The President's Girl

Chapter 30: The Heart's Want

Rowss' POV

KINABUKASAN. Ang bigat ng pangangatawan ko at pati ang mga mata ko ay hindi halos maibuka. Pero nagulat ako nang ibang kwarto ang minulatan ko. Pagtingin ko sa window glass, namukhaan ko agad ang lugar, sa isang hotel malapit lang sa kompanya namin.

Kagabi kasi, naisipan kong uminom para pampatanggal ng stress sa trabaho pero hindi ko na alam kung anong pinaggagawa ko pagkatapos.

Napakunot ang noo ko nang naramdaman kong mabigat ang kaliwang braso ko, mukha ni Anastacia ang bumungad sa akin na ngayo'y mahimbing ang tulog sa tabi ko.

Why is she here?

Nag-vibrate ang phone ko. Si Amaranthe ang tumawag. Shit I overslept, it's already past 11 in the morning, may lakad kami ngayon.

"Hello baby? Good morning," sagot ko.

"Halatang kakagising mo lang, alam mo ba anong oras na ha? Edi sana hindi nalang ako gumising nang maaga," inis na tugon niya. Parang tinusok ang tenga ko sa boses niya. Grabe nakakatakot talaga magalit ang jowa ko.

Napahawak nalang ako sa aking ulo, hang-over pa ako kaya wala ako sa katinuan ngayon. How should I tell this to Amaranthe?

Biglang yumakap si Anastacia sa akin na malapit lang ang bibig niya sa phone ko. "Rowss baby, I love you," pagsasalita niya.

Agad na ibinaba ni Amaranthe ang tawag kaya nataranta na ako, agad akong bumangon tapos isinuot ang damit ko, mas nanlaki ang mga mata ko nang naka-boxer lang ako ta's naka undies nalang si Anastacia. What the, wala talaga akong maalala kung anong ginawa ko kagabi.

Iniwan ko siya sa kwarto at pinuntahan agad si Amaranthe. Wala pa akong ligo pero ayaw ko namang pahintayin siya roon. Wala na akong pakialam kung laitin niya ako.

Pagkarating ko sa meeting place namin, ang sama sama ng tingin niya sa akin, nakaboyish pa rin siya ng kasuotan pero ang cute niya.

"Ang saya saya mo siguro 'no?" bungad niya habang naka-cross arm.

"Baby, sorry na, na-over slept lang ako, I was drunk kasi," tugon ko naman.

Nauna na siyang maglakad na nakasimangot kaya todo comfort ako sa kaniya para bumalik ulit ang ngiti niya. Pero sanay naman rin akong masungit ang jowa ko, napaka-cute nga kaya lang nararamdaman kong may karapatan din siyang magalit sa akin dahil mukhang may nagawa akong kasalanan sa kaniya.

"Tsanga pala, sino yung kasama mong babae kanina?" biglang tanong niya.

"Ha? W---wala naman akong kasamang babae," pagsisinungaling ko pa. Argh, hindi ko masabi na si Anastacia iyon.

"Fine, I won't force you to tell the truth but I don't like you lying to me, I am your girlfriend now and you should respect that," prangka niya. Tumingkag ang tenga ko nang ako-in niya ako bilang jowa niya. Nakaka-flatter tang-ina. Pero mali pa rin dahil nagsinungaling ako sa kaniya.

The fuck, ang lutang ko!

FLASHBACK

Tumawag si lola sa akin noong nakaraang buwan, ang unang nagmamay-ari talaga ng Twistolar.