Carmine Love (နှလုံးသား၏ထောင့်စွန်းတွင် နက်ရှိုင်းစွာ တည်ရှိသော)

Part-6(Z)

တျဖဴးျဖဴး တိုက္ခတ္ေနေသာ ေလညႇင္းေလး၏က်ီစယ္တိုးေဝွ႔မႈကို ေမျမတ္သေဘာတက် ခံယူမိသည္။ ဒႆမတန္းေျဖဆိုၿပီးေနာက္ ညစ္ညဴးေနေသာစိတ္အစုံကို လက္ဆတ္ေစေသာသဘာဝတရားႀကီးကို အလြန္သေဘာက်မိသည္။ ယခုေမျမတ္တို႔ လူတစ္စုျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕သို႔ ခရီးသြားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေမေမ့သူငယ္ခ်င္း ရွိရာေက်းလက္မွခင္မင္လာေသာ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ (၃)ေယာက္ကိုအလည္အပတ္ ခရီး ေခၚ လာျခင္းပင္။

ေခါင္းကိုေဘးဘက္သို႔အတန္ငယ္ေစာင္းကာ ကားမူးေနပုံရေသာ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေလးထားထားေဝ၊ ေနာက္ဘက္းခန္းမွာ ေတာ့ ေသြး၏ပုခုံးကို မွီတြယ္ရင္းလိုက္ပါေသာ မာန္ ၊ ေမျမတ္ ထားထားေဝ ဘက္သို႔ၾကည့္ကာ
"အဆင္ေျပလား ထားေဝ၊ လမ္းမွာ ခဏနားခ်င္ေသးလား"
ႏြမ္းဖတ္ဖတ္ျဖစ္ေနေသာ ပုံစံေလးႏွင့္ ထားေဝမွာ ေခါင္းကိုသာျဖည္းျငင္း စြာရမ္းျပ ေနပါသည္။
"ခဏေလာက္နားလိုက္ရေအာင္ မာန္ေခါင္းမေထာင္ေတာ့ဘူး။"

ေမျမတ္ကိုလွမ္းၾကည့္ရင္းေျပာလာေသာ ေသြး။ သူမ မာန႔္ကိုလွမ္း ၾကည့္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးကို ေသြးဘက္သို႔ မွီခ်ထားေသာသူ။ ခပ္ထင္းထင္း ေမး႐ိုးက တေစာင္းျဖစ္ေနေသာ မာန႔္မ်က္ႏွာကို တင့္တယ္ေစသည္။ နဂို မာနၿခဳံလႊမ္းထားတတ္ေသာ
မ်က္ဝန္းတို႔ကေသြးေၾကာစိမ္းဖန႔္ဖန႔္ေလးမ်ား
ယွက္သြယ္ေနေသာမ်က္ခြံႏုႏုတို႔ေအာက္ဝယ္ၿငိမ္သတ္စြာအနားယူေနဟန္ရွိသည္။

ေယာက္်ားဆန္လြန္းလွေသာအမ်ိဳးသားေလး၏
မ်က္ႏွာမွာ အဖ်ားရွိန္ေၾကာင့္ခပ္ရဲရဲျဖစ္ေနေလသည္။
သူမမ်က္ႏွာကို အေရွ႕သို႔ျပန္လႊဲၿပီး 'အင္း'ဟုသာေျဖလိုက္သည္။

"မာန္ ထဦး ကားခဏနားတယ္ အျပင္ထြက္ၾကည့္ဦး "

နီေသြး၏ႏႈိးျခင္းခံရေသာသူသည္ အလိုမက်ေသာဟန္ႏွင့္ ပိုတိုး၍သာအိပ္ေနသည္။

"ထဦးကြာ ပိုဖ်ားေနလိမ့္မယ္ ဖ်ားေနလို႔မလိုက္ ပါနဲ႔ဆိုေတာ့ နားမေထာင္ဘူး"

"လိုက္မွာပဲ ငါ့က်တစ္ေယာက္ထဲ ပစ္ထားၿပီး မင္းပဲသြားလိုရမလား"

နီေသြး၏ဆူပူသံေအာက္မွာ ကေလးဆန္စြာရန္ေတြ႕ေနသူ။ မာန္၏နဖူးကို လက္ႏွင့္စမ္းၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ပူခ်ိန္ကေတာ္ေတာ္ေလးျပင္းေနသည္မို႔