Varis Mafya

Bölüm 17

"Tamam yeter hadi." ondan ayrıldıktan sonra Berk'e baktım.

"Ha şey. Çınar'la ne işin vardı senin?" elini ensesine attı.

"Önemli bir şey yok."

"Kural 21"

Kural 21: ne olursa olsun asla saklama

"Pekala. Odana geldiğini ve seni taciz ettiğini öğrendim. Amcamın emaneti olan kız kardeşimi korumak zorundayım."

"O ne demek? Ben kendimi koruyamaz mıyım?"

"Öyle mi dedim şimdi?"

"Evet."

"Hadi güzelim hadi. Siz geçin içeri ben çay alıp geliyim."

"Peki tamam" diyen Berk'e baktım.

"Bak seni hala sevmiyorum. O yüzden yine çok yaklaşma."

"Beni bıçaklayan sendin."

"Sen atladın."

"Hadi yukarı gidelim." Berk'in koluna girip çekiştirdim.

"Abi nereye kayboldun hemen?" Ilgın Berk'in oturmasına yardımcı olurken ben de kapının yanındaki duvara sırtımı dayadım.

"Ilgın bize iki dakika verir misin?"

"Peki abi." o çıkıcakken kolunu tutup durdurdum.

"Gerek yok."

"İki dakika da mı?"

"Birkaç saniye bile." umursamadan ona bakmaya devam ettim. Kapı açılınca Arda'nın uzattığı tepsiden çayımı aldım.

"Şey seninle bir şey konuşmam lazım. İki dakika dışarı gelir misin?" Ilgın'ın Arda'ya sorduğu soru ile kaşlarım yukarı kalktı.

"Peki konuşalım." onlar dışarı çıkana kadar onları izledim. Bunlar baya yakışıyormuş aslında. Tekrar başımı eski haline çevirince Berk'i gördüm. Ne bir dakika? Amaç, seni ufak Sayer.

"Cidden benden nefret mi ediyorsun?" çaydan bir yudum alıp ona baktım.

"Kesinlikle."

"Bu geceyi en güzel gecen yapıcakken en kötü gecelerinden biri oldu. Özür dilerim. Ayrıca benim hakkımda merak ettiğin her şeyi anlatabilirim."

"Artık merak etmiyorum." bana mahcupca bakmaya devam ederken gözlerimi devirdim ve arkama yaslandım.

"Neden soğuksun?" beni bırakıp o aptal kıza gittiğin için olabilir mi acaba? Ah bence kesinlikle öyle.

"Sana fazla izin verdim. Hatanın neresinden dönersen kardır demişler."

"Bizi hata olarak mı görüyorsun?"

"Biz diye bir şey olmadı ki hata olsun. Bunun yanı sıra sen ve ben sadece rakip olabiliriz." bardağı masaya koyup çıktım.

"Kuzen benim acil otele dönmem lazım." Arda aceleyle telefonu cebine koydu.

"Ama bu-"

"Benimde gitmem lazım. Hocam aradı." ikisi koştur koştur çıkarken şaşkınca onlara baktım. Tekrar odaya girip bacak bacak üstüne attım.

"Sana meraklı değilim. Mecburiyetten kalıyorum." telefonumu çıkarıp uğraşmaya başladım.

"Bütün gün orda oturucak mısın?"

"Saat yarımı geçiyor. Yani normal insanlar gibi biraz dinlenicem." telefonu tuş kilidine aldıktan sonra yan tarafa koydum. Başımı geriye atıp kollarımı önümde birleştirdim. Gözlerimi kapattım.