⚜KAN KIRMIZI⚜

|9|

İyi Okumalar!❤️

"Dışarı çıkınca titrediğimi fark ettim.Kendimi rüyanın etkisinden kurtaramıyordum.
Sabah gördüğüm rüyada pek normal sayılmazdı.Gündüz vakti uykum olmamasına rağmen rüya görmem gerçekten tuhaftı.

Başımı duvara yaslayıp mantıklı düşünmeye çalıştım."
17.
Bu da ne demek?"

*************************
Saat kaçtı?
Telefonumun başına gelen olaylar yüzünden çizilen camına baktım.Herşeye rağmen sağlamdı.Tıpkı benim gibi.
13.47
Ah şu lânet zil ne zaman çalacaktı!

Hala boş koridordaydım.Dersten atılmıştım peki neden hala çekip gitmiyordum ki? bu düşünce beni harekete geçirdi ve okul bahçesine doğru ilerledim.İlerlerken son derece şık giyimli, ağızlarında ki pembe sakızları patlatarak kıkırtılar çıkaran iki genç kız da yanımdan geçti.Beni görünce sivri topuklularını yere vurarak kıyafetlerimi süzdüler.Esmer olan diğerine dönüp birşeyler mırıldandı ve gülerek yürümeye devam ettiler.Utanmış bir halde kıyafetlerimi inceledim.Bir an gözüme çok kötü gözüktüler.Sabah merdivenden düştüğüm için belim biraz ağrıyordu.Bu yüzden yavaş yürüdüm.

Bir banka oturup etrafa bakarak oyalandım.Bahçe ben hariç tümüyle boştu.Kafamı yaslayıp düşünmeye çalıştım.Şuan acaba...

"Merhaba!"

Düşüncelerimden beni çıkaran dostça sese kafamı çevirdim.Bana oranla epey kısa boylu kumral çok tatlı gözüken bir kızdı.Yeşil gözlerinin parladığı yüzü şeffaf denecek kadar pürüzsüzdü.
Daha önce onu hiç görmemiştim.

"Merhaba" dedim kısık sesle.Tam önümde durdu.

"Bu okulda yeniyim.Acaba sınıfımı bulmama yardım eder misin?"

Sesindeki soprono ton garip bir şekilde beni etkiledi."Tabiki" dedim kırmızı okul çantamı çekiştirerek.

Gülümsedi.Gazmeleri olduğunu daha önce fark etmemiştim.Yanımda yürürken bir yandan da konuşuyordu.

"Adım Ciera.Buraya Trensilvanya'dan babamın işi nedeniyle taşındık.Bu okula gelmeyi hiç istemedim.Ama annem çok ısrar etti.Daha önce bir arkadaşı bu lisedeymiş."

Bende ona gülümsedim." Maggie.Aslında bakarsan bende bu okulda yeniyim.Bir kaç güne alışırsın merak etme."

"Gerçekten mi?Nereden geldin peki?"

"San Diego."

"Ya, peki buraya neden geldin? Senin ailende mi taşındı?" Beden eğitimi sınıfını saparak diğer sınıfların olduğu alana girmiştik.

İç çektim.Keşke yarım dakaika önce konuşmayı bıraksaydım.

"Şehir değişikliği.Ailemi...Bir trafik kazasında kaybettim.Teyzem burada doğup büyüdü.Şimdi onunlayım."

"Aa özür dilerim.Yine çok konuştum değil mi? Kusuruma bakma.Bazen hayat seni bir noktadan alır ve başka bir noktaya koyup buradan devam et der.Sen sadece boyun eğersin."

Söylediklerindeki doğruluk beni hazırlıksız yakaladı ve boş boş baktım.Sonra çözüldüm.

"Her neyse.Hadi sınıfını bulalım."

"Bu okulun haritası." dedi.Elindeki kağıdı uzatarak.

Ben kağıdı incelerken bir an derince bana baktığını hissettim.Tekrar ona baktığımda gözlerindeki garip parıltı eski haline döndü.Fark ettiğimi anladı mı merak ettim.
Tam konuşucakken zil çaldı.