⚜KAN KIRMIZI⚜

|17|

İyi Okumalar!❤️

İçimdeki garip his ve yorgun bedenimle konforlu arabaya binince birden ne yapacağıma karar veremedim.Bu gece o kadar çok şey olmuştu ki...Sadece bir dakika hiçbir şey olmadan burada kalmak istiyordum.Bu çok tuhaftı.Gitmek için can attığım bu korkutucu kule, dışarıdan beni hiç etkilemiyordu.
Orada öylece durup dakikalar önce ışığında yemin ettiğim aya baktım.
Bu hikayenin sonunu bilmiyordum ama kabul etmek gerekirse ben bu gece mağlup olmuştum...

*******************
Sıcak su saçlarımdan omuzlarıma kayarken titredim ve ellerimi göğüslerime daha sıkı sardım.
Sabunu bedenimde köpürtürken bacaklarımın tekrar güç kazandığını hissediyordum.Orada,suyun altında haftalardır hiçbir dakika hissetmediğim kadar durgun ve rahatlamış hissediyordum.
Tekrar ve tekrar su başımdan aşağıya kaydı ve artık küçük, rahat banyodan çıkmam gerektiğini anladım.Keşke sonsuza kadar kendimi buraya hapsetseydim.
Ama sorunların kaçarak çözülmediğini artık öğrenmiştim.
Yavaş adımlarla odamın içindeki banyodan çıktım ve temiz elbiselerimin beni beklediği yatağa doğru yürüdüm.

Giyinirken tekrar düşünceler zihnimi sardı.Saatler önce eve gelmiştik ve teyzem önce uyanıp birşeyler yemişti.Ama şimdi tekrar uyuyordu.-Stefan ona yalanları sıralarken yüzümdeki nefret gözükmesin diye mutfağa kaçmıştım.-Onun uykusunda ki huzurlu hali beni de rahatlatmıştı.Gece yarısına üç saat vardı.Aşağıdaki kapı sessizce kapandı ve Stefan'ın evden ayrıldığını duydum.Yavaşca çıplak ayaklarla merdivenden aşağıya eğildim,
Gitmişti.
Derin bir oh çekip merdiven basamağına çöktüm.Kesinlikle nereye gittiğini takip edemeyecek kadar korkaktım.Zaten bunu anlardı.
İkimiz arasındaki ateşkes evliliği düşündüm ve ellerimi hemen yüzüme bastırdım.Ölmememiz için bir vampirle evlendiğime inanamıyordum.Bu olanlara dair içimdeki garip hisler henüz bir tepki-kötü ya da iyi- oluşturmamıştı.
Ama beni en çok korkutan iki şey vardı;Birincisi Stefan'ın neden benimle evlendiğini ne kadar düşünsemde mantıklı bir neden bulamıyordum.Çıkarını bile bilmiyordum ve dediğine göre bunu asla öğrenemeyecektim.Bu merak ve korku her defasında karnımı kamçılıyordu.İkincisi ise, güçlerimdi.Diğer insanlardan farklı olduğumu biliyordum.Bir şekilde kanımda birşeyler beni özel kılıyordu.Peki neden o kulede güçlerim birden çekilip beni çaresizce bu evliliğe itmişti? Resmen birden yok olmuşlardı.
Ellerime baktım.Haile'nin evine yaptıklarımı düşününce güçlerime inancım artıyordu ama yinede içimde kökü derinlerde bir belirsizlik vardı.
Ya bu evlilik bir ay sonra sona erdiğinde Stefan çekip gitmezde teyzemi öldürmeye karar verirse? o zaman için bir b planı yapmam gerekiyordu.
Ama tek başınaydım.
Evlilikten kimsenin haberi olmayacaktı.Dahası avcılarla tüm ilişkimi,onların şüphelenmeyeceği şekilde bitirmeliydim.Ancak bu şekilde Stefan da ateşkesden emin olup bizi rahat bırakırdı.
Nasıl ve ne şekilde yapacağımı bilmiyordum.Haile'ye en azından güçlerimi Stefan'ın haberi olmadan sormak istiyordum ama daha Haile'ye güvenmekten korkuyordum.O fotoğraf albümleri ve babaannem zaten karışmış bir ip düğümüne benzeyen beynimi daha da birbirine katmıştı.Yine de gözden kaçmaması gereken bir gerçek vardı;Haile hayatımı iki kez kurtarmıştı.
Bu yüzden ona bir şans daha vermeliydim,Sonuçta onun kızını da Stefan öldürmüştü ve onunla bir ortaklığı olması söz konusu bile olamazdı.
Başka birşey düşündüm.Bu işin ahlâki yönünü.Her ne kadar normal evlilik şartlarına uymasa ve taraflardan biri yaratık dahi olsa ben teyzemin kocasıyla evlenmiştim.Ve bu iğrençlik yüzünden bir suçum olmasa bile kendimden iğrenmeye başlamıştım.Ama ne yapabilirim ki kabul etmezsem ikimizi de oracıkta öldürecekti.Bari böyle gözümün önünde teyzeme bir ay boyunca yaklaşamayacağını biliyordum.Beni birazcık rahatlatan tek şey buydu.
Yukarıda cep telefonum çalınca sıçradım ve hızlı adımlarla tekrar odama çıktım.
Telefonum evde Ciera ile karşılaştığımız zaman çantamda ki diğer eşyalarla  birlikte ortalığa saçılmıştı.Eve ilk Stefan varsa da eşyalarıma dokunmayıp benim toplamamı beklemişti.Açıkçası bana yaptıklarından sonra bunu takdir etmesem de olurdu.