យប់នេះគីរេននិងថេយ៉ុងត្រូវចូលកម្មវិធីជាមួយគ្នាទើបជុងគុកមិនបាច់ហត់ធ្វើម្ហូប តែត្រូវរៀបចំខ្លួនឲ្យគេវិញ។
«រួចហើយ លោកម្ចាស់របស់ខ្ញុំសង្ហាណាស់»ជុងគុកបោសលើអាវគេបន្តិចហើយសរសើរឡើង។
«សង្ហាជាងអាមីនទៀតមែនទេ?»ថេយ៉ុងអោបចង្កេះជុងគុកហើយសួរ។
«ម្យ៉ាងម្នាក់ទេ»ជុងគុក និយាយហើយសើចប៉ុន្តែថេយ៉ុងធ្វើមុខមាំ។
«យើងសង្ហាជាងវាច្បាស់ណាស់»ថេយ៉ុង អោបរឹតជុងគុកណែន។
«គេនិយាយការពិតមិនជឿ ទៅលោកម្ចាស់សង្ហាលើសគេហើយ»ជុងគុកពេបមាត់ដាក់ថេយ៉ុង
«កុំម៉ោឌឺ»ថេយ៉ុង យកដៃច្រមាច់មាត់របស់ជុងគុកឡើងស្រួច។
«និយាយមិនដែលត្រូវចិត្ត»ជុងគុក សម្លក់ព្រោះសសើរក៏ខុសមិនសសើរក៏ខុស ។
តុ តុក
សម្លេងគោះទ្វារកាត់ផ្តាច់ការសន្ទនាអ្នកទាំងពីរធ្វើឲ្យជុងគុកប្រញាប់រុញថេយ៉ុងចេញពីខ្លួន។
«លោកម្ចាស់ រួចរាល់ឬនៅ?»គីរេន ហៅពីខាងក្រៅបន្ទប់
«រួចហើយចុះទៅក្រោមមុនចុះ»ថេយ៉ុង
«ចឹងខ្ញុំទៅហើយ»ជុងគុក ប្រាប់ថេយ៉ុង
«យប់នេះកុំចាក់សោទ្វា»ថេយ៉ុងអោនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកជុងគុកធ្វើឲ្យគេព្រឺសម្បុរ។
«លោកម្ចាស់ចង់ធ្វើអី?ជុងគុក ខាំមាត់មុខឡើក្រហម។
«ធ្វើតាមយើងប្រាប់ទៅ»ថេយ៉ុង កកិតច្រមុះគេនឹងថ្ពាល់ជុងគុកបន្តិចហើយដើរចេញទៅបាត់ទុកឲ្យជុងគុកនៅអៀនតែម្នាក់ឯង។
៚
ពេលយប់
ជុងគុកនៅមិនទាន់ដេកទេព្រោះថាប្តីប្រពន្ធមួយគូរនោះមិនទាន់មកវិញនៅឡើយ។គេអង្គុមើលទូរទស្សន៍បានមួយសន្ទុះទ្វាបន្ទប់គេក៏បើកឡើង ជុងគុកងាកទៅឃើញថេយ៉ុងដើរមករកគេ។
«លោកម្ចាស់?»ជុងគុកបិតទូរទស្សន៍ដើរទៅជិតថេយ៉ុង។
«នៅចាំយើងហេ៎?»ថេយ៉ុង
«ហឹម»ជុងគុកងក់ក្បាល ថេយ៉ុងមានធំក្លិនស្រាប៉ុន្តែមើលទៅមិនស្រវឹងខ្លាំងដូចលើកមុនទេ។
«លោកម្ចាស់ស្រវឹងមែនទេ?»ជុងគុក សួរហើយគ្រាគេទៅលើគ្រែ។
«មិនសូវទេ វិលមុខតិចៗ»ថេយ៉ុង ទាញជុងគុកអង្គុយលើភ្លៅ។
«ចឹងទៅសម្រាកទៅ ហើយបងស្រីទៅបន្ទប់ហើយឬ?»ជុងគុកសួរព្រោះមកមិនលឺសម្លេងសោះ។
«អឹម!»ថេយ៉ុងនិយាយហើយ លូកដៃចូលក្នុងអាវស្តើងគេង
យប់របស់ជុងគុក មាត់ថើបលើកញ្ចឹង.កគេ។
«លោកម្ចាស់អត់ទេ»ជុងគុក ចាប់ដៃរបស់ថេយ៉ុងជាប់ដែលកំពុងឈ្លីឈ្លក់លើចុងទ្រូងរបស់ខ្លួន។
«តែយើងចង់បាន»ថេយ៉ុង ជំនះទាញដៃជុងគុកចេញ។
«ពេលនេះមិនបានទេ បងស្រីនៅផ្ទះ»ជុងគុក ខ្សឹបប្រាប់ខាំមាត់
តិចៗពេលថេយ៉ុងកាន់តែឈ្លានពាន។
«មិនអីទេ កុំតែឯងមាត់លឺទៅបានហើយ»ថេយ៉ុងប្រលេះឡេវអាវជុងគុកចេញ គេទាញជើងរបស់ជុងគុកកន្ធែកធំទម្លាក់ទៅសងខាងនៃជើងរបស់ខ្លួនហើយចាប់ចង្កេះជុងគុកត្រដុះចុះឡើងនឹងភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួន ខោស្តើងរបស់ជុងគុកធ្វើឲ្យវាប៉ះគ្នាយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល ដឹងដល់របស់ដែលទល់ចាក់ពីក្រោម។
«អឺស....លោកម្ចាស់»ជុងគុក ងើយក្បាលយកដៃម្ខាងខ្ទប់មាត់ ម្ខាងទៀតទប់ដៃថេយ៉ុងដែលកំពុងស្រាតខោខ្លួន។
«លោកម្ចាស់ខ្ញុំខ្លាច» ជុងគុកនិយាយតិចៗមិនចង់លឺ
«មិនអីទេ ជឿយើងទៅ»ថេយ៉ុងនិយាយហើយទាញរ៉ូតខោគេចុះប្រលិចយកភាពរឹងមាំដែលកំពុងខឹងចេញមក គេលើកចង្កេះជុងគុកឲ្យហើបចាប់កាន់ភាពរឹងមាំរុញចូលទម្លាក់ខ្លួនជុងគុកចុះតិចៗ។
«អា៎...ថេយ៉ុង....»ជុងគុក ភ្លាត់មាត់ហៅឈ្មោះរបស់ថេយ៉ុងហើយប្រញាប់យកដៃខ្ទប់មាត់។
«ហៅឈ្មោះយើងទៅ ហឹម»ថេយ៉ុង រុញកប់ហើយស៊កដៃចូលទៅកន្លាក់ជង្គង់របស់ជុងគុកលើកគេអុកមួយៗលើខ្លួន។
«អឹក~អា!!!ថេ~»ជុងគុកខ្ទប់មាត់ជាប់ប្រឹងមិនឲ្យលឺសម្លេងខ្លាំងចេញមក។
«អ្ហឹម.!!»ថេយ៉ុង ក្រហឹមឡើងថើបលើខ្នងរបស់ជុងគុកបង្អូសដល់.ក មុននឹងទាញមុខរបស់ជុងគុកបែរក្រោយថើបមាត់របស់គេបំបាត់សម្លេង។
«អឹស...!!!»ថេយ៉ុង កន្ត្រាក់ខ្លួនពេលដល់គោលដៅគេបាញ់គ្រប់យ៉ាងចូលក្នុងខ្លួនរបស់ជុងគុក ហើយទម្លាក់ជើងរបស់ជុងគុកចុះវិញ។
«អា៎....» ជុងគុក ឡើងញ័រជើងទទ្រឺតពេលថេយ៉ុងដករបស់គេចេញដាក់ជុងគុកឲ្យដេកលើគ្រែ។
«ហត់!!!ទៀតហើយមែនទេ?»ជុងគុក សួរពេលថេយ៉ុងមកទ្រោបពីលើទៀត គេដកដង្ហើមញាប់ៗសក់ក្បាលរញ៉េរញ៉ៃសុទ្ធតែញើស
«ទើបបានម្តងហត់អី?»ថេយ៉ុងទាញជើងជុងគុកខិតមកក្រោមកៀកនឹងគេ។
«បើហត់មែន»ជុងគុក ធ្វើមុខជូពេលថេយ៉ុងលើកជើងខ្លួនម្ខាង
ដាក់លើស្មា។
«ដេកក្រោមយើងសោះគ្មាអីហត់ទេ»ថេយ៉ុង និយាយរួចរុញចូលម្តងទៀតកាន់.កជើងរបស់ជុងគុកលើកឡើងអុកជ្រៅៗធ្វើឲ្យជុងគុកចំហរមាត់
«លោកម្ចាស់ ជ្រៅណាស់»ជុងគុកខ្ទប់មុខនឹងខ្នើយ ខ្លួនរលាក់ចុះឡើងតាមការសម្រុករបស់អ្នកខាងលើខ្លួន។
«អឹម...»ថេយ៉ុង ទម្លាក់ជើងគេវិញហើយអោបខ្នងខ្ទប់មុខនឹងកញ្ចឹង.ករបស់ជុងគុកចង្កេះចេះតែធ្វើចលនាទៅ។
YOU ARE READING
Flame🔥
Fanfiction«មិនថាឯងមានហេតុផលអីក៏ដោយ ក៏ឯងនៅតែជាមនុស្សរបស់យើង ហើយយើងមិនដោះលែងឯងឡើយ» គីម ថេយ៉ុង «បើឯងគិតថាធ្វើខុស ហើយចង់សងគុណខ្ញុំវិញឯងធ្វើរឿងមួយអោយខ្ញុំទៅ....សម្លាប់គេចោល» ផាក គីរេន «ខ្ញុំមិនអាចកុហកខ្លួនឯងឡើយ ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់លោកម្ចាស់ តែខ្ញុំក៏មិនអាចរមិលគុណនឹងប...
