"Bu kadar da merak etmene gerek yok. İki gün sonra öğreniceksin zaten."
"Ben sadece onu öğrenmek istiyorum demedim." yaklaştığımda nefeslerimiz birbirine değiyordu.
"Ben seni öğrenmek istiyorum." gözlerini kapattı. Derin birkaç nefes aldı.
"Madem öyle bunu hızlandıralım." gözlerini açtı.
"O zaman bir iddia daha koyalım." geri çekilip sırtımı dikleştirdim.
"Gönder bakalım." Beyaz şahın üstündeki çıkıntıyla oynarken ona baktım.
"Oyunu kaybettiğinde bana o şeyi söyliyceksin." e2 piyonumu e4'e sürdüm.
"Ya ben kazanırsam?" o da e7 piyonunu e5'e sürüp bana baktı.
"O hiç mümkün değil. Ama olaki dünya tersine döndü, balıklar uçmaya başladı, Karahanlılar silindi o halde ben de duymayı merak ettiğin bir şey söylerim."
"Peki ne duymak istiyorsun?" kollarımı önümde birleştirip arkama yaslandım.
"Çınarla en fazla ne kadar ileri gittiniz?" kaşlarımı çattım.
"Ne saçma bir soru. Cidden bunu mu merak ediyorsun?"
"Tamam sadece şakaydı." güldü. Ama şaka gibi durmuyordu. Bozuntuya vermeden ifadesiz yüzümle ona baktım.
"O depoda ne işin vardı ve o adamlarda kimdi?" yutkunup ona baktım.
"Bak sana bunu anlatmam pek doğru olmaz çünkü benim ailemle ilgili ufak bir pürüz sadece."
"Sözünde durmuyor musun Karahanlı?"
"Hayır. Ben canımı veririm sözümü bozmam."
"Söyle o zaman." yerimde kıpırdanıp boğazımı temizledim.
"O adamlar bir ihale için babama göz dağı verdi. Vermek istedikleri mesaj ihaleden çekil kızın elimizin altında mesajıydı. Eğer gerçekten kaçırsalardı bu kadar kolay kaçamazdım. Ama ağır bir intikam onları bekliyor diyelim."
"Nasıl yani napıcaksın?"
"Sadece bir soru hakkın vardı." gülünce gülümsedim.
"Peki Karahanlı. O zaman en mutlu gecen için hazır ol. Çünkü gidiyoruz." elimden tutup çekerken eteği düzeltmeye çalıştım.
