "Hallo Thomas, ik heb je toch niet wakker gebeld hea?" "Ja, eigenlijk wel. Maar dat is niet jouw schuld hoor, ik vind het leuk dat je belt." Ik voelde me heel schuldig dat ik hem wakker heb gebeld. Het bleef even stil totdat ik vroeg: "Maar hoezo moest ik je eigenlijk bellen?" "Nou... ten eerste omdat ik mijn excuses wil aanbieden. Het is namenlijk niet zo beleefd om zomaar weg te lopen." Zegt Thomas. "En ten tweede, ik vond het heel gezellig met jou en wil graag contact houden. Als jij dat ook wilt natuurlijk!" "Ik vond het ook heel gezellig." Zei ik zacht. "En ik zou graag nog een keertje afspreken." "Afgesproken!" Hoor ik Thomas enthousiast zeggen. "Dat hoopte ik ook juist, waneer heb je tijd?" "Ik heb nog lang vakantie en ik heb nog niet bepaald veel op de planning staan, dus ik heb alle tijd!" "Dat is handig." Zegt Thomas, "Mijn vakantie moet nog beginnen, maar kun je morgenmiddag?" Mijn hart begint sneller te kloppen. "Ja leuk!" Probeer ik zo normaal mogelijk te zeggen. "Waar spreken we af?" "Bij mij thuis?" Stelt Thomas voor. Ik wordt helemaal rood en nog zenuwachtiger. "Oke, tot morgen." "Tot morgen, Bye!" Zegt Thomas. "Bye." Zeg ik zacht en hang op.

Ik moet even beseffen wat er net is gebeurt en laat me weer op mijn bed vallen. "O my god!!!" Roep ik door mijn kamer. Ondanks dat ik bijna geen slaap heb gehad voel ik me heel fit. Ik voel me zelfs geweldig, dit was waarschijnlijk de beste dag uit mijn leven. Ik pakte mijn laptop en zette Spotify-lijst weer aan. Het duurt nog wel even voordat ik helemaal afgekoeld ben.