V.I.P ODALAR

18 - BÖLÜM

*Soğumuş küllerimle yeniden varoldum..*

Zihnime hapsettiğim düşüncelerimi bulamamak için ruhumu oyalıyordum. Düşüncelerimi gizliyor ,bedenimi bulanık suda net görmek için gözlerimi kısıyordum. Dalgalanan suda bedenimin yansıması gidip geliyordu. Ama suya yansıyan beden bana ait ama yüzünde var olan gülümseme bana tanıdık gelmiyordu. Uzaktı bana bu gülümseme , gözlerindeki ışıltı beni afallatıyordu, zihnimi kurcalasamda bu mutluluğa şahitlik etmiş bir anım yoktu.
Olmamıştı. Olmayacaktı.
Silinen anılarımı hatırlamaya çalışsamda 4 kötü anım 1 iyi anımı zihnimden silip atıyordu. Kalan mutlu anılarımla yok olmaya yüz tutuyordu. Etrafımda silikleşen bedenler beni yalnızlığa itiyordu.
Yalnızlaşan ruhum etrafta gizlenerek ilerliyordu. Kimselere kendini belli etmeden , çekinerek. Kendini sakınarak.

Ben hayatımın her dönümünde dönüp arkama baktığımda benim yanımda olan hiç kimseler tam karşımda duruyordu. Bana dikip baktığı gözlerle benim acizliğimi yüzüme vuruyordu.

Mutlu anılarım azdı ama bu mutlu anılarım bana yüzyıl kadar yetecek büyüklükteydi.

Gözlerimi kapattığımda beni karanlığa çeken korkularımın güçsüzlüğü altında eziliyordum.
Kaçıp gitmeye çalışsamda onların pençelerinin izlerinden kurtulamıyordum
Sırtıma kazınan her pençe izi bana güçsüzlüğümün simgesi oluyordu sırtımdaki izler .
Benim aynadaki masumiyetim katledildiği günün dönüm noktasıydı.
Siliniyordum dünyadan azar azar.

Bana yüklenen bu büyük sorumluluğu eksiksiz yapabilecek miydim.? Sonu bizi umarım hüsrana uğratmazdı.

Nedensizce içimdeki sese kulak veriyordum. Bana yapamayacağımı bizzat fısıldamakla kalmıyor çığlık çığlığa bağırıyordu.

Oluru var mıydı ? Bu oyunun sonuçlanması iyi ya da kötü ile sonuçlanacaktı.

Noir bana iki seçenek sunmuştu.Her ikiside zorluk içeren bir seçenekti. Yapabilecek miydim ? Biraz muammaydı.
Delillerin izinden gidebilirsem bulabilirdim.

Şuana kadar fark ettiklerimi hatırlamaya çalıştım. Aynaların önünde pul , boncuk , saç telleri , ip , sim ve aynadaki parmak izleri.
Toplam şuan 12 aynayı bulmuştu. Peki aralarındaki hangisi bir iz bırakmamıştı. Toplam 14 ipucu olacağına 12 tane bulabilmişti. Şuan geriye kalan aynalardan hangisinde iz bırakmayan kişiyi arayacaktı.
Şuan teker teker 3 kişiyi bulursa heriye kalan 4 kişi için 6 seçenek vermişti. Seçenekleri doğru kullanırsam iki seçenekle izi bırakmayan kişiyi bulabilirdim.

Bakışlarımı aynanın önünde bulunan ipler çevirdim. Acaba hangisindeydi. Aynanın tam karşısına geçip herhangi bir ses olup olmadığını dinlemeye koyuldum. Ama hiçbir ses çıkmıyordu. Nasıl bulacaktım ki ben. Yanlış yaparsam 7 seçenekle onları kurtarabilirdim. Ve bu büyük riskti. Ne yapmalıydım bilmiyordum. Bulunduğum yerden diğer aynanın bulunduğu yere gittim hızla gözlerimi aynanın her tarafında gezdirdim. Ama küçük  bile olsa delil bulamamıştım. Yapacak bir şey yoktu mantıklı düşünerek ilk seçeneğimi vermeliydim. Aynalardan biri sağımda bir solumdaydı. Sağımdaki aynadan solumdaki ayna arasında toplam 14 ayna bulunuyordu.  Bu işaret olabilir miydi? Hangisi seçmeliydim hâlâ kararsızdım. Keşke daha fazla seçeneğim olabildeydi. Derin bir nefes alarak solumda bulunan aynaya ilerledim . Belki sağda sola doğru hareket etmiş olabilirdi.  Arkamı döndüğümde bulunduğumuz sandalyeye kısa bir bakış attım. İçlerinden biri olduğumu farz edersem. İlk bakışlarımla kısa bir taramadan geçerdim. Ve bana en yakın aynayı seçerdim. Yani umarım o kişi de bunu yapmıştır. Aynaların tam karşısındaydım. Sağda ve soldaki aynalardan birindeydi kurtaracağım kişi .
Doğru kararı verdiğimi düşünerek sağdaki aynaya ilerleyip karşısında durdum . Aynayı usulca ittim. Gözlerim  istemsizce kapanmıştı. İçimden dualar ederek doğru aynayı seçmeyi diledim. Ayna artık durmuştu. Gözlerimi ittiğimde karşımda  Asır' ı görmenin mutluluğunu yaşıyordum. Yapmıştım. Asır bölmeden çıkı karşımda yerini almıştı.