Sen Dili

8.Bölüm

Keyifli okumalar🌸

Oy verip , beni takip edin lütfen.  Bir de kitabımı beğeniyorsanız lütfen arkadaşlarınıza önerin biraz daha büyüyelim arkadaşlar. Teşekkürler. ❤

🌸

İnsana imtihan olarak özlemek yeter
Bir şehri
Bir sesi
Bir nefesi

İçimde hissettiğim yeni yeni hislere çok yabancıydım. Sanki kozasından yeni yeni çıkan bir tırtıl gibi. Kendimdeki değişiklikleri hayranlıkla izliyordum. Kelebeğe dönüşme serüvenimi ...Ama bir o kadar da zorlanıyordum. Hiç duymadığım, bilmediğim hisler kapımı çalmıştı. Çalmakla da kalmamış, adeta kapımı zorlamıştı.

"Ama çok güzel zorlamıştı."

Yüzümde bir gülümseme oluştu. İyiki zorlamıştı. Şu an o kadar mutluyum ki... Bir günlük ömrü kalan tırtılın kelebek olmasına sevinmesi gibi. Belki de bu bizim sonumuz olacak ama yine de mutluyum.

"Burak"

Konuşabilseydim belki de bu ismi haykırırdım. Yüzümü hemen yere eğdim çünkü Peygamberimiz(s.a.v)

"Sevinince toprağa, üzülünce göğe bakarmış. Çünkü yerde tevazu, gökte ferahlık vardır."

Hemen yatağımdan fırlayıp hazırlanmaya başladım. Biraz daha özendim. Beni takip etmediğini söylese de öyle olmadığını biliyordum. Kim bilir belki tekrar karşılaşırız. Hazırlandıktan sonra salona geçtim. Annem ve babam kahvaltı yaparken ayrıca fısır fısır birşeyler konuşuyorlardı. Babam beni görünce hemen sustu ve anneme kaşgöz işareti ile susmasını ima etti. Bu detaya çok takılmadım. Hemen heyecanla atılarak önce babamın, sonra da annemin yanaklarını öptüm.

"Dur deli kız sofradayız." Dedi annem.

"Hayırdır bu neşeni neye borçluyuz kızım." Dedi babam

"Hayat çok güzel değil mı?"

"Evet çok güzel tabi. Ne olursa olsun yaşamaya değer."

Ikisi de şaşırmıştı biliyorum ama ben de şaşkındım.

"Geç kaldım okulda tost yerim baba. "

"Tamam kızım. Allah zihin açıklığı versin. "

"Amin."

Hemen kapıya yöneldim. Ayakkabılarımı giyerek dışarı çıktım. Dışarı çıkınca havanın çok iyi olmadığını gördüm.  Umarım yağmur yağmaz çünkü şemsiyemi unutmuştum.

Heyecanla, mutlulukla kısaca çok farklı duygularla durağa gitmeye başladım. Bugün hava bile bir başka güzel kokuyordu. Her zaman yürüdüğüm yol bir başka güzeldi. Siz de kuşların sesini duyuyor musunuz?

Biraz yürüdüğümde ileride bir yavru köpek gördüm. Yanına ilerleyip sevmeye başladım.

"Biliyor musun çok mutluyum. Hayatımda hiç olmadığım kadar. Sen de mutlu ol köpekçik. Mutlu olmak çok güzelmiş ben de yeni farkettim."

Köpek sanki beni anlıyormuş  gibi bana tuhaf tuhaf bakınca ona güldüm. Sevimli şey. Köpeğin yanından ayrılıp yoluma devam ettim. Durağa ulaşınca boş olduğunu gördüm. Durakta bir süre otobüsü bekledim.

Otobüs geldiğinde her zaman ki gibi boş bir yere oturdum. Kulaklığımı çıkarıp kulağıma taktım. Ama bu sefer müzik değildi. Kur'an dinleyecektim.  Küçüklük hayalimdi hafızlık, ama bir süre sonra kendimden bile soğuduğum için istememiştim. Şimdi tekrar denemek istiyorum.  Sırtımı koltuguma yasladım. Gözlerimi kapatarak manevi huzurun dalgalarında bozulmaya başladım.