Parallel Intersection

Chapter 2

Mabilis kong tinakpan ang aking tenga matapos marinig ang malakas na hiyawan.

Gosh! What am I even doing here? Naku! Sarap din talagang kurutin ni Carly. Kung saan-saan na lang ako hinihila.

"Ano ka ba! Magcheer ka naman!" Niyugyog niya ako saka muling nakisabay sa malakas na tilian.

Konting tiis na lang, Jam. Konting tiis na lang dahil matatapos na rin naman ang laro.

"Oh my! Ricci my loves!" Mabilis akong umirap matapos marinig ang napakalakas na tili ni Carly.

Buzzer beater! I pursed my lips after hearing the loud buzz. Alam ko na naman kung sinong mananalo. Ang lalaki kaya nila kumpara sa mga basketball players dito sa amin.

Nagkukumahog si Carly palapit sa mga pawisang lalaki. Yucks! I can even imagine how they smell.

Lumabas na ako sa coliseum. It's around nine in the evening. Medyo madilim din sa ibang parte ng coliseum.

Ano ba yan! Dapat ito ang unang ayusin ng Mayor e. Paano na lang kapag may nagahasa rito?

The thought of someone getting raped at this cold night sent shivers down to my spine.

"Aray!"

Inis kong hinawakan ang aking ulo matapos itong tumama sa isang matigas na pader.

"Oh shit! I'm sorry!"

Nahihibang na ata ako dahil nakakapagsalita pala ang pader na 'to. 

"Do you need some ice?" Oh God! Matigas din ang accent ng pader na 'to!

Kumunot ang aking noo ng magtama ang munting liwanag galing sa lamp post patungo sa kanyang mukha.

His worried foreign face...ready to attack any girl in town met the little light.

Fuck! May tao pa pala na sing-tigas ng pader ang katawan?

"N-no! Okay lang ako!" I made a few step backward.

I saw him smirked. Jusko! Ayoko po na ma-rape. Kahit ganitong mukha ang gagalaw sa akin ay ayoko pa rin.

Please strengthen me, O Lord.

"Are you now feeling okay after seeing me?"

Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa matapos marinig ang tanong niya. It was as if, my blood boiled up to my head, waiting for my loud erruption.

I calmed myself. What am I even doing here with a stranger?

"Excuse me?" Tinaasan ko ito ng kilay. "Do I know you?"

Pinagmasdan ko ito mula ulo hanggang paa. He's wearing a maroon jersey. Ah kaya naman pala.

"Seriously?" He unbelievably asked.

I nodded my head. "I'm not like those girls...akala mo ay halos magsilaglagan ang kanilang mga panty kakatili sainyo."

His eyes were laced with amusement...as if I said something funny.

"So...you don't know me?" He slowly asked me. Inis akong tumango muli.

Narinig ko ang marahan niyang tawa. Okay...hindi ko ipagkakaila na masyadong hot ang paraan ng kanyang pagtawa.

"I'm Joe." He offered his hand to me. Torn whether I should accept it or not.

"Jam." Saad ko, hindi tinanggap ang offer niyang mag shake hands kami.

He smiled and put down his hand. Okay naman ang itsura niya. Hindi ko nga lang talaga type ang pagkamestiso nito.

"Why are you here?" Usisa ko sa kanya.