Love Maze

-28-

Please vote and drop some comments. Lovelots <3

~~~~~~~~~~~

The first day of their concert ended smoothly. Second day ng tour nila and after this pahinga kami ng one day then we're heading to Japan for their next stop.

Kagaya kahapon maaga pa lang pero marami na yung tao sa labas ng venue, mahaba na rin yung pila sa merch booth.

"Love, you look pale. Okay ka lang?" nag-aalalang tanong ko kay Jungkook dahil napansin ko na medyo maputla siya ngayon.

"Medyo masama pakiramdam ko pero kaya naman" napapaos na sagot niya. Ito yung epekto sa kanya pag masyado siyang hyper sa stage pag may performance.

"You should drink some medicine and at least rest for a while" sabi ko.

Hindi naman siya kumibo at umupo lang sa tabi ko. He look so tired. Huwag naman sana siya mag collapse ulit after concert. I remember on of their concert kung saan after ng performance nila ay nag collapse siya backstage buti na lang at nasalo agad siya nung isang staff that time. Sobra akong nag-alala that time sa kanya to the point na nag-shutdown buong sistema ko at naiyak na lang habang inaasikas siya nung mga staff. Masama na pala pakiramdam niya bago pa mag-umpisa yung concert hindi man lang nagsabi pinuwersa pa niya katawan niya.

"Maknae, tara na daw sa stage. Sound check na" tawag sa kanya ni Jimin oppa, walang buhay naman siyang tumayo at sumunod kay Jimin oppa.

Sinundan ko na lang din siya at pinanuod sa back stage. Nakapag-pahinga din naman sila ng matagal after nung sound check kaya medyo umayos yung pakiramdam ni Jungkook.

"Fighting, Love!!" cheer ko sa kanya dahil mag uumpisa na yung concert.

He kissed me on lips before following his hyungs na nasa platform na. Nginitian ko lang siya.

Nung solo stage niya napansin ko na medyo nag crack yung boses niya when he's hitting the high notes and I'm sure that he will be disappointed. Knowing him, he wants his performance to be smooth and perfect.

Hindi nga ako nagka-mali dahil right after their concert I saw how he run to hug me and cried on my shoulders telling me that he's disappointed with his performance.

"Shh, you did great today." pagpapatahan ko sa kanya.

"No, I didn't." malungkot na sagot niya.

"Yes, you did. It's not your fault okay? Hindi kaya napansin ng armys yun, ang saya saya nga nila while watching you they even cheer you" nakangiting sabi ko. Medyo mahirap iconvince si Jungkook na hindi niya kasalanan yung nangyari sa ganitong oras pero I know how to comfort him.

He didn't respond at all. "Love, look at me" kumalas naman siya sa pagkakayap sa aking at tinignan ako. Sobrang pula ng mata at ilong niya kakaiyak.

"For me, you did great. Ikaw pa din vocal king ko. So, please don't beat yourself for that simple mistake. I'm always proud of you" mas nilawakan ko pa yung ngiti ko.

Finally, he smiled and mouthed thank you to me before hugging me again. "I love you. Thank you for always cheering me up" bulong niya habang naka-yakap sa akin.

~~~

Day off namin lahat ngayon dahil bukas ay pupunta na kami sa Japan para sa next stop ng tour ng BTS. Jungkook and I decided not to see each other today para na rin makapag-pahinga kami ng husto. Nung una umangal pa siya dahil gusto niya daw ako makita pero in the end ako din ang nasunod.

"Grabe napagod ako kakanuod sa inyong dalawa kahapon kung paano niyo asikasuhin mga boyfriend niyo" sabi ni unnie na nakahiga sa couch, nandito kasi kaming tatlo sa sala. Umalis si Mama Gen kasama si Tito.