Zor! Hemde çok zor. Sevmek, aşık olmak. Ben hiç seveceğimi ya da aşık olacağıma inanmıyordum,aşk diye bir şey var mı onu dahi bilmiyordum. Ama öğrendim ki, aşk bağlanmakmış, bırakamamakmış.
"Eğer o kalp atsın istiyorsan doğru yolu bulman gerekiyor."...
Herkese merhabaaaa ışığıyla gözleri kamaştıran yıldızlarım ^^
Bölüm fazlasıyla geç kaldı biliyorum. Bu yüzden fazla uzatmadan sizi bölüme gönderiyorum.
Ha unutmadan Aslı ve Ömerʼe en yakıştırdığınız şarkıyı açmayı unutmayın.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı da unutmayın :))
Keyifli okumalar diliyorum canlarım ;)
Bu bölüm küllerinden doğan herkese gelsin.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kız, günlerden bir gün gecenin bir yarısı derenin kenarına oturmuş, sudaki yansımasına bakıyormuş. Gözleri uykusuzluktan yorgun, bedeni savaşmaktan bitkin düşmüş. Dere suyuna yansıyan yüzüne bakmış bir kere daha.
“Çok tuhaf,” demiş arkasında parlayan yıldızlara bakarak. “Yanlarında duran yıldızları kaybetmelerine rağmen çok parlıyorlar.”
İstemsizce gülmüş. Uzanmış hiçbir zaman dokunamayacağı yıldızlara dereden dokunmuş.
“Üzerimde parlak yıldızlardan milyonlarcası var,” Gözyaşları yanaklarından dereye damlıyormuş. “Benim kalbime düşen ise en parlağı.”
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Düşünmek veya düşünmemek. Bütün mesele bundan ibaret. Düşündüğüm zaman onu özlüyorum. Yapamıyorum. Onsuz bir dünya, ev, sokak, okul hatta hayat bile. Yanımdan ayrılışı, arabaya binişim arabanın radyosunda çalan sessiz müzik ve hafif hafif yağan kar. İzmirʼe kolay kolay kar yağmazdı, yağsa bile ben hep yalnız ilerlerdim bu sokaklarda. Bir gün hep, “Acaba benim de yanımda biri olur mu?” dedim. Bekledim. Nice insanlar gördüm. Kendimi hep onlardan uzakta tuttum, konuşmadım, bakmadım. Bekledim. Sadece hayatıma girerek o kızı bekledim.
