24

1.3K 81 54
                                    

09.07.2020

🍃

"Odamı görmek ister misin?" deyip göz kırpan Karen'e yapmacık bir şekilde güldüm "Hayır" Sinirle çenesini kaşıyıp koltukta geriye yaslandı.

Sabah geldiğim için evine, kahveyle beraber kahvaltı da hazırlamıştım. O da bende yemek yememiştik. Bu süre zarfında bir şekilde arabasına bakacak diye ödüm kopuyordu ve hâlâ saat 5 olmasına rağmen Berkan'dan haber  yoktu. Yavaş yavaş gerilediğimi o da hissediyor olmalıydı ki arada 'Bir sorun mu var' diye soruyordu.

Daha fazla bu evde ne yapabileceğimi bilmiyordum. Etrafa göz attım "Evin dekorasyonu sana mı ait?"

Bu umurumda bile değildi.

Kafasını olumlu anlamda salladı. "Dışarıyı gezdirmemi ister misin?" Yutkundum "Yoo iyi böyle" Gözlerini kısarak bana yaklaştı "Bir garipsin bak sen sabahtan beri"

Konuyu değiştir.
Konu bul.

Gözlerim bileğine kaydı "Tokamı versene  ne yapacaksın sen onunla" Güldü "Veremem"

"Nerene takacaksın onu" Bir kaç saniyelik bakışmanın ardından bileğini gösterdi. "Aman ne yaparsan yap" Hâlâ bana baktığında "Ne?" dedim.

"Anlatsana bir şeyler" Şaşırmıştım "Ne anlatıyım?" Eliyle alnına dokundu "Garip değil mi sence de? Anonimdin ve şuan gayet cesur bir şekilde karşımdasın kendini saklamak için o kadar da büyük bir çaba da bulunmadın"

Evet gerçekten de öyleydi.Şuan bambaşka bir noktadaydık. Bu daha çok hoşuma gidiyordu. Beni beğenmeyeceği korkusunu yenmiştim. Çünkü her ne kadar aşık olursak olalım iki tarafta kusursuz olamazdı. Bunu o söylemişti.

"Sen dedin kimse kusursuz değil diye" Ağır ağır kafasını salladı ve bir kaç dakika önce olduğu gibi bana yaklaştı. "Sen güzelsin,kalbin çok güzel nasıl oldu da beni sevebildin?" Bunu gerçekten soruyor gibiydi gerçek bir cevap bekliyordu. Gülümsedim "Seninde kalbin güzel"

"Öyle mi,hani herkes benden nefret ediyordu?"

"Etrafta senin dedikodunu yaptıklarına göre aslında onlar kötüymüş" Yutkundu ve dudaklarıma indi bakışları.

Nereye indi!!

"Belli ki onlara hiç inanmamışsın" Hızlıca kafamı sallayıp uzaklaşmayı düşündüğüm sırada kolumdan tutup kendine çekti. "Yeterince uzak kaldık Eylül"

Biraz daha yaklaştı ve elleriyle saçlarımı kaldırıp dövmemi ortaya çıkardı bir anlık baktıktan sonra yine bakışları bana döndü ve nazikçe yanağımı öptü.
"Teşekkür ederim kalbimin iyi tarafını gördüğün için"

"Teşekkür ederim kalbimin iyi tarafını gördüğün için"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🍃

Nolur dövmeyi fark edin dostlar..


(Kör oldum yorumları için yol haritası; dövme, sağ alt köşede saç bitiminin hemen altında)

FERAĞ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin