"M-maniwala ka wala akong g-ginagawang masam--" Hindi na niya natuloy ang sasabihin ng isang palad ang dumapo sa kanyang pisngi.
Ahh I dream again
"Wala akong pakialam! Hindi ka lalabas ng bahay na to. Hindi ka tatanggap ng kahit sinong bisita, naiintindihan mo?" Galit na galit naman ang isa na makikita mo sa kanyang mga mata na kayang kaya niyang patayin ang kausap.
And now, you. You're scared, why don't you run? Bakit hinahayaan mong saktan ka ng ganito?
"P-per--"
"Naiintindihan mo ba!?" Hinawakan niya ng sobrang diin ang balikat ng kausap.
"Y-yes" pilit na sabi niya kahit ramdam nito ang sakit na nagmumula sa nag dudugo nitong labi at namamagang pisngi. Iba pa ang ilang pasa sa katawan niya.
"Now saan ka nya hinawakan? Did you enjoy it? Kailangan ko pa ba siyang patayin para pumasok dyan sa isip mo na akin ka! Walang kahit sinong pwedeng umagaw sayo sakin!"
"Patawad. H-hindi na mauulit, n-nasasaktan ako. Please, I. . . I l-love you. Ikaw l-lang" and now you're crying again. Alam kong labag sa loob ang sinabi niya at pag yakap niya sa kausap. Nag mamaka awa siya.
"Oh Dear, patawad. Shhh don't cry" at parang walang nangyaring yumakap siya pabalik.
"Patawarin mo k-ko. Hindi na muulit, h-hindi na ako makikipag usap sa kanya. Oh sa k-kahit kanino pa ng walang pahintulot"
Hays, hanggang kelan kaba magiging ganyan? Kelan kaba magkakaron ng lakas ng loob para lumaban?
Ah yeah, wala ka nga palang dahilan at paraan para lumaban at tumakas. Pero kung magkakaroon ka ng pagkakataon.
A chance to change and save your life in exchange of leaving the person you love the most in this world.
Will you grab it?
"Hey Officer gising kana? Can you grab that spoon for me. Kain na tayo, I bet you're hungry" Pag mulat ng aking mga mata, ay siya agad ang nakita ko. She's back.
Tinignan ko kung naka posas padin ako sa kama. And yeah. Still here, mukang ginamot niya na ang mga sugat na natamo ko sa pag pilit na maka wala. Nilagyan niya ng benda ang sugat na iyon, pati ang dugo na pumatak sa kama wala nadin.
"Let me go" walang ganang sabi ko.
"Mukang hindi mo gusto ang niluto ko kanina kaya bumili nalang ako sa labas. Here oh, say ahh. Come on Baby bawal magu--"
"Fu** it! Ximena I'll ask again. Let me go" tinabig ko ang kutsarang hawak niya at hinawakan ng madiin ang braso niya.
"You're hurting me. At hindi ako fan ng salitang 'pain' physically" Sa narinig ay agad akong bumitaw. Ugh. Her eyes, gustong gusto ko itong iwasan hanggat kaya ko.
^_^"Kidding! Hardcore pala type mo hindi mo naman sinabi agad. Sakto oh naka posas isang kamay mo. Do you want both na?" Ugh h-hindi ko na alam. Sa pagod ay umayos ulit ako ng higa at tinitigan nalang ang kisame.
"Kampante ka ata. Hindi mo ba itatanong kung kamusta ang pag hang out namin ni Harlee kanina? "
"No. Sabi mo nga gusto mo lang siyang kaibiganin. So how is it?" Walang ganang sabi ko. Naramdaman ko nalang siyang naupo sa top ko. Siya na tuloy ang nakikita ko sa halip na ang kisame.
"Good. She's sweet, adorable, hindi maka basag pinggan. Complete opposite of me. I like her" Ngumiti lang ako, yeah she's sweet. Kahit noon pa.
"Yeah she is. I remem--" napahinto ako ng mapag tanto ang sasabihin at kung ano ang expression ko ngayon.
"Go on. Makikinig lang ako, tell me about her. Gusto ko pa siyang makilala ng husto" huh? She's not mad? Not jealous? Walang halong pagkukuwari ang boses at mga ngiti niya.
"Why?"
"For science. Hmm go on Officer, I'll just listen to your heartbeat here" at nahiga lang siya sa top ko. Hays Ximena, hindi kita maintindihan.
Nag kwento nalang din ako. Paminsan minsan ay nag rereact siya. Kaya nakakatuwa nadin kahit hindi dapat. Hindi ko namalayan ay nakikipag laro na pala ang kamay ko sa buhok niya.
"Ximena let me go. May trabaho pa ako oh, baka hinahanap na nila ako"
"Hmm"
"I can't be with you. Kahit gustuhin ko hindi pwede"
"Why?" Tanong niya. Hindi ako agad nakasagot. Bakit nga ba?
"Because I'll do anything to go back. I don't want to stay here forever"
"Then I'll go with you" really? Napangiti lang ako. Kung sana ganon lang kadali yon.
"I'm breaking up with you" sagot ko lang. Patatagalin ko pa sana ng onti pero. . . .
"Hindi pwede"
"Xime--"
"Ayoko! Bakit ba hindi nyo ko kayang mahalin!? Ginagawa ko naman lahat! Pinapakita ko kung gaano ko kayo kamahal. Hindi pa ba enough!?" Tumayo na siya at medyo lumayo sa akin.
"G-gusto ko lang naman na mahalin ako ng taong mahal ko. Sobrang hirap ba?" No
Bago pa may bumagsak na luha sa mga mata niya ay tumalikod na siya sa akin.
"How about Hideo? He loves you" oo na napaka sira ulo ko ng tao.
"I don't love him. I love you" Hays. Bakit ba ako? Umayos muna ako at umupo sa kama.
"Kung iniisip mong kaya kitang mahalin baka maisip mo din na kaya mo siyang mahalin"
"I can't! Pfft Baka mas magka gusto pa ako sa Mother niya--"
"Don't you fu***** touch my Harlee" Sa galit ay nasira ko din sawakas ang posas dahilan para makalapit sa kanya ng husto.
Hindi siya nakasagot agad at naka tingin lang sa akin. Napabuntong hininga nalang ako at pinunasan ang mga luha niya.
"P-pipiliin mo ba ako kung ang isang Ximena ang kausap mo ngayon? Bakit ba lahat kayo mas gusto ang mabait? P-pano nalang ako?" Niyakap ko nalang siya.
"It's not that. Just. . . ." Hindi ko alam ang sasabihin. Ano nga ba? Bakit ko ba pinipigilan ang sarili ko?
"We can't be together. Makakalimutan mo din ako okay? Shh don't cry Princess" I kissed her forehead
"Don't leave me please? I don't want to be alone. W-wala na si Dad, wag mo nam-- Y-yeah my father. Siya lang ang nakaka intindi sakin mula noon. But now he's dead" lumayo siya ng kaunti at tinignan ako.
"Oo nga pala. Muntikan ko pang makalimutan" huh? Hindi ko siya maintindihan
"Xime"
"Don't touch me. Fine just go" Hindi na ako naka sagot ng titigan niya ako sa mata. Ako nalang ang nag iwas ng tingin dahil naiilang padin ako sa mga mata niya.
"O-okay, I just want you to kn--"
"I don't care. Just leave" she said seriously. Mukang desidido na siyang hindi ako pakinggan kaya kinuha ko nalang ang ibang gamit dito sa kwarto at nag pasya ng umalis. Pero bago maka layo ng husto ay may sinabi pa siya.
"Mark my word. You're mine"
I'm Not
I Belong To No One
BINABASA MO ANG
UNRAVEL
Romance"Stop being curious about my life" "Why not? I love classic books. It just so happens that you're my favourite" Open minded people only pfft GXG story Warning: Wrong grammar and spelling ahead