Carmine Love (နှလုံးသား၏ထောင့်စွန်းတွင် နက်ရှိုင်းစွာ တည်ရှိသော)

Part-15(Z)

ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္တြင္...

"ညီညီ ထေတာ့ေလကြာ..."
မာန႔္ကို ေခတ္ညီအိပ္ရာမွႏႈိးေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အညိဳရင့္ေရာင္အိပ္ယာထက္ဝယ္ အိပ္ေနေသာ
အမ်ိဳးသားေလးသည္ ခႏၶာကိုယ္ကို ဘယ္ညာလိမ့္ကာ ေစာင္ကိုဆြဲယူၿပီး ေခါင္းၿမီးၿခဳံလိုက္ပါေတာ့သည္။

ေခတ္ညီအိပ္ယာေပၚသို႔ တတ္ကာ
မာန္ၿခဳံထားေသာေစာင္ကို အားျဖင့္ဆြဲယူပါေတာ့သည္။

"ကိုႀကီးေခတ္ ညီညီ အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ဆို"

ႏိုးတစ္ဝက္ေဒါသျဖင့္ေအာ္ဟစ္ေနေသာ
ညီငယ္ကိုၾကည့္ကာ ေခတ္ညီ ဟန္ေဆာင္ကာ
စိတ္ဆိုးေလ၏။ ထိုအခါမွ အျခားတစ္ဖက္သို႔
လွည့္ေနေသာသူ၏ ပုခုံးကိုလွမ္းဖက္ကာ

"ကိုႀကီးေခတ္ကလည္းဗ်ာ ကေလးက်လို႔
အိပ္ရာႏႈိးတိုင္း ညီညီက ဒီအတိုင္းမွန္းသိရက္နဲ႔"

"ေအးပါ ေအးပါ သိတယ္ "

ေလသံေအးေအးျဖင့္ေျပာလာေတာ့ မာန္တစ္ေယာက္

"ဟာ ညီညီက ကိုႀကီးစိတ္ဆိုးေနတယ္မွတ္တာ"

"ေအးေလ ခုနက စိတ္ဆိုးတယ္ "

"ဟာ ကိုႀကီး..."

ၿပဳံးေစ့ေစ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာ မာန္တစ္ေယာက္
ကိုႀကီးသူ႔ကို,စေနၿပီမွန္းသိလိုက္ၿပီ။ မာန္ရွိရာ
အိပ္ရာဘက္သို႔ လွည့္ရပ္ကာ

"ညီညီ့ကိုေျပာစရာရွိတယ္ ..."

"ဟုတ္ ကိုႀကီး"

"ညီညီ ကိုႀကီးအလုပ္ေတြကို စိတ္ဝင္စားတယ္ဆို
...အဲ့ဒါ ညီညီ့အတြက္ ကိုႀကီးတစ္ခုစီစဥ္ထားတယ္"

အိပ္ယာထက္တြင္ ေစာင္ႏွင့္လုံးေထြးေနရာမွ
မာန္ခပ္တည္တည္ထကာ ေမးလိုက္သည္။

"ဘာစီစဥ္ေပးထားတာလဲဟင္...."

"အာ....ကိုႀကီး ေဆး႐ုံတစ္႐ုံေဆာက္ေနတယ္
ကိုယ္ပိုင္ေပါ့ အဲ့ဒါ မာန႔္ကို ဦးစီးၿပီးလုပ္ၾကည့္ပါလား...."

"ဟုတ္ ကိုႀကီး ညီညီ ႀကိဳးစားၾကည့္မယ္"

"အင္း...."

ေအးခ်မ္းေသာ အၿပဳံးတစ္ပြင့္ျဖင့္ ရႈပ္ပြေနေသာ
မာန႔္ေခါင္းမွ ဆံပင္မ်ားကို လက္ျဖင့္ဖြကာ