UNRAVEL

Start

"So who is it!? Who killed my brother and son! It's been years at hanggang ngayon hindi padin nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay nila" Wala akong magawa kundi tanggapin ang galit niya.

"S-sir calm down, we need tim--"

"Time!? Ilang taon naba!? Ilang taon na kaming naghihintay"

"Sir ilang buwan palang sa station namin itong kaso. Give us mo--"

"Oliver okay lang" pigil ko sa kaibigan. Mas lalo lang niyang magagalit itong pamilya ng biktima.

It's weird, bakit parang walang naganap na pag uusap samin noong nakaraan? Makikisakay nalang ba ako sa trip niya?

"Mga wala kayong kwenta! At ikaw!? Mas inuuna mo pa ang pamangkin ko kaysa asikasuhin ang trabaho mo! Kayang kaya kitang paalisin sa serbisyo kung gugustuhin ko" Nagpantig bigla ang tenga ko sa sinabi niya.

"Sir, wala hong kinalaman si Ximena dito. Ginagawa ko ng maayos ang trabaho ko"

"Edi bakit hindi ka makapag bigay ng pangalan kung sino ang pumatay sa anak at kapatid ko! Oh baka naman pinag tatakpan mo lang yang si Ximena dahil baka siya naman talaga ang kriminal!" Unti unti ng nauubos ang pasensya ko sa matandang to. Hindi ako bastos pero. . .

"S-sir. W-wala hong kinalaman si Ximena dito. Biktima din siya. Ginagawa naman po namin ang lahat para mahuli ang may sala pero. . . . Pero sa ngayon po wala pa talaga kaming malaman na iba pang Impormasyon" mahinahon kong pag explain. Oo at si Ximena ang sinabi ng Witness. Pero impossible mangyari yon sa paningin ng lahat.

"One month! I'll give you one more mon--"

"No need uncle" lahat kami napa tingin sa nag salita. She's here.

"Ximena" ngumiti lang siya sakin at naupo sa isang upuan.

"It's hot. May tubig ba kayo dyan? Or ice cream?"

"What are you doing here? Hindi ba't nasa hospital ka dapat? Tumakas ka na naman ba?" Sunod sunod na tanong ko at naupo din sa gilid nya.

^_^"Don't worry my dear Officer, may permission akong lumabas. Do you miss me?" Gaya ng lagi niyang ginagawa, kumapit siya sa leeg ko. Napangiti ako pero agad ko din itong tinago.

"Ximena bumalik ka na sa Hospital. You're still not okay" Sabi ng Uncle niya. Kanina lang galit ito pero ngayon concern din sa pamangkin. He's really weird. Parang hindi siya ang kausap ko noong nakaraan.

"I'm here to tell the truth" what?

"Ximena don't joke around" bulong ko sa kanya.

"I won't. Ahm I'm just here to tell you guys that. . . . Ahm I'm the killer? Ah yeah I killed my father and cousin. Tell them officer, ako ang tinuro ng witness diba?" Ha? Namutawi ang katahimikan sa aming lahat.

"Okay that's not the reaction I'm inspecting. Boringgggg"

"X-ximena stop it. I told you not to joke aro--"

"Ximena you! What did you do!?" Sinasabi na nga ba. Agad kong niyakap at dinala si Ximena sa kabilang office.

"What are you doing!?" Sigaw ko.

"I'm telling the tru--"

"And why!? Ipapahamak mo ba ang sarili mo!? Ikaw na nag sabi na wag na wag sasabihin lalo na sa uncle mo ang sinabi ng witness diba?"

"Now that's the reaction I'm expecting" nakangiti padin siya hanggang ngayon.

"Are you mad?" Hindi ko siya pinansin at nag paikot ikot lang ako ng lakad dito. Hindi ko alam kung anong gagawin ngayon. Kahit hindi pa totoo ang sinabi niya malamang maniniwala ang Uncle nya at iba pa.

"Hey. Officer Leigh? You're mad aren't you?"

"What do you think!?" Ugh ma ha highblood ako sa kanya.

"Why? Do you love me now? Finally you're concern about me?" Umiwas lang ako ng tingin sa kanya.

"Ximena not now. Bawiin mo ang sinabi mo kanina"

"Then who do you think it is?" Lumapit siya sakin at hinawakan ang pisngi ko.

"I don't know. Hindi ko pa alam. It's not you right?" napa ngiti lang siya sa sinabi ko.

"Then prove it"

"Princess"

"Unravel the mystery of my past . . ."